Да Жыдоў 1 глава

Ліст сьвятога Паўлы апостала да Жыдоў
Пераклад Яна Станкевіча → Синодальный перевод (СВ)

Бог, што шмат разоў і ўсялякімі спосабамі гукаў здаўна айцом прарокамі,

Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках,

Апошнімі гэтымі днямі Сынам, Каторага ўстанавіў спадкаемцам усяго, пераз Каторага запраўды й вякі ўчыніў,

в последние дни эти говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, через Которого и веки сотворил.

Каторы, будучы зьзяньням славы Ягонае і дакладным выразам істасьці Ягонае і дзержачы ўсе словам магутнасьці Свае, учыніў Сабою ачышчэньне грахоў, сеў па правіцы Вялікасьці на вышынях,

Сей, будучи сиянием славы и образом ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную величия на высоте,

Стаўшы толькі пераходзячым ангілаў, колькі вышшае за іх спала Яму імя.

будучи столько превосходнее ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя.

Бо катораму з ангілаў сказаў калі: «Ты Сын Мой, гэтага дня Я нарадзіў Цябе»? і ўзноў: «Я буду Яму Айцом, а Ён будзе Імне Сынам»?

Ибо кому когда из ангелов сказал Бог: «Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя» и еще: «Я буду Ему Отцом, и Он будет Мне Сыном»?

І, як узноў уводзе Першароднага на зямлю, кажа: «І няхай паклоняцца Яму ўсі ангілы Божыя».

Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: «И да поклонятся Ему все ангелы Божии».

А ўзглядам ангілаў кажа: «Каторы чыне ангілаў Сваіх духамі і слугачых Сваіх палаючым агнём».

Об ангелах сказано: «Ты творишь ангелами Своими духов и служителями Своими — огонь пылающий».

Але ўзглядам Сына: «Пасад Твой, Божа, на векі вякоў, і ськіпэтра справядлівасьці ё ськіпэтра гаспадарства Твайго.

А о Сыне: «Престол Твой, Боже, вовек; жезл Царства Твоего — жезл правоты.

Ты ўлюбіў справядлівасьць і зьненавідзіў бяспраўе; затым памазаў Цябе, Божа, Бог Твой алеям весялосьці над сяброў Тваіх».

Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, поэтому помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих».

І: «На пачатку Ты, Спадару, заклаў зямлю, і работа рук Тваіх нябёсы.

И: «В начале Ты, Господи, основал землю, и небеса — дело рук Твоих;

Яны загінуць, але Ты застаешся; і ўсі, як адзецьце, застарэюць,

они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза,

І, як ахілім, скруціш іх, і, як адзецьце, зьменяцца; але Ты тый самы, і гады Твае ня скончацца».

и, как одежду, свернешь их, и изменятся; но Ты Тот же, и лета Твои не кончатся».

А ўзглядам каторага з ангілаў сказаў калі: «Сядзі паправе Мяне, пакуль пакладу непрыяцеляў Тваіх казулькаю пад ногі Твае»?

Кому когда из ангелов сказал Бог: «Воссядь одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих»?

Ці ня ўсі яны паслугуючыя духі, пасыланыя на паслугу тым, каторым спадзець спасеньне?

Не все ли они служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?

« 1 глава 2 глава »