Да Галятаў 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Галятаў
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Паўла апостал, не ад людзёў ані пераз чалавека, але перазь Ісуса Хрыста а Бога Айца, Каторы ўскрысіў Яго зь мертвых,

павел, апостол ни от человек, ни человеком, но Иисус Христом и Богом Отцем воскресившим его из мертвых,

І ўсі браты з імною — цэрквам Ґаляцкім:

и иже со мною вся братия, Церквам галатийским:

Ласка вам а супакой ад Бога Айца а Спадара нашага Ісуса Хрыста,

благодать вам и мир от Бога Отца и Господа нашего Иисуса Христа,

Каторы аддаў Сябе за грахі нашы, каб выбавіць нас ад цяперашняга благога веку, подле волі Бога й Айца нашага,

давшаго себе по гресех наших, яко да избавит нас от настоящаго века лукаваго, по воли Бога и Отца нашего,

Катораму слава на векі вякоў. Амін.

емуже слава во веки веков. Аминь.

Дзіўлюся, што вы так уборзьдзе адхінаецеся да іншае дабравесьці ад тога, хто вас пагукаў да ласкі Хрыстовае,

Чуждуся, яко тако скоро прелагаетеся от звавшаго вы благодатию Христовою, во ино благовествование:

Каторая ня іншая, але ё некатрыя, што вас парушаюць і хочуць абярнуць Евангелю Хрыстову.

еже несть ино, точию нецыи суть смущающии вы и хотящии превратити благовествование Христово.

Але калі б нават мы альбо ангіл ізь неба дабравесьціў, апрача тога, што мы дабравесьцім, няхай будзе пракляты.

Но и аще мы, или ангел с небесе благовестит вам паче, еже благовестихом вам, анафема да будет.

Як мы казалі ўперад, і цяпер ізноў кажу: калі б хто абяшчаў вам Евангелю, апрача тае, што вы прынялі, няхай будзе пракляты.

Якоже предрекохом, и ныне паки глаголю: аще кто вам благовестит паче, еже приясте, анафема да будет.

Бо ці ў людзёў я шукаю зычлівасьці, ці ў Бога? або ці людзём гадзіць стараюся? Калі б я яшчэ гадзіў людзём, ня быў бы нявольнік Хрыстоў.

Ныне бо человеки препираю, или Бога, или ищу человеком угождати? Аще бо бых еще человеком угождал, Христов раб не бых убо был.

Паведамляю вам, браты, што Евангеля, каторую я абяшчаў, ня ё подле чалавека;

Сказую же вам, братие, благовествование благовещенное от мене, яко несть по человеку:

Бо й я прыняў яе й навучыўся не ад чалавека, але з аб’яўленьня Ісуса Хрыста.

ни бо аз от человека приях е, ниже научихся, но явлением Иисус Христовым.

Вы чулі праз пярэдні паступак мой у Юдаізьме, што я надзвычайна перасьледаваў царкву Божую й губіў яе,

Слышасте бо мое житие иногда в жидовстве, яко по премногу гоних Церковь Божию и разрушах ю,

І выпераджаў у Юдаізьме шмат каго з равесьнікаў у народзе сваім, будучы нямерна рупатлівы праз навуку айцоў сваіх.

и преспевах в жидовстве паче многих сверстник моих в роде моем, излиха ревнитель сый отеческих моих преданий.

Як жа Бог, Каторы аддзяліў мяне ад улоньня маці мае і пагукаў мяне ласкаю Сваёй,

Егда же благоволи Бог, избравый мя от чрева матере моея и призвавый благолатию своею,

Аб’явіў Сына Свайго імне, каб я мог абяшчаць Дабравесьць Ягоную памеж народаў, — я зараз не парадзіўся зь целам а крывёй,

явити Сына своего во мне, да благовествую его во языцех, абие не приложихся плоти и крови,

Ані зышоў да Ерузаліму да тых апосталаў, што былі перад імною, але пайшоў да Арабы і ўзноў зьвярнуўся да Дамашку.

ни взыдох во Иерусалим к первейшым мене апостолом, но идох во аравию, и паки возвратихся в дамаск.

Потым, за тры гады, я хадзіў да Ерузаліму даведацца да Кіфы і заставаўся зь ім дзён пятнанцаць.

Потом же по триех летех взыдох во Иерусалим соглядати петра, и пребых у него дний пятьнадесять.

Ніякага ж іншага з апосталаў я ня бачыў, апрача Якава, брата Спадаровага.

Иного же от апостол не видех, токмо иакова брата Господня.

(Цяпер, што я пішу вам, вось, перад Богам, не маню).

А яже пишу вам, се пред Богом, яко не лгу.

Тады я пайшоў да краёў Сыры а Кілікі.

Потом же приидох в страны сирския и киликийския.

Але ня быў я ведамны асабіста цэрквам у Юдэі, каторыя ў Хрысту;

Бех же не знаемь лицем Церквам иудейским, яже о Христе,

Толькі яны чулі, што «Тый, каторы перасьледаваў нас некалі, цяпер абяшчае Евангелю веры, каторую калісь губіў»,

точию же слышаще бяху, яко гоняй нас иногда, ныне благовествует веру, юже иногда разрушаше:

І славілі за мяне Бога.

и славляху о мне Бога.

« 13 глава 2 глава »