1 Пётры 1 глава

Першы суборны ліст сьвятога Пётры апостала
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Пётра, апостал Ісуса Хрыста, прыходным расьцярушэньня ў Понце, Ґаляце, Кападоццы, Азі а Віфіні, абраным

Петр, апостол Иисус Христов, избранным пришельцем разсеяния понта, галатии, каппадокии, асии и вифинии,

Зь перадведаньня Бога Айца, пасьвячэньням Духа, да паслухменства а пакрапленьня крывёй Ісуса Хрыста: ласка вам а супакой няхай памножацца.

по прозрению Бога Отца, во святыни Духа, в послушание и кропление крове Иисус Христовы: благодать вам и мир да умножится.

Дабраславёны Бог а Айцец Спадара нашага Ісуса Хрыста, Каторы, подле вялікага міласэрдзя Свайго, адрадзіў нас да надзеі жывое пераз ускрысеньне Ісуса Хрыста зь мертвых,

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, иже по мнозей своей милости порождей нас во упование живо воскресением Иисус Христовым от мертвых,

Да непсавальнага а незабрудзяненага а нязьвялага спадку, захаванага ў нябёсах вам,

в наследие нетленно и нескверно и неувядаемо, соблюдено на небесех вас ради,

Сілаю Божаю перазь веру сьцеражоных да спасеньня, гатовага аб’явіцца ў вапошнім часе.

иже силою Божиею соблюдаеми есте чрез веру, во спасение готовое явитися во время последнее.

Гэтым захапляйцеся, пасмуціўшыся цяпер крыху (калі надабе) ад розных дазнаньняў,

О немже радуйтеся, мало ныне, аще лепо есть, прискорбни бывше в различных напастех:

Каб выпрабаваная вера вашая была дарожшая за гінучае, хоць прабаванае агнём, золата, да пахвалы а славы а сьці ў зьяўленьне Ісуса Хрыста,

да искушение вашея веры многочестнейше злата гибнуща, огнем же искушена, обрящется в похвалу и честь и славу, во откровении Иисус Христове,

Каторага, ня бачыўшы, мілуеце, Каторага цяпер ня бачачы, але верачы, захапляецеся радасьцяй нявымоўнай і найславутшай,

егоже не видевше любите, и на негоже ныне не зряще, верующе же, радуетеся радостию неизглаголанною и прославленною,

Адзержуючы канец веры сваей — спасеньне душаў.

приемлюще кончину вере вашей, спасение душам:

Прарокі, што праракалі ласку вам, даведаваліся а дасьледавалі гэтае спасеньне,

о немже спасении взыскаша и испыташа пророцы, иже о вашей благодати прорекоша,

Дасьлядуючы, на каторы або на які час зьясьняў Дух Хрыстоў, каторы быў у іх, сьветчачы наперад празь цярпеньні Хрыстовы і славу па іх.

испытающе, в каково или в кое время являше в них Дух Христов, прежде свидетельствуя о Христовых страстех, и о славах, яже по сих:

Ім аб’яўлена было, што ня ім самым, але нам служыла тое, што цяпер абешчана вам тымі, каторыя зьясьняюць вам Дабравесьць Духам Сьвятым, пасланым ізь нябёс, на што ангілы жадаюць глядзець.

имже открыся, яко не им самем, но нам служаху сия, яже ныне возвестишася вам благовествовавшими вам Духом святым посланным с небесе, в няже желают ангели приникнути.

Затым, паперазаўшы сьцёгны розуму свайго, будучы цьвярозыя, супоўна спадзявайцеся ласкі, каторая будзе дана вам у зьяўленьню Ісуса Хрыста.

Темже, возлюбленнии, препоясавше чресла помышления вашего, трезвящеся, совершенне уповайте на приносимую вам благодать откровением Иисус Христовым.

Як паслухменыя дзеці, не тарнуйцеся да пярэдніх жадлівасьцяў у нясьведам’ю сваім;

Яко чада послушания, не преобразующеся первыми неведения вашего похотении,

Але як Тый, што пагукаў вас, ё сьвяты, будзьце таксама сьвятыя ў вусім паступку;

но по звавшему вы святому, и сами святи во всем житии будите.

Бо напісана: «Будзьце сьвятыя, бо Я сьвяты».

Зане писано есть: святи будите, яко аз свят есмь.

І калі вы завіце Айцом Таго, Хто, не зважаючы на асобы, судзе кажнага подле ўчынкаў ягоных, каратайце час падарожжаваньня свайго із страхам,

И аще Отца называете нелицемерно судяща комуждо по делу, со страхом жития вашего время жительствуйте,

Ведаючы, што не псавальным срэбрам альбо золатам вы адкуплены ад марнага паступку, пераданага ад бацькоў,

ведяще, яко не истленным сребром или златом избавистеся от суетнаго вашего жития отцы преданнаго,

Але каштоўнай крывёю Хрыстовай, як беззаганнага а чыстага ягнётка,

но честною кровию яко агнца непорочна и пречиста Христа,

Наканаванага запраўды перад закладзінамі сьвету, але зьяўленага ў канцы часоў вам,

предуведена убо прежде сложения мира, явльшася же в последняя лета вас ради,

Каторыя ўверылі перазь Яго ў Бога, Каторы ўскрысіў Яго зь мертвых і даў Яму славу, каб вера вашая а надзея былі ў Богу.

иже его ради веруете в Бога воздвигшаго его из мертвых и славу ему давша, яко да вера ваша и упование будет на Бога.

Ачысьціўшы душы свае паслухменствам праўдзе да нядвудушнае братняе любові, горача мілуўце адзін аднаго з чыстага сэрца,

Душы вашя очистивше в послушании истины Духом, в братолюбие нелицемерно, от чиста сердца друг друга любите прилежно,

Будучы ізноў народжаныя не з псавальнага семені, але зь непсавальнага, жывым і трываючым на векі Словам Божым.

порождени не от семене истленна, но неистленна, словом живаго Бога и пребывающа во веки.

Бо кажнае цела —як трава, і кажная слава — як краса травы; трава зьвяла, і краса апала;

Зане всяка плоть яко трава, и всяка слава человеча яко цвет травный: изсше трава, и цвет ея отпаде:

Але слова Спадарова трывае на векі. А гэта ё тое слова, што вам абешчана.

глагол же Господнь пребывает во веки. Се же есть глагол благовествованный в вас.

« 5 глава 2 глава »