1 да Карынцян 1 глава

Першы ліст сьв. Паўлы апостала да Карынцян
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Паўла, воляю Божаю пагуканы апостал Ісуса Хрыста, а Сосьфен брат,

павел, зван апостол Иисус Христов волею Божиею, и сосфен брат,

Царкве Божай, што ў Карынце, пасьвячаным у Хрысту Ісусу, пагуканым сьвятым, з усімі, што гукаюць імя Спадара нашага Ісуса Хрыста на кажным месцу, у іх і ў нас:

Церкви Божией сущей в коринфе, освященным о Христе Иисусе, званным святым, со всеми призывающими имя Господа нашего Иисуса Христа, во всяцем месте, тех же и нашем:

Ласка вам а супакой ад Бога, Айца нашага, а Спадара Ісуса Хрыста.

благодать вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Дзякую Богу свайму заўсёды за вас узглядам ласкі Божае, данае вам у Ісусу Хрысту,

Благодарю Бога моего всегда о вас, о благодати Божией данней вам о Христе Иисусе,

Што ўсім вы забагацелі ў Ім, усялякім словам і ўсялякім веданьням, —

яко во всем обогатистеся о нем, во всяцем слове и всяцем разуме,

Бо сьветчаньне Хрыстова ўмацавалася ў вас, —

якоже свидетелство Христово известися в вас:

Так што вы ня маеце нястачы ні ў якім дару, чакаючы зьяўленьня Спадара нашага Ісуса Хрыста,

яко вам не лишитися ни во единем даровании, чающым откровения Господа нашего Иисуса Христа,

Каторы і ўмацуе вас аж да канца быць бязьвіннымі на дзень Спадара нашага Ісуса Хрыста.

иже и утвердит вас даже до конца неповинных в день Господа нашего Иисуса Христа.

Верны Бог, Каторым вы пагуканыя да ўзаем’я Сына Ягонага Ісуса Хрыста, Спадара нашага.

Верен Бог, имже звани бысте во общение Сына его Иисуса Христа, Господа нашего.

Вось жа малю вас, браты, імям Спадара нашага Ісуса Хрыста, каб усі вы гукалі адно, і ня было меж вас падзелаў, але каб вы супоўна задзіночыліся ў тэй самай думцы і ў тым самым паглядзе.

Молю же вы, братие, именем Господа нашего Иисуса Христа, да тожде глаголете вси, и да не будут в вас распри, да будете же утверждени в томже разумении и в тойже мысли.

Бо ад Хлоіных стала імне ведама, браты мае, праз вас, што сьпярэчкі ё памеж вас.

Возвестися бо ми о вас, братие моя, (посланным) от хлоиса, яко рвения в вас суть.

Я гукаю праз тое, што кажны з вас кажа: «Я запраўды Паўлаў», а «Я Аполосаў», а «Я Кіфін», а «Я Хрыстоў».

Глаголю же се, яко кийждо вас глаголет: аз убо есмь павлов, аз же аполлосов, аз же кифин, аз же Христов.

Нягож Хрыстос падзяліўся? альбо Паўла быў укрыжаваны за вас? альбо ў імя Паўлы вы хрысьціліся?

Еда разделися Христос, еда павел распятся по вас? или во имя павлово крестистеся?

Дзякую Богу, што нікога з вас ня хрысьціў, апрача Крыспа а Ґая,

Благодарю Бога, яко ни единаго от вас крестих, точию криспа и гаиа,

Што ніхто ня можа сказаць, што я хрысьціў у імя свае собскае.

да не кто речет, яко в мое имя крестих.

Але, я хрысьціў і дом Сьцепаноў; але балей ня ведаю, ці хрысьціў каго іншага.

Крестих же и стефанинов дом: прочее не вем, аще кого иного крестих.

Бо Хрыстос не паслаў мяне хрысьціць, але абяшчаць дабравесьць, ня ў мудрасьці слова, каб ня быў змарнаваны крыж Хрыстоў.

Не посла бо мене Христос крестити, но благовестити, не в премудрости слова, да не испразднится крест Христов.

Бо слова праз крыж гінучым ё дурніна, але нам спасаным — сіла Божая.

Слово бо крестное погибающым убо юродство есть, а спасаемым нам сила Божия есть.

Бо напісана: «Загублю мудрасьць мудрыцоў, а розум разумных адхіну».

Писано бо есть: погублю премудрость премудрых, и разум разумных отвергу.

Ідзе мудрэц? ідзе кніжнік? ідзе сьпярэчнік гэтага веку? Ці не абярнуў Бог мудрасьць гэтага сьвету ў дурноту?

Где премудр? где книжник? где совопросник века сего? Не обуи ли Бог премудрость мира сего?

Бо як сьвет мудрасьцяй не пазнаў Бога ў мудрасьці Божай, зьлюб Богу было дурнотаю абяшчаньня спасьці вернікаў.

Понеже бо в премудрости Божией не разуме мир премудростию Бога, благоизволил Бог буйстовм проповеди спасти верующих.

Бо Жыды вымагаюць знакоў, а Грэкі шукаюць мудрасьці;

Понеже и иудее знамения просят, и еллини премудрости ищут:

Мы ж абяшчаем укрыжаванага Хрыста, Жыдом спадмана, а народам дурнота,

мы же проповедуем Христа распята, иудеем убо соблазн, еллином же безумие,

Але пагуканым, Жыдом і Грэкам, Хрыста, моц Божую а мудрасьць Божую;

самем же званным иудеем же и еллином Христа, Божию силу и Божию премудрость:

Бо дурнота Божая мудрэйшая за людзёў, а млявае ў Бога дужшае за людзёў.

зане буее Божие премудрее человек есть, и немощное Божие крепчае человек есть.

Разважча, браты, хто вы пагуканыя, што ня шмат мудрых подле цела, ня шмат дужых, ня шмат дабрародных;

Видите бо звание ваше, братие, яко не мнози премудри по плоти, не мнози сильни, не мнози благородни:

Бо Бог абраў дурноту гэтага сьвету, каб засароміць мудрых, і Бог абраў млявае гэтага сьвету, каб засароміць дужасьць;

но буяя мира избра Бог, да премудрыя посрамит, и немощная мира избра Бог, да посрамит крепкая:

І нізкое сьвету, і пагрэбаваных абраў Бог, і няіснуючае, каб існуючае зьнішчыць, —

и худородная мира и уничиженная избра Бог, и не сущая, да сущая упразднит,

Так, каб не хвалілася перад Богам ніякае цела.

яко да не похвалится всяка плоть пред Богом.

Ад Яго й вы ў Хрысту Ісусу, Каторы стаў нам мудрасьцю ад Бога, як і справядлівасьцю а пасьвячэньням а адкупленьням,

Из негоже вы есте о Христе Иисусе, иже бысть нам премудрость от Бога, правда же и освящение и избавление,

Як напісана: «Хто хваліцца, Спадаром хваліся».

да, якоже пишется: хваляйся, о Господе да хвалится.

« 16 глава 2 глава »