3 Яана 1 глава

Трэці суборны ліст сьвятога Яана апостала Багаслова
Пераклад Яна Станкевіча → Елизаветинская Библия

Старшы — любоваму Ґаю, каторага я люблю запраўды.

Ста́рецъ га́їеви возлю́бленномѹ, є҆го́же а҆́зъ люблю̀ вои́стиннѹ.

Умілаваны! зычу, каб у вусім ты добра меўся і здаровы быў, таксама як душа твая добра маецца.

Возлю́бленне, во всѣ́хъ молю́сѧ (ѡ҆ тебѣ̀) благоспѣ́ѧтисѧ тебѣ̀ и҆ здра́вствовати, ѩ҆́коже благоспѣ́етсѧ тебѣ̀ дѹша̀.

Бо я вельма ўсьцешыўся, як прышлі браты й пасьветчылі праўду тваю, як ты жывеш у праўдзе.

Возра́довахсѧ ѕѣлѡ̀, прише́дшымъ бра́тїѧмъ и҆ свидѣ́телствѹющымъ твою̀ и҆́стинѹ, ѩ҆́коже ты̀ во и҆́стинѣ хо́диши.

Імне няма большае радасьці, як чуць, што дзеці мае жывуць у праўдзе.

Бо́лши сеѧ̀ не и҆́мамъ ра́дости, да слы́шѹ моѧ҄ ча҄да во и҆́стинѣ ходѧ҄ща.

Умілаваны! верна робіш тым, што чыніш братом і падарожным,

Возлю́бленне, вѣ́рнѡ твори́ши, є҆́же а҆́ще дѣ́лаеши въ бра́тїю и҆ въ стра҄нныѧ,

Каторыя сьветчаць перад царквою празь міласьць тваю. Ты добра зробіш, калі адпусьціш іх, як годна ў Богу,

и҆̀же свидѣ́телствоваша ѡ҆ твое́й любвѝ пред̾ цр҃ковїю: и҆̀хже предпосла́въ досто́йнѡ бг҃ѹ, до́брѣ твори́ши,

Бо дзеля Імені Ягонага яны пайшлі, ня ўзяўшы нічога ад паган.

ѡ҆ и҆́мени бо є҆гѡ̀ и҆зыдо́ша, ничто́же прїе́млюще ѿ ѩ҆зы҄къ.

Дык мы маем гасьцінна прыймаць таковых, каб быць супрацаўнямі праўды.

Мы̀ ѹ҆̀бо до́лжни є҆смы̀ прїима́ти таковы́хъ, да поспѣ҄шницы бѹ́демъ и҆́стинѣ.

Я пісаў штось царкве, але Дыётрэф, каторы любе быць першым у іх, ня прыймае нас.

Писа́хъ цр҃кви: но первенстволю́бецъ и҆́хъ дїотре́фъ не прїе́млетъ на́съ.

Затым, калі я прыйду, я прыпомню ўчынкі ягоныя, каторыя ён чыне, гукаючы на нас благія словы, і, ня маючы гэтага досыць, і сам ня прыймае братоў, і тых, што хацелі б, узьдзержуе й выганяе з царквы.

Сегѡ̀ ра́ди, а҆́ще прїидѹ̀, воспомѧнѹ̀ є҆гѡ̀ дѣла̀, ѩ҆́же твори́тъ, словєсы̀ лѹка́выми ѹ҆корѧ́ѧ на́съ: и҆ недово́ленъ быва́ѧ ѡ҆ си́хъ, ни са́мъ прїе́млетъ бра́тїю, и҆ хотѧ́щымъ возбранѧ́етъ, и҆ ѿ цр҃кве и҆зго́нитъ.

Умілаваны! не пераймай благога, але добрае. Хто робе дабро, тый з Бога; хто робе ліха, тый ня бачыў Бога.

Возлю́бленне, не ѹ҆подоблѧ́йсѧ ѕло́мѹ, но бл҃го́мѹ. Благотворѧ́й ѿ бг҃а є҆́сть: а҆ ѕлотворѧ́й не ви́дѣ бг҃а.

Празь Зьмітру пасьветчана ўсімі і самою праўдаю; сьветчым таксама й мы, і вы ведаеце, што сьветчаньне наша праўдзіва.

Дими́трїеви свидѣ́телствовасѧ ѿ всѣ́хъ и҆ ѿ са́мыѧ и҆́стины: и҆ мы́ же свидѣ́телствѹемъ, и҆ вѣ́сте, ѩ҆́кѡ свидѣ́телство на́ше и҆́стинно є҆́сть.

Шмат я меў пісаць, але не хачу пісаць да цябе чэрняю й пяром,

Мнѡ́га и҆мѣ́хъ писа́ти, но не хощѹ̀ черни́ломъ и҆ тро́стїю писа́ти тебѣ̀,

А спадзяюся ўборзьдзе бачыць цябе, і будзем мужаваць вуснамі да вуснаў.

ѹ҆пова́ю же а҆́бїе ви́дѣти тѧ̀ и҆ ѹ҆сты҄ ко ѹ҆стѡ́мъ глаго́лати.

Супакой табе; паздаровай прыяцеляў, паздаровай прыяцеляў наймя.

Ми́ръ тебѣ̀. Цѣлѹ́ютъ тѧ̀ дрѹ́зи: цѣлѹ́й дрѹ́ги по и҆́мени. А҆ми́нь.

« 1 глава 1 глава »