2 да Цімоха 1 глава

Другі ліст сьвятога Паўлы апостала да Цімоха
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

Паўла, з волі Божае апостал Ісуса Хрыста, подле абятніцы жыцця ў Хрысту Ісусу,

павел, апостол Иисус Христов волею Божиею, по обетованию жизни, яже о Христе Иисусе,

Цімоху, любоваму дзяцяці: ласка, міласэрдзе, супакой ад Бога Айца а Хрыста Ісуса, Спадара нашага.

тимофею возлюбленному чаду: благодать, милость, мир от Бога Отца и Христа Иисуса Господа нашего.

Дзякую Богу, Катораму служу ад прабацькоў з чыстым сумленьням, як штачасна ўспамінаю цябе ў маленьнях сваіх ноч і дзень,

Благодарю Бога, емуже служу от прародителей чистою совестию, яко непрестанную имам о тебе память в молитвах моих день и нощь,

Жадаю бачыць цябе, успамінаючы сьлёзы твае, каб імне напоўніцца радасьцяй,

желая видети тя, поминая слезы твоя, да радости исполнюся,

Успамінаючы шчырую веру тваю, што была ўперад у бабулі тваёй Лоідзе і ў матцы тваёй Еўніццы, і я пераканаўшыся, што і ў табе.

воспоминание приемля о сущей в тебе нелицемерней вере, яже вселися прежде в бабу твою лоиду и в матерь твою евникию: известен же есмь, яко и в тебе.

З гэтае прычыны дамяняю табе разьдзьмухаваць поламя дару Божага, каторы ў табе пераз узлажэньне рук маіх;

Еяже ради вины воспоминаю тебе возгревати дар Божий живущий в тебе возложением руку моею:

Бо даў нам Бог духа ня боязьні, але магутнасьці а міласьці а самавалоданьня.

не бо даде нам Бог духа страха, но силы и любве и целомудрия.

Дык не саромся сьветчаньня Спадара нашага ані мяне, вязьня Ягонага; але цярпі з Дабравесьцяй подле магутнасьці Божае,

Не постыдися убо страстию Господа нашего Иисуса Христа, ни мною юзником его: но спостражди благовествованию (Христову) по силе Бога,

Каторы спас нас і пагукаў нас сьвятым пагуканьням ня подле ўчынкаў нашых, але подле собскага замеру Свайго і ласкі, данае нам у Хрысту Ісусу перад вечнымі часамі,

спасшаго нас и призвавшаго званием святым, не по делом нашым, но по своему благоволению и благодати данней нам о Христе Иисусе прежде лет вечных,

А выяўленае цяпер зьяўленьням Спаса нашага Ісуса Хрыста, Каторы памярцьвіў сьмерць і вынес на сьвятліню жыцьцё і нераскладальнасьць пераз Евангелю,

явльшейся же ныне просвещением спасителя нашего Иисуса Христа, разрушившаго убо смерть и возсиявшаго жизнь и нетление благовествованием,

Да каторае я прызначаны за агалашэньніка а апостала а вучыцеля народаў.

в неже поставлен бых аз проповедник и апостол и учитель языков.

Згэтае прычыны я й цярплю гэта; але не саромлюся. Бо я ведаю, у каго я ўверыў, і я пераканаўшыся, што Ён дуж захаваць задатак мой аж да тога дня.

Еяже ради вины и сия стражду: но не стыждуся. Вем бо, емуже веровах, и известихся, яко силен есть предание мое сохранити в день он.

Моцна дзяржыся зразы здаровых слоў, што ты чуў ад мяне ў веры а міласьці, каторыя ў Хрысту Ісусу.

Образ имей здравых словес, ихже от мене слышал еси, в вере и любви, яже о Христе Иисусе.

Сьцеражы добры задатак, давераны Духам Сьвятым, Каторы жыхара ў нас.

Доброе завещание соблюди духом святым живущим в нас.

Ты ведаеш, што адвярнуліся ад мяне ўсі аскія, з каторых Фіґель а Гэрмаґен.

Веси ли сие, яко отвратишася от мене вси, иже от асии, от нихже есть фигелл и ермоген.

Няхай Спадар зьмілуецца над домам Анісіфаровым, бо ён часта чырсьцьвіў мяне і не сароміўся зялезаў маіх,

Да даст (же) милость Господь онисифорову дому, яко многажды мя упокои и вериг моих не постыдеся,

Але, прыбыўшы да Рыму, рупна шукаў мяне і знайшоў.

но пришед в рим, тощнее взыска мя и обрете:

Хай дасьць яму Спадар знайсьці міласэрдзе ў Спадара таго дня; а колькі ён служыў у Ефесе, ты вельма добра ведаеш.

да даст ему Господь обрести милость от Господа в день он: и елико во ефесе послужи ми, добрее ты веси.

« 6 глава 2 глава »