Да Жыдоў 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Жыдоў
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская на русском

 
 

Бог, што шмат разоў і ўсялякімі спосабамі гукаў здаўна айцом прарокамі,
 
Многочастне и многообразне древле Бог глаголавый отцем во пророцех,

Апошнімі гэтымі днямі Сынам, Каторага ўстанавіў спадкаемцам усяго, пераз Каторага запраўды й вякі ўчыніў,
 
в последок дний сих глагола нам в Сыне, егоже положи наследника всем, имже и веки сотвори.

Каторы, будучы зьзяньням славы Ягонае і дакладным выразам істасьці Ягонае і дзержачы ўсе словам магутнасьці Свае, учыніў Сабою ачышчэньне грахоў, сеў па правіцы Вялікасьці на вышынях,
 
Иже сый сияние славы и образ ипостаси его, нося же всяческая глаголом силы своея, собою очищение сотворив грехов наших, седе о десную престола величествия на высоких,

Стаўшы толькі пераходзячым ангілаў, колькі вышшае за іх спала Яму імя.
 
толико лучший быв ангелов, елико преславнее паче их наследствова имя.

Бо катораму з ангілаў сказаў калі: «Ты Сын Мой, гэтага дня Я нарадзіў Цябе»? і ўзноў: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Імне Сынам»?
 
Кому бо рече когда от ангел: Сын мой еси ты, аз днесь родих тя? И паки: аз буду ему во Отца, и той будет мне в Сына?

І, як узноў уводзе Першароднага на зямлю, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсі ангілы Божыя».
 
Егда же паки вводит первороднаго во вселенную, глаголет: и да поклонятся ему вси ангели Божии.

А ўзглядам ангілаў кажа: «Каторы чыне ангілаў Сваіх духамі і слугачых Сваіх палаючым агнём».
 
И ко ангелом убо глаголет: творяй ангелы своя духи и слуги своя огнь палящь.

Але ўзглядам Сына: «Пасад Твой, Божа, на векі вякоў, і ськіпэтра справядлівасьці ё ськіпэтра гаспадарства Твайго.
 
К Сыну же: престол твой, Боже, в век века: жезл правости жезл Царствия твоего:

Ты ўлюбіў справядлівасьць і зьненавідзіў бяспраўе; затым памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеям весялосьці над сяброў Тваіх».
 
возлюбил еси правду и возненавидел еси беззаконие: сего ради помаза тя, Боже, Бог твой елеем радости паче причастник твоих.

І: «На пачатку Ты, Спадару, заклаў зямлю, і работа рук Тваіх нябёсы.
 
И (паки): в начале ты, Господи, землю основал еси, и дела руку твоею суть небеса:

Яны загінуць, але Ты застаешся; і ўсі, як адзецьце, застарэюць,
 
та погибнут, ты же пребываеши: и вся, якоже риза, обетшают,

І, як ахілім, скруціш іх, і, як адзецьце, зьменяцца; але Ты тый самы, і гады Твае ня скончацца».
 
и яко одежду свиеши их, и изменятся: ты же тойжде еси, и лета твоя не оскудеют.

А ўзглядам каторага з ангілаў сказаў калі: «Сядзі паправе Мяне, пакуль пакладу непрыяцеляў Тваіх казулькаю пад ногі Твае»?
 
Кому же от ангел рече когда: седи о десную мене, дондеже положу враги твоя подножие ног твоих?

Ці ня ўсі яны паслугуючыя духі, пасыланыя на паслугу тым, каторым спадзець спасеньне?
 
Не вси ли суть служебнии дуси, в служение посылаеми за хотящих наследовати спасение?



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.