Другапраўе 1 глава

Пятая кніга Масеява: Другапраўе
Пераклад Яна Станкевіча → Новой Женевской Библии

Пераклад Яна Станкевіча

1 Гэта ё словы, каторыя гукаў Масей усяму Ізраелю за Ёрданом на пустыні, на раўніне супроці Суфа, меж Парану й Тофелу а Лавану а Гацэрофу а Ды-Загаву,
2 Адзінанцаць дзён дарогі ад Горыва па дарозе ад гары Сэір да Кадэш-Барні.
3 І сталася саракавога году, адзінанцатага месяца, на першы дзень месяца, што гукаў Масей сыном Ізраелявым подле ўсёга, што расказаў яму СПАДАР празь іх.
4 Па забіцьцю ім Сыгона, караля Аморэйскага, што жыў у Гэшбоне, і Оґа, караля Вашанскага, каторы жыў у Ашарофе ў Едрэі,
5 За Ёрданом, у зямлі Моаўскай, пачаў Масей зьясьняць права гэтае, кажучы:
6 «СПАДАР, Бог ваш, гукаў нам у Горыве, кажучы: "Досыць вам жыць на гары гэтай;
7 Зьвярніцеся, краніцеся, і пайдзіце на гару Аморэяў а да ўсіх суседзяў іхных, на раўніну, на гару, на нізкія месцы, на паўдня і да берагоў мора, да зямлі Канаанскае а да Лібану, аж да ракі вялікае, ракі Еўфрату.
8 Гля, Я даў вам зямлю гэтую, прыйдзіце й вазьміце на спадак зямлю, каторую СПАДАР із прысягаю абяцаў даць айцом вашым, Абрагаму, Ісаку а Якаву, даць ім а насеньню іхнаму просьле іх".
9 І я сказаў вам у тым часе: "Не магу адзінюсенькі насіць вас;
10 СПАДАР, Бог ваш, размнажыў вас, і вось, вас сядні шмат, як гвездаў нябёсных;
11 СПАДАР, Бог айцоў вашых, хай дадасьць вам тысяча разоў, і хай дабраславе вас, як Ён казаў вам;
12 Як жа імне аднанаму насіць клопаты вашы, цяжары вашы а звады вашы?
13 Абярыце сабе мужоў мудрых, разумных а ўзумелых па плямёнах сваіх, і я пастанаўлю іх за галавы вашы".
14 Вы адказалі імне й сказалі: "Добра гэта, што ты казаў рабіць".
15 І ўзяў я галоўных із плямёнаў вашых, мужоў мудрых а ўзумелых, і ўстанавіў іх галавамі над вамі, князьмі тысячаў, і князьмі сотняў, і князьмі пяцёх дзесяткоў, і князьмі дзесяткоў і ўраднікамі па плямёнах вашых.
16 І расказаў я судзьдзям вашым у тым часе, кажучы: "Слухайце справы меж братоў сваіх і судзіце справядліва меж людзіны й брата ейнага й чужаземца.
17 Не зважайце на асобы на судзе, як малога, так вялікага выслухайце: ня бойцеся віду людзкога; бо суд справа Божая; а справу, каторая вам цяжкая, перадавайце імне, І Я выслухаю яго".
18 І расказаў вам у тым часе ўсе, што належа вам рабіць.
19 І падарожжавалі вы ад Горыва, і йшлі па ўсёй тэй вялікай а страшнай пустыні, каторую вы бачылі, па дарозе да гары Аморэйскае, як расказаў СПАДАР, Бог наш, і прышлі да Кадэш-Барні.
20 І сказаў я вам: "Вы прышлі аж да гары Аморэйскае, каторую СПАДАР, Бог наш, даець нам.
21 Гля, СПАДАР, Бог твой, даў табе зямлю гэтую, узыйдзі, вазьмі яе ў дзяржаньне, як казаў табе СПАДАР, Бог айцоў тваіх, ня бойся а не палохайся".
22 Вы ўсі дабліжыліся да мяне й сказалі: "Пашлем перад сабою людзёў, каб яны прасачылі нам зямлю й зьвярцуліся да нас ізь ведамкаю праз дарогу, па каторай нам узыходзіць, і празь месты, да каторых нам ісьці".
23 І ўпадабаў я слова гэтае, і я ўзяў з вас двананцацёх чалавекаў, па адным чалавеку ад плямені.
24 І яны павярнуліся, узышлі на гару й дайшлі аж да даліны Ешкол, і вышпегавалі яе.
25 І ўзялі ў рукі свае з пладоў зямлі, і зышлі да нас, і зьвярнуліся зь ведамкаю, і сказалі: "Добрая зямля, каторую СПАДАР, Бог наш, даець нам".
26 Але вы не захацелі ўзыходзіць, і спрацівіліся слову СПАДАРА, Бога вашага,
27 І наракалі ў буданох сваіх, і казалі: "Ненавідзячы СПАДАР нас вывеў ізь зямлі Ягіпецкае, каб аддаць нас у рукі Аморэям выгубіць нас;
28 Куды мы ўзыйдзем? Браты нашыя раскволілі сэрца нашае, кажучы: "Люд тый большы а вышшы за нас, месты вялікія а ўмацаваныя аж да нябёсаў, дый Еначонкаў бачылі мы там".
29 І я сказаў вам: "Не палохайцеся а ня бойцеся іх;
30 СПАДАР, Бог ваш, Каторы йдзець перад вамі, Ён будзе ваяваць за вас, як Ён рабіў із вамі ў Ягіпце перад ачыма вашымі,
31 І на пустыні гэтай, ідзе, як ты бачыў, што насіў цябе СПАДАР, Бог твой, як чалавек носе сына свайго, на ўсёй дарозе, каторай вы праходзілі, аж да прыходу вашага на гэтае месца.
32 Але й у гэтай справе вы ня верыце СПАДАРУ, Богу свайму,
33 Каторы хадзіў перад вамі дарогаю выглядаць вам месца, ідзе разьлегчыся табарам, ночы ў вагню, каб паказаваць вам дарогу, якой вам ісьці ёю, а ўдзень у булаку.
34 І СПАДАР пачуў голас словаў вашых, і ўгневаўся, і прысягнуў, кажучы:
35 "Не абача ні водзін чалавек ізь людзёў гэтых, з гэтага ліхога роду, добрае зямлі, каторую Я прысягаў даць айцом вашым;
36 Апрача Калева Ефунёнка, ён абача яе; яму Я дам зямлю, па каторай ён праходзіў, і сыном ягоным, за тое, што супоўна йшоў за СПАДАРОМ".
37 Таксама на мяне загневаўся СПАДАР за вас, кажучы: І ты ня ўвыйдзеш туды.
38 Ігошуа Нунянок, каторы стаіць перад табою, ён увыйдзе туды; яго ўмацуй, бо ён умагчыме Ізраелю адзяржаць яе на спадак.
39 Дзецяняты вашыя, праз каторыя вы казалі, што яны стануць здабыткам, і сынове вашыя, каторыя ня знаюць цяпер ані дабра, ані ліха, яны ўвыйдуць туды, ім дам яе, і яны возьмуць яе ў дзяржаву.
40 А вы завярніцеся й краніцеся на пустыню дарогаю Чырвонага мора".
41 І вы адказалі й сказалі Імне: "Зграшылі мы перад СПАДАРОМ, мы ўзыйдзем і будзем ваяваць, подле ўсёга, як расказаў нам СПАДАР, Бог наш". І паперазаліся вы кажны ваеннаю зброяю сваёю, і былі гатовыя ўзыйсьці на гару.
42 І сказаў СПАДАР імне: "Скажы ім: ня ўзыходзьце а не ваюйце, бо Я не сярод вас, і каб ня былі пабіты варагамі сваімі".
43 І я казаў вам, але вы не паслухалі й спрацівіліся слову СПАДАРОВАМУ, але рабілі самадумам і ўзышлі на гару.
44 І выступіў супроці вас Аморэй, што жыў на гары тэй, і гналі вас так, як робяць пшчолы, і білі вас на Сэіру аж да Гормы.
45 І зьвярнуліся вы, і плакалі перад СПАДАРОМ; але СПАДАР не пачуў голасу вашага ані нахінуў вушшу сваіх да вас.
46 І прабылі вы ў Кадэшу шмат часу, колькі часу вы былі.

Новой Женевской Библии

1:1−5 Эти вступительные стихи представляют автора книги и повествуют об обстоятельствах, при которых он обратился к народу перед своей смертью, незадолго до того, как Израиль перешел реку Иордан.

1:1 за Иорданом. Соответствующее этому выражению древнееврейское слово происходит от корня, означающего «пересекать, переправляться», и используется по отношению к любой из двух сторон реки: «по ту сторону Иордана», «по эту сторону Иордана» (см. Введение: Автор).

против Суфа, между Фараном и Тофелом, и Лаваном, и Асирофом, и Дизагавом. Слово Суф, что значит «тростник», часто применяется к названию Чермного моря — Yamsuph, в древние времена, несомненно, включавшего в себя залив Акаба (3Цар 9:26). Вероятно, это название относится здесь именно к заливу Акаба, однако то же слово в форме женского рода (Суфа) используется в Чис 21:15 для обозначения места, находящегося вблизи потока. Пустыня Фаран находилась где-то на Синайском полуострове, но более точное местонахождение ее не известно (Чис 10:12; Чис 12:16). Гора Фаран упоминается во Втор 33:2 и Авв 3:3, Лаван и Дизагав нигде больше не упоминаются, поэтому о них ничего не известно. Словом «Асироф» называется местность, где находился стан израильтян на пути от Синая до Кадес-Варни (Чис 11:35; Чис 13:1; Чис 33:17−18). Одно из значений слова «Асироф» — «селения»; вероятно, существовало несколько населенных пунктов под таким названием. Подробнее о том, где находился в то время лагерь израильтян, можно узнать из первых глав книги Иисуса Навина (2:1; 3:1, 17).

1:2 одиннадцати дней пути. От горы Сеир израильтяне шли по долине, лежащей к северу от Ецион-Гавера, следовательно, путь, пройденный ими, был не менее 280 км.

1:3 Сорокового года. Это реальная дата, а не приблизительное время жизни одного поколения. В ст. 2, 14 говорится о том, что израильтяне достигли долин Заред, лежащей недалеко от южных границ Мертвого моря, через тридцать восемь лет странствий. Согласно этому, остается еще два года на завоевание Ханаана.

1:4 Сигона ...Ога. См. 2:24−3:11.

в Есевоне. Древнее название города Хесбан.

в Едреи. Современный город Дра (Едра), расположенный на границе между Сирией

1:5 в земле Моавитской. Израильтяне расположились на равнинах Моава (Чис 22:1; Чис 26:3, 63), или в земле моавитской (29:1; 32:49). Однако Израиль должен был сражаться не с моавитянами. Иеффай, пересказывая эту историю в Суд 11:14−27, утверждает, что Израиль отвоевал этот район не у моавитян или аммонитян, а у Ога-аморрея, который первым завоевал эту территорию.

1:6 — 4:40 Моисей обращается к истории Израиля. Он рассказывает о путешествии израильского народа от горы Синай до Хормы, далее — по направлению к потоку Арнон, а затем — вглубь Трансиордании. Завершается этот раздел книги кратким напоминанием основной идеи завета, который будет возобновлен с рождением нового поколения израильтян.

1:6 в Хориве. Еще одно наименование Синая, относящееся к горе или пустыне; Хорив же только один раз называется горой (Исх 33:6). В данном случае, вероятно, имеется в виду земля у подножия горы Синай.

1:7 в землю Ханаанскую. Границы обетованной земли были указаны Аврааму в Быт 15:18−19, что означало грядущее вытеснение с этой земли хананеев и других народов.

1:8 Господь с клятвою. Торжественная клятва Бога дать землю потомкам Авраама упоминается, по крайней мере, шесть раз в книге Бытие, а также в книгах Исход, Левит и Числа. В книге Второзаконие она встречается более двадцати раз. Эта клятва была частью завета Божия, заключенного с патриархами.

1:13 изберите себе... мужей мудрых. См. Исх 18:24−26. Во время годичного пребывания у горы Синай Моисей определил для народа законодательную систему, организовал войско и установил порядок богослужения (о судьях см. 16:18; 17:8; 19:17).

1:19 в Кадес-Варни. Кадес означает «святое место» (Чис 13:27). Коренные жители этой земли, несомненно, называли так места, которые они считали священными (Суд 4:6; Нав 15:23).

1:26 воспротивились. Повествование о поражении у Кадеса во многом соответствует изложенному в Чис 13, где упоминаются двенадцать соглядатаев, представивших отчет об обетованной земле и рассказавших о могуществе аморреев. И там, и здесь говорится о верности Халева, об увещевании полагаться на Бога, о приговоре, вынесенном целому поколению, о том, как народ изменил свое решение и пожелал сразиться с врагами, несмотря на предупреждения Моисея о неизбежном поражении.

1:28 сынов Енаковых. Слово Енак упоминается в египетских текстах начала II тысячелетия до Р.Х. как имя одного из правителей Ханаана, который, возможно, имеет какое-то отношение к библейскому Енаку (Чис 13:22). Высокорослые сыны Енаковы наводили ужас на израильтян. Иисус Навин победил этот народ, впоследствии слившийся с филистимлянами (Нав 12:21−22).

1:33 ночью в огне. См. Исх 13:21; Чис 9:15−23.

1:37 на меня прогневался Господь. Приговор, вынесенный неверному поколению, коснулся и Моисея. Бог не позволил ему вступить в Ханаан. (О причине такого решения см. 32:51; Чис 20:1−13; Чис 27:14).



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.