3 Яана 1 глава

Трэці суборны ліст сьвятога Яана апостала Багаслова
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Старшы — любоваму Ґаю, каторага я люблю запраўды.

Старец гаиеви возлюбленному, егоже аз люблю воистинну.

Умілаваны! зычу, каб у вусім ты добра меўся і здаровы быў, таксама як душа твая добра маецца.

Возлюбленне, во всех молюся (о тебе) благоспеятися тебе и здравствовати, якоже благоспеется тебе душа.

Бо я вельма ўсьцешыўся, як прышлі браты й пасьветчылі праўду тваю, як ты жывеш у праўдзе.

Возрадовахся зело, пришедшым братиям и свидетельствующым твою истину, якоже ты во истине ходиши.

Імне няма большае радасьці, як чуць, што дзеці мае жывуць у праўдзе.

Болши сея не имам радости, да слышу моя чада во истине ходяща.

Умілаваны! верна робіш тым, што чыніш братом і падарожным,

Возлюбленне, верно твориши, еже аще делаеши в братию и в странныя,

Каторыя сьветчаць перад царквою празь міласьць тваю. Ты добра зробіш, калі адпусьціш іх, як годна ў Богу,

иже свидетельствоваша о твоей любви пред Царковию. ихже предпослав достойно Богу, добре твориши.

Бо дзеля Імені Ягонага яны пайшлі, ня ўзяўшы нічога ад паган.

о имени бо его изыдоша, ничтоже приемлюще от язык.

Дык мы маем гасьцінна прыймаць таковых, каб быць супрацаўнямі праўды.

Мы убо должни есмы приимати таковых, да поспешницы будем истине.

Я пісаў штось царкве, але Дыётрэф, каторы любе быць першым у іх, ня прыймае нас.

Писах Церкви: но первенстволюбец их диотреф не приемлет нас.

Затым, калі я прыйду, я прыпомню ўчынкі ягоныя, каторыя ён чыне, гукаючы на нас благія словы, і, ня маючы гэтага досыць, і сам ня прыймае братоў, і тых, што хацелі б, узьдзержуе й выганяе з царквы.

Сего ради, аще прииду, воспомяну его дела, яже творит, словесы лукавыми укоряя нас: и недоволен бывая о сих, ни сам приемлет братию, и хотящым возбраняет, и от Церкве изгонит.

Умілаваны! не пераймай благога, але добрае. Хто робе дабро, тый з Бога; хто робе ліха, тый ня бачыў Бога.

Возлюбленне, не уподобляися злому, но благому. Благотворяй от Бога есть: а злотворяй не виде Бога.

Празь Зьмітру пасьветчана ўсімі і самою праўдаю; сьветчым таксама й мы, і вы ведаеце, што сьветчаньне наша праўдзіва.

Димитриеви свидетельствовася от всех и от самыя истины: и мы же свидетельствуем, и весте, яко свидетельство наше истинно есть.

Шмат я меў пісаць, але не хачу пісаць да цябе чэрняю й пяром,

Многа имех писати, но не хощу чернилом и тростию писати тебе,

А спадзяюся ўборзьдзе бачыць цябе, і будзем мужаваць вуснамі да вуснаў.

уповаю же абие видети тя и усты ко устом глаголати.

Супакой табе; паздаровай прыяцеляў, паздаровай прыяцеляў наймя.

Мир тебе. Целуют тя друзи: целуй други по имени. Аминь.

« 1 глава 1 глава »