Другапраўе 1 глава

Пятая кніга Масеява: Другапраўе
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Гэта ё словы, каторыя гукаў Масей усяму Ізраелю за Ёрданом на пустыні, на раўніне супроці Суфа, меж Парану й Тофелу а Лавану а Гацэрофу а Ды-Загаву,

Сия словеса, яже глагола моисей всему израилю об ону страну иордана, в пустыни на запады, близ чермнаго моря, между фараном и тофолом, и ловоном и авлоном и златыми рудами:

Адзінанцаць дзён дарогі ад Горыва па дарозе ад гары Сэір да Кадэш-Барні.

единонадесяти дний от хорива путь чрез гору сиир даже до кадис-варни.

І сталася саракавога году, адзінанцатага месяца, на першы дзень месяца, што гукаў Масей сыном Ізраелявым подле ўсёга, што расказаў яму СПАДАР празь іх.

И бысть в четыредесятое лето, в первыйнадесять месяц, в первый день месяца глагола моисей ко всем сыном израилевым, по всему елико заповеда ему Господь к ним,

Па забіцьцю ім Сыгона, караля Аморэйскага, што жыў у Гэшбоне, і Оґа, караля Вашанскага, каторы жыў у Ашарофе ў Едрэі,

по убиении сиона царя аморрейска, жившаго во есевоне, и ога царя васанска, жившаго во астарофе и во едраине,

За Ёрданом, у зямлі Моаўскай, пачаў Масей зьясьняць права гэтае, кажучы:

об ону страну иордана в земли моавли, нача моисей изясняти закон сей, глаголя:

«СПАДАР, Бог ваш, гукаў нам у Горыве, кажучы: "Досыць вам жыць на гары гэтай;

Господь Бог наш глагола нам в хориве, глаголя: да довлеет вам жити в горе сей:

Зьвярніцеся, краніцеся, і пайдзіце на гару Аморэяў а да ўсіх суседзяў іхных, на раўніну, на гару, на нізкія месцы, на паўдня і да берагоў мора, да зямлі Канаанскае а да Лібану, аж да ракі вялікае, ракі Еўфрату.

обратитеся и воздвигнитеся вы, и внидите в гору аморрейску, и ко всем населником аравы, в гору и поле, и к югу и в приморскую землю ханааню, и во антиливан, даже до реки великия, реки евфрата:

Гля, Я даў вам зямлю гэтую, прыйдзіце й вазьміце на спадак зямлю, каторую СПАДАР із прысягаю абяцаў даць айцом вашым, Абрагаму, Ісаку а Якаву, даць ім а насеньню іхнаму просьле іх".

видите, предах пред вами землю, вшедше наследите землю, еюже клятся Господь отцем вашым, аврааму и исааку и иакову, дати ю им и семени их по них.

І я сказаў вам у тым часе: "Не магу адзінюсенькі насіць вас;

И рекох к вам во время оно глаголя: не возмогу един водити вас:

СПАДАР, Бог ваш, размнажыў вас, і вось, вас сядні шмат, як гвездаў нябёсных;

Господь Бог ваш умножил вы есть, и се, есте днесь яко звезды небесныя множеством:

СПАДАР, Бог айцоў вашых, хай дадасьць вам тысяча разоў, і хай дабраславе вас, як Ён казаў вам;

Господь Бог отец ваших да приложит вам, яко да будете тысящами сугубо, и да благословит вас, яко же глагола вам:

Як жа імне аднанаму насіць клопаты вашы, цяжары вашы а звады вашы?

како возмогу един носити труды вашя и тяжести вашя и пререкания ваша?

Абярыце сабе мужоў мудрых, разумных а ўзумелых па плямёнах сваіх, і я пастанаўлю іх за галавы вашы".

изберите себе мужы мудры и уметелны и смысленны в племенех ваших, и поставлю их над вами старейшины вам.

Вы адказалі імне й сказалі: "Добра гэта, што ты казаў рабіць".

И отвещасте ми и рекосте: добро слово, еже глаголал еси сотворити.

І ўзяў я галоўных із плямёнаў вашых, мужоў мудрых а ўзумелых, і ўстанавіў іх галавамі над вамі, князьмі тысячаў, і князьмі сотняў, і князьмі пяцёх дзесяткоў, і князьмі дзесяткоў і ўраднікамі па плямёнах вашых.

И взях от вас мужы мудры и уметелны и смысленны, и поставих их владети над вами тысященачалники и стоначалники, и пятьдесятоначалники и десятоначалники, и писмовводители судиям вашым.

І расказаў я судзьдзям вашым у тым часе, кажучы: "Слухайце справы меж братоў сваіх і судзіце справядліва меж людзіны й брата ейнага й чужаземца.

И заповедах судиям вашым во время оно, глаголя: разслушайте посреде братий ваших, и судите праведно посреде мужа и посреде брата его и посреде пришелца его:

Не зважайце на асобы на судзе, як малога, так вялікага выслухайце: ня бойцеся віду людзкога; бо суд справа Божая; а справу, каторая вам цяжкая, перадавайце імне, І Я выслухаю яго".

да не познаете лица в суде, малому и великому судиши, и не устыдишися лица человеча, яко суд Божий есть: и речь, яже аще жестока будет у вас, донесете ю ко мне, и услышу ю.

І расказаў вам у тым часе ўсе, што належа вам рабіць.

И заповедах вам во время оно вся словеса, яже сотворите.

І падарожжавалі вы ад Горыва, і йшлі па ўсёй тэй вялікай а страшнай пустыні, каторую вы бачылі, па дарозе да гары Аморэйскае, як расказаў СПАДАР, Бог наш, і прышлі да Кадэш-Барні.

И воздвигшеся от хорива, проидохом всю пустыню великую и страшную ону, юже видесте, путь горы аморрейски, якоже заповеда нам Господь Бог наш: и приидохом до кадис-варни.

І сказаў я вам: "Вы прышлі аж да гары Аморэйскае, каторую СПАДАР, Бог наш, даець нам.

И рекох вам: приидосте до горы аморрейски, юже Господь Бог наш дает вам:

Гля, СПАДАР, Бог твой, даў табе зямлю гэтую, узыйдзі, вазьмі яе ў дзяржаньне, як казаў табе СПАДАР, Бог айцоў тваіх, ня бойся а не палохайся".

видите, предаде Господь Бог ваш пред лицем вашим землю: вшедше наследите, якоже глагола Господь Бог отец ваших вам: небойтеся, ни ужасайтеся.

Вы ўсі дабліжыліся да мяне й сказалі: "Пашлем перад сабою людзёў, каб яны прасачылі нам зямлю й зьвярцуліся да нас ізь ведамкаю праз дарогу, па каторай нам узыходзіць, і празь месты, да каторых нам ісьці".

И приидосте ко мне вси и рекосте: да послем мужы пред нами, и да соглядают нам землю, и да поведят нам ответ, путь, имже дойдем ея, и грады, в няже внидем.

І ўпадабаў я слова гэтае, і я ўзяў з вас двананцацёх чалавекаў, па адным чалавеку ад плямені.

И угодно бысть слово предо мною, и поях от вас дванадесять мужей, мужа единаго от коегождо племене.

І яны павярнуліся, узышлі на гару й дайшлі аж да даліны Ешкол, і вышпегавалі яе.

И обратившеся взыдоша на гору, и приидоша до дебри грезновныя, и соглядаша ю:

І ўзялі ў рукі свае з пладоў зямлі, і зышлі да нас, і зьвярнуліся зь ведамкаю, і сказалі: "Добрая зямля, каторую СПАДАР, Бог наш, даець нам".

и взяша в руце свои от плода земли и принесоша к нам, и глаголаху: блага земля, юже Господь Бог наш дает нам.

Але вы не захацелі ўзыходзіць, і спрацівіліся слову СПАДАРА, Бога вашага,

И не восхотесте взыти, но преслушасте глагол Господа Бога вашего:

І наракалі ў буданох сваіх, і казалі: "Ненавідзячы СПАДАР нас вывеў ізь зямлі Ягіпецкае, каб аддаць нас у рукі Аморэям выгубіць нас;

и возроптасте в кущах своих и рекосте: ненависти ради изведе ны Господь из земли египетския предати нас в руки аморрейския, потребити нас:

Куды мы ўзыйдзем? Браты нашыя раскволілі сэрца нашае, кажучы: "Люд тый большы а вышшы за нас, месты вялікія а ўмацаваныя аж да нябёсаў, дый Еначонкаў бачылі мы там".

камо мы взыдем? Братия же вашя отвратиша сердца ваша, глаголюще: язык велик и мног и крепчае нас, и грады велицы и ограждени даже до небесе, но и сыны исполинов видехом тамо.

І я сказаў вам: "Не палохайцеся а ня бойцеся іх;

И глаголах к вам: не ужасайтеся, ниже убойтеся от них:

СПАДАР, Бог ваш, Каторы йдзець перад вамі, Ён будзе ваяваць за вас, як Ён рабіў із вамі ў Ягіпце перад ачыма вашымі,

Господь Бог ваш предходяй пред лицем вашим, той повоюет их с вами, по всему елико сотвори вам в земли египетстей пред очима вашима,

І на пустыні гэтай, ідзе, як ты бачыў, што насіў цябе СПАДАР, Бог твой, як чалавек носе сына свайго, на ўсёй дарозе, каторай вы праходзілі, аж да прыходу вашага на гэтае месца.

и в пустыни сей, юже видесте: яко воспита тебе Господь Бог твой, якоже некий человек питает сына своего, по всему пути в оньже ходисте, дондеже приидосте на место сие.

Але й у гэтай справе вы ня верыце СПАДАРУ, Богу свайму,

И в словеси сем не веровасте Господеви Богу вашему,

Каторы хадзіў перад вамі дарогаю выглядаць вам месца, ідзе разьлегчыся табарам, ночы ў вагню, каб паказаваць вам дарогу, якой вам ісьці ёю, а ўдзень у булаку.

иже предходит пред вами в путь избрати вам место, путеводя вас огнем нощию, показуя вам путь, имже ити по нем, и облаком во дни.

І СПАДАР пачуў голас словаў вашых, і ўгневаўся, і прысягнуў, кажучы:

И услыша Господь (Бог) глас словес ваших, и разгневався клятся, глаголя:

"Не абача ні водзін чалавек ізь людзёў гэтых, з гэтага ліхога роду, добрае зямлі, каторую Я прысягаў даць айцом вашым;

аще узрит кто от мужей сих землю благую сию, еюже аз кляхся отцем их,

Апрача Калева Ефунёнка, ён абача яе; яму Я дам зямлю, па каторай ён праходзіў, і сыном ягоным, за тое, што супоўна йшоў за СПАДАРОМ".

разве халев сын иефонниин, сей узрит ю, и сему дам землю, на нюже взыде, и сыном его, понеже прилежит Господеви.

Таксама на мяне загневаўся СПАДАР за вас, кажучы: І ты ня ўвыйдзеш туды.

И на мя разгневася Господь вас ради, глаголя: ниже ты внидеши тамо:

Ігошуа Нунянок, каторы стаіць перад табою, ён увыйдзе туды; яго ўмацуй, бо ён умагчыме Ізраелю адзяржаць яе на спадак.

иисус сын навин, иже стоит пред тобою, сей внидет тамо: сего укрепи, яко сей даст ю в наследие израилю:

Дзецяняты вашыя, праз каторыя вы казалі, што яны стануць здабыткам, і сынове вашыя, каторыя ня знаюць цяпер ані дабра, ані ліха, яны ўвыйдуць туды, ім дам яе, і яны возьмуць яе ў дзяржаву.

и отрочата ваша, о нихже глаголасте, яко в пленении имут быти, и всяко отроча младо, еже не весть днесь добра или зла, сии внидут тамо, и сим дам ю, и сии наследят ю:

А вы завярніцеся й краніцеся на пустыню дарогаю Чырвонага мора".

и вы обратившеся ополчистеся в пустыню, путем к чермному морю.

І вы адказалі й сказалі Імне: "Зграшылі мы перад СПАДАРОМ, мы ўзыйдзем і будзем ваяваць, подле ўсёга, як расказаў нам СПАДАР, Бог наш". І паперазаліся вы кажны ваеннаю зброяю сваёю, і былі гатовыя ўзыйсьці на гару.

И отвещасте и рекосте мне: согрешихом пред Господем Богом нашим: мы шедше повоюем, по всему елико заповеда Господь Бог наш нам. И вземше кийждо орудия ратная своя и собравшеся взыдосте на гору.

І сказаў СПАДАР імне: "Скажы ім: ня ўзыходзьце а не ваюйце, бо Я не сярод вас, і каб ня былі пабіты варагамі сваімі".

И рече Господь ко мне: рцы им: не восходите, ниже ратуйте, несмь бо с вами, и да не будете сотрени пред враги вашими.

І я казаў вам, але вы не паслухалі й спрацівіліся слову СПАДАРОВАМУ, але рабілі самадумам і ўзышлі на гару.

И глаголах к вам, и не послушасте мене: и преступисте слово Господне, и понудившеся взыдосте на гору.

І выступіў супроці вас Аморэй, што жыў на гары тэй, і гналі вас так, як робяць пшчолы, і білі вас на Сэіру аж да Гормы.

И изыде аморрей живущий на горе той противу вам, и прогна вас, аки бы пчелы творили, и уязвляху вас от сиира даже до ермы.

І зьвярнуліся вы, і плакалі перад СПАДАРОМ; але СПАДАР не пачуў голасу вашага ані нахінуў вушшу сваіх да вас.

(И возвратистеся,) и седше плакасте пред Господем, и не послуша Господь гласа вашего, ниже внят вам:

І прабылі вы ў Кадэшу шмат часу, колькі часу вы былі.

и седесте в кадисе дни многи, елики дни тогда седесте.

« 36 глава 2 глава »