Ісаі 1 глава

Відзень прарокі Ісаі
Пераклад Яна Станкевіча → Новый русский перевод

 
 

Відзень Ісаі Амасёнка, каторую ён відзеў узглядам Юдэі а Ерузаліму, за дзён Узі, Ёфама, Агаза, Гэзэкі, каралёў Юдэйскіх.
 
Видение об Иудее и Иерусалиме, которое Исаия, сын Амоца, видел во времена правления Уззии, Иотама, Ахаза и Езекии, царей Иудеи[1].

Слухайце, нябёсы, і ўважай, зямля; бо СПАДАР казаў: «Сыноў узгадаваў Я й вывышыў, але яны зрабілі выступ супроці Мяне.
 
Слушайте, небеса! Внимай, земля! Так говорит Господь: «Я воспитал и вырастил сыновей, а они восстали против Меня.

Вол знае собсьніка свайго, і асёл ясьлі спадара свайго; а Ізраель ня знае, люд Мой не разумее».
 
Знает вол владельца своего, и осел — кормушку хозяина своего, а Израиль не знает, народ Мой не понимает».

Гора народу грэшнаму, люду ацяжаранаму бяспраўям, насеньню ліхадзеяў, сыном згубцаў: яны пакінулі СПАДАРА, пагрэбавалі сьвятым Ізраелявым, адчураліся, пайшлі назад.
 
Горе грешному народу, отягченному грехом. О потомство злодеев, сыновья растления! Оставили Господа, презрели Святого Израилева — повернулись к Нему спиной.

Чаму вы маеце быць біты болей? Дадаіце бунт. Уся галава хворая, і ўсе сэрца замлелае;
 
Зачем вы так упорны в своем отступничестве? Хотите, чтобы вас били ещё? Вся голова изранена, всё сердце измождено.

Ад ступы нагі аж да галавы ў яго няма нічога цэлага: раны а сінякі а загноеныя болькі, ня выцісьненыя ані завязаныя, ані зьмякчаныя масьцяй.
 
С головы до пят нет здорового места, только раны, рубцы и открытые язвы — не промытые, не перевязанные, не смягченные маслом.

Край ваш пусты; месты вашыя спаленыя цяплом; зямля вашая, перад вамі жаруць чужнікі яе, — і запушчаная, як спустошаная чужнікамі.
 
В запустении ваша страна, сожжены дотла города. Вашу землю у вас на глазах объедают чужие; в запустении всё, как после разорения чужими.

І засталася дачка Сыёну, як будан у вінішчу, як начулішча ў гародзе, як абляганае места.
 
Дочь Сиона осталась, как шатер в винограднике, словно шалаш в огуречном поле, точно город в осаде.

Калі б СПАДАР войскаў не пакінуў нам астачы, то мы сталі б траха тым жа, чым Содома, сталі б падобныя да Ґоморы.
 
Если бы Господь Сил[2] не оставил нам нескольких уцелевших, то мы уподобились бы Содому, стали бы как Гоморра.

Чуйце слова СПАДАРОВА, дзяржаўцы Содомы; ўважай на права Бога нашага, людзе Ґоморы!
 
Слушайте слово Господне, вожди «Содома»; внимай Закону нашего Бога, народ «Гоморры»!

«Нашто Імне множасьць аброкаў вашых?» — кажа СПАДАР. «Насычаны Я ўсепаленьнямі бараноў і тукам кормных, і крыві быкоў а баранчыкаў а казлоў не хачу.
 
«Что Мне множество ваших жертв? — говорит Господь. — Я пресыщен всесожжениями баранