Лукі 1 глава

Евангеля подле сьвятога Лукі
Пераклад Яна Станкевіча → Синодальный перевод (СВ)

 
 

Як шмат хто ўзяўся напісаць нарыс праз сталыя здарэньні памеж нас,
 
Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

Як перадалі нам тыя, што спачатку вочнікамі а слугачымі Слова былі, —
 
как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

Здалося й імне добрым, дасьледаваўшы ўсе з належнага жарала, акуратна а з парадку напісаць тэ праз гэта, найпачэсьліўшы Хахілю,
 
то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

Каб ты добра ведаў пэўнасьць таго, чаго ты быў навучаны.
 
чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

За дзён Гірада, караля Юдэйскага, быў адзін сьвятар, імям Захара, зь дзянное радоўкі Авінае, і жонка ягоная была з дачок Ааронавых, і імя ейнае Альжбета.
 
Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Яны абое былі справядлівыя перад Богам, ходзячы ў вусіх расказаньнях а пастановах Спадаровых без заганы.
 
Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

Але ня мелі дзяцяці, бо Альжбета была бясплодная, і абое былі ацяжараныя гадамі.
 
У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І сталася, як ён правіў сьвятарскі ўрад перад Богам у парадку свае радоўкі,
 
Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

Подле звычаю сьвятарскага ўраду, было яму жэрабя кадзіць, як ён увыйшоў у Дом Спадароў;
 
по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

А ўся множасьць люду малілася вонках у часе кадзеньня, —
 
а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

І зьявіўся яму ангіл Спадароў, стоячы паправе аброчніка кадзеньня.
 
тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

І стрывожыўся Захара, абачыўшы, і ляк абняў яго.
 
Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Але ангіл Спадароў сказаў яму: «Не лякайся, Захара; бо просьба твая пачута, і Альжбета, жонка твая, зачнець табе сына, і назавеш імя яго: Яан.
 
Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

І табе будзе радасьць а весялосьць, і шмат хто будзе цешыцца з нараджэньня яго.
 
И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

Бо ён будзе вялікі ў ваччу Спадаровым, і ня будзе піць віна ані хмельнага напітку, і напоўніцца Духам Сьвятым нават ад жывата маці свае.
 
ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

І шмат каго зь дзяцей Ізраелявых наверне да Спадара, Бога іхнага.
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

І ён пойдзе перад Ім у духу а магутнасьці Ільлінае, каб зьвярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей і няслухменых да мудрасьці справядлівых, каб выгадаваць Спадару люд прыгатаваны».
 
и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І сказаў Захара ангілу: «З чаго я пазнаю гэта? бо я ўжо стары, і жонка мая вельма ацяжараная днямі».
 
И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

І, адказуючы, ангіл сказаў яму: «Я Гаўрэль, каторы стаю ў прытомнасьці Божай, і я быў пасланы казаць табе, і прынесьці табе дабравесьць.
 
Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

І вось, ты будзеш бязмоўны, і ня будзеш магчы гукаць аж да дня, калі гэта станецца, бо ты не паверыў словам маім, каторыя споўняцца ўпару».
 
и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

Люд жа чакаў Захары й дзіваваўся, што ён так длякаецца ў Доме Божым.
 
Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

І, як ён вышаў, ня мог гукаць да іх; і яны пазналі, што ён відзеў відзень у Доме Божым, бо ён ківаў ім; і застаўся немы.
 
Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, што, як скончыліся дні адправы ягонае, ён адышоў да дому свайго.
 
А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

А па тых днёх зачала Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, кажучы:
 
После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

«Гэтак імне ўчыніў Спадар за дзён, калі глянуў, каб зьняць ганьбу маю памеж людзёў».
 
«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

А шостага месяца пасланы быў ад Бога ангіл Гаўрэль да места Ґалілейскага, званага Назарэт,
 
В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

Да дзявушчае, заручанае з чалавекам, каторага імя было Язэп, з дому Давідавага, а дзявушчае імя: Марыя.
 
к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

І, увыйшоўшы да яе, ангіл сказаў: «Здарова, ласкаю абдараваная! Спадар із табою; дабраславёная ты памеж жанок».
 
Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

Яна ж, абачыўшы яго, парушылася на слова ягонае й разважала, што гэта было б за здарованьне.
 
Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І сказаў ёй ангіл: «Ня бойся, Марыя, бо ты прыдбала ласку ў Бога.
 
И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

І вось, зачнеш у жываце, і народзіш Сына, і назавеш імя Ягонае: Ісус.
 
и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і назавецца Сынам Навышняга, і Спадар Бог дасьць Яму пасад Давідаў, айца Ягонага;
 
Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

І будзе гаспадарстваваць у доме Якававым навекі, і гаспадарству Ягонаму ня будзе канца».
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

І сказала Марыя ангілу: «Як гэта будзе, калі я мужа ня знаю?»
 
Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

І, адказуючы, ангіл сказаў ёй: «Дух Сьвяты зыйдзе на Цябе, і моц Навышняга засьціць табе; затым і народжанае сьвятое назавецца Сынам Божым.
 
Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

І вось, сваячка твая Альжбета, званая бясплоднай, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і гэты ё шосты месяц ёй, званай бясплоднай.
 
Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

Бо ў Бога нічога няма немагчымага».
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

І Марыя сказала: «Вось, служэбка Спадарова; хай будзе імне подле слова Твайго». І ангіл адышоў ад яе.
 
Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

І ўстаўшы Марыя тых дзён, з пасьпехам пайшла да гаравое краіны, да места Юдзінага.
 
Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

І ўвыйшла ў дом Захарын, і паздаровала Альжбету.
 
и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І сталася, як пачула Альжбета здарованьне Марыіна, што скранулася дзяцянё ў жываце ейным, і Альжбета напоўнілася Духам Сьвятым,
 
Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

І загукала вялікім голасам, і сказала: «Дабраславёная ты памеж жанок, і дабраславёны плод жывата твайго.
 
и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

І скуль гэта імне, што прышла маці Спадара майго да мяне?
 
И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Бо, гля, як толькі гук здарованьня твайго загучэў у вушшу маім, скранулася з радасьці дзецянётка ў жываце маім.
 
Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

І дабраславёная тая, што паверыла, бо зьдзеецца сказанае ёй ад Спадара».
 
И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І сказала Марыя: «Узьвялічае душа мая Спадара;
 
И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

І ўсьцешыі’ся дух мой у Вогу, Спасу маім;
 
и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

Бо глянуў Ён на паніжэньне служэбкі Свае; вось, адгэтуль за шчасьлівую мяне будуць мець усі роды;
 
что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

Бо ўчыніў імне вялічча Дужы; і сьвятое імя Ягонае;
 
что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

І міласэрдзе Ягонае ад роду да роду да тых, што баяцца Яго.
 
и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Зьдзеяў моц цаўём Сваім; расьцярушыў пыхатых падумкамі сэрца іхнага;
 
явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

Ськінуў дужых із пасадаў і павышыў паніжаных.
 
низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

Напоўніў прагнучых дабром, а багатых адаслаў пустых.
 
алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

Памог Ізраелю, слузе Свайму, памятуючы на міласэрдзе,
 
принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

Як казаў айцом нашым, Абрагаму а насеньню ягонаму навекі».
 
как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

І заставалася Марыя зь ёй каля трох месяцаў, і зьвярнулася да дому свайго.
 
Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

Альжбеце ж выпаўніўся час радзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

І пачулі суседзі а сваякі ейныя, як Спадар узьвялічыў міласэрдзе над ёй, і цешыліся зь ёю.
 
И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

І сталася, што на восьмы дзень прышлі абразаць дзецянё і звалі яго, подле імені айца ягонага, Захара.
 
В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

Але маці ягоная, адказуючы, сказала: «Не, але названы будзе Яанам».
 
На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: «Нікога няма ў родзе тваім, каб быў названы гэтым імям».
 
И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

І паказавалі знакамі айцу ягонаму, як бы яго хацеў назваць.
 
И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

А ён, папрасіўшы дошчачкі, напісаў, кажучы: «Яан імя ягонае». І дзіваваліся ўсі.
 
Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

І якга адчыніліся вусны ягоныя а язык ягоны, і ён гукаў, хвалячы Бога.
 
И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

І напаў страх на ўеіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй гаравой краіне Юдэі гукалі ўсі гэтыя словы.
 
И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

І ўсі, што чулі, складалі ў сэрцах сваіх, кажучы: «Што за дзецянё гэта будзе!» І запраўды рука Спадарова была зь ім.
 
Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І Захара, айцец ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і праракаў, кажучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

«Дабраславёны Спадар, Бог Ізраеляў, што даведаўся й зьдзеяў адкупленьне люду Свайму;
 
«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

І ўзьняў рог спасеньня нам у доме Давіда, слугі Свайго;
 
и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

Як казаў вуснамі сьвятых прарокаў Сваіх, што былі ад веку,
 
как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

Праз спасеньне нас ад варагоў нашых і ад рукі ўсіх ненавідзячых нас;
 
что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

Што зьдзее міласэрдзе айцом нашым і ўспомне сьвятую ўмову Сваю,
 
сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

Прысягу, што Ён прысягнуў Абрагаму, айцу нашаму, даць нам,
 
клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

Каб бяз страху, з рукі непрыяцеляў сваіх вывальненыя, служылі Яму
 
безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

Ў сьвятасьці а справядлівасьці перад Ім усі дні жыцьця свайго.
 
служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

І ты, дзецянё, назавешся прарокам Навышняга, бо пойдзеш перад відам Спадаровым, гатаваць дарогі Ягоныя,
 
И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

Даць пазнаньне спасеньня люду Ягонаму ў дараваньню грахоў іхных,
 
дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

Пераз чульлівае міласэрдзе Бога нашага, як із вышыні Золак даведаўся да нас,
 
по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

Даць сьвятло седзячым у цямноце а ў сьценю сьмерці, кіраваць ногі нашыя на дарогу супакою».
 
чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

А дзяцё расло а дужэла духам, і было на пустынях аж да дня паказаньня свайго Ізраелю.
 
Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.