Выхад 1 глава

Другая кніга Масеява: Выхад
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская Библия

І во ймёны сыноў Ізраелявых, каторыя прышлі да Ягіпту зь Якавам, увыйшлі кажны з домам сваім:

Сїѧ҄ и҆мена̀ сынѡ́въ ї҆и҃левыхъ, входѧ́щихъ во є҆гѵ́петъ вкѹ́пѣ со ї҆а́кѡвомъ ѻ҆тце́мъ и҆́хъ, кі́йждо со всѣ́мъ до́момъ свои́мъ внидо́ша:

Рувін, Сымон, Леў а Юда,

рѹви́мъ, сѷмеѡ́нъ, леѵі́й, ї҆ѹ́да,

Іссасхар, Завулон а Венямін,

ї҆ссаха́ръ, завѹлѡ́нъ и҆ венїамі́нъ,

Дан а Неффалім, Ґад а Ашэр.

да́нъ и҆ нефѳалі́мъ, га́дъ и҆ а҆си́ръ: ї҆ѡ́сифъ же бѧ́ше во є҆гѵ́птѣ.

І было ўсіх душаў, што вышлі ізь сьцёгнаў Якававых, было семдзясят, а Язэп быў у Ягіпце.

Бѧ́ше же всѣ́хъ дѹ́шъ и҆зше́дшихъ и҆з̾ ї҆а́кѡва се́дмьдесѧтъ пѧ́ть.

І памер Язэп, і ўсі браты ягоныя, і ўвесь род тый;

Ѹ҆́мре же ї҆ѡ́сифъ, и҆ всѧ҄ бра́тїѧ є҆гѡ̀, и҆ ве́сь ро́дъ ѻ҆́ный:

А дзеці Ізраеля выпладзіліся а раіліся а намнажыліся а змагутнелі вельмі, вельмі, і напоўнілася зямля тая імі.

сы́нове же ї҆и҃лєвы возрасто́ша и҆ ѹ҆мно́жишасѧ, и҆ мно́зи бы́ша и҆ ѹ҆крѣпи́шасѧ ѕѣлѡ̀ ѕѣлѡ̀: ѹ҆мно́жи же и҆̀хъ землѧ̀.

І паўстаў новы кароль у Ягіпце, каторы нязнаў Язэпа.

Воста́ же ца́рь и҆́нъ во є҆гѵ́птѣ, и҆́же не зна́ше ї҆ѡ́сифа,

І сказаў люду свайму: «Вось, люд Ізраеляў вялікі й дужшы за нас.

рече́ же ѩ҆зы́кѹ своемѹ̀: сѐ, ро́дъ сынѡ́въ ї҆и҃левыхъ вели́кое мно́жество и҆ ѹ҆крѣплѧ́етсѧ па́че на́съ:

Дайце перахітруем яго, каб ён не размнажыўся; і як здарыцца вайна, і злучыцца таксама ён із варагамі нашымі, і будзе ваяваць із намі, і ўзыйдзе ізь зямлі».

прїиди́те ѹ҆̀бо, прехи́тримъ и҆̀хъ, да не когда̀ ѹ҆мно́жатсѧ: и҆ є҆гда̀ а҆́ще приключи́тсѧ на́мъ бра́нь, приложа́тсѧ и҆ сі́и къ сѹпоста́тѡмъ, и҆ ѡ҆долѣ́вше на́мъ и҆зы́дѹтъ и҆з̾ землѝ (на́шеѧ).

І пастанавіў над ім зьбіраньнікаў падачкаў уціскаць яго цяжарамі. І ён збудаваў месты складаў Фараону — Піфон а Рамсэс.

И҆ приста́ви над̾ ни́ми приста́вники дѣ́лъ, да ѡ҆ѕло́бѧтъ и҆̀хъ въ дѣ́лѣхъ. И҆ созда́ша гра́ды твє́рды фараѡ́нѹ: пїѳѡ̀, и҆ рамессѝ, и҆ ѡ҆́нъ, и҆́же є҆́сть и҆лїопо́ль.

І колькі ўціскалі яго, толькі ён мнажыўся і так пашыраўся. І яны немарасьціліся з прычыны дзяцей Ізраелявых.

По є҆ли́кѹ же и҆̀хъ смирѧ́хѹ, толи́кѡ мно́жайшїи быва́хѹ и҆ ѹ҆крѣплѧ́хѹсѧ ѕѣлѡ̀ ѕѣлѡ̀. И҆ гнѹша́хѹсѧ є҆гѵ́птѧне сынмѝ ї҆и҃левыми,

І паняволілі Ягіпцяне сыноў Ізраелявых уціскам,

и҆ наси́лїе творѧ́хѹ є҆гѵ́птѧне сынѡ́мъ ї҆и҃лєвымъ нѹ́ждею,

І рабілі гаркім жыцьцё іхнае цяжкою работаю глінаю а цэглаю, і ўсялякаю работаю палявою, і ўсімі работамі, каторыя сілілі рабіць із уціскам.

и҆ болѣ́зненнѹ тѣ҄мъ жи́знь творѧ́хѹ въ дѣ́лѣхъ жесто́кихъ бре́нїемъ и҆ плїнѳодѣ́ланїемъ, и҆ всѣ́ми дѣ́лы, ѩ҆̀же въ полѧ́хъ, во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ, и҆́миже порабоща́хѹ и҆̀хъ съ нѹ́ждею.

І сказаў кароль Ягіпецкі бабкам Гэбрэйкам, з каторых аднае імя было Шыфа, а імя другое Фуа,

И҆ речѐ ца́рь є҆гѵ́петскїй ба́бамъ є҆врє́йскимъ: є҆ди́нѣй и҆́хъ и҆́мѧ сепфѡ́ра и҆ и҆́мѧ вторѣ́й фѹ́а,

І сказаў: «Як вы будзеце бабіць у Гэбрэяк і абачыце на радзельным ложку, калі будзе сын, дык забіце яго; а калі дачка, дык няхай застанецца жывая».

и҆ речѐ (и҆̀мъ): є҆гда̀ ба́бите є҆вре́анынѧмъ, и҆ сѹ́ть къ рожде́нїю, а҆́ще ѹ҆́бѡ мѹ́жескїй по́лъ бѹ́детъ, ѹ҆бива́йте є҆го̀: а҆́ще же же́нскїй, снабдѣва́йте є҆го̀.

І баяліся бабкі Бога, і не рабілі так, як казаў ім кароль Ягіпецкі; і пакідалі дзеці жывыя.

Ѹ҆боѧ́шасѧ же ба҄бы бг҃а, и҆ не сотвори́ша, ѩ҆́коже повелѣ̀ и҆̀мъ ца́рь є҆гѵ́петскїй, и҆ живлѧ́хѹ мѹ́жескїй по́лъ.

І гукнуў кароль Ягіпецкі бабкі, і сказаў ім: «Чаму вы робіце гэта, што пакідаеце дзеці жывыя?»

Призва́ же ца́рь є҆гѵ́петскїй ба҄бы и҆ речѐ и҆̀мъ: что̀ ѩ҆́кѡ сотвори́сте ве́щь сїю̀, и҆ ѡ҆живлѧ́ете мѹ́жескїй по́лъ;

Бабкі сказалі Фараону: «Гэбрэйскія жанкі не такія, як ягіпецкія; яны жвавыя, і яны родзяць перш, чымся прыйдзе да іх бабка».

Реко́ша же ба҄бы фараѡ́нѹ: не ѩ҆́кѡ жєны̀ є҆гѵ҄птѧныни, та́кѡ и҆ жєны̀ є҆врє́аныни: ражда́ютъ бо пре́жде не́же вни́ти къ ни҄мъ ба́бамъ, и҆ ражда́хѹ.

І чыніў дабро Бог бабкам; і люд мнажыўся і вельмі дужэў.

Бла́го же творѧ́ше бг҃ъ ба́бамъ, и҆ мно́жахѹсѧ лю́дїе и҆ ѹ҆крѣплѧ́хѹсѧ ѕѣлѡ̀.

І сталася: затым што бабкі баяліся Бога, дык Ён учыніў ім дамы.

И҆ поне́же боѧ́хѹсѧ ба҄бы бг҃а, сотвори́ша себѣ̀ жили҄ща.

І загадаў Фараон усяму народу свайму, кажучы: «Кажнага сына, каторы народзіцца, кідайце ў раку; а кажную дачку пакідайце жывую».

Заповѣ́да же фараѡ́нъ всѣ҄мъ лю́демъ свои҄мъ, глаго́лѧ: всѧ́къ мѹ́жескїй по́лъ, и҆́же роди́тсѧ є҆вре́ѡмъ, въ рѣкѹ̀ вверга́йте, и҆ всѧ́къ же́нскїй по́лъ снабдѣва́йте и҆̀ жи́въ.

« 50 глава 2 глава »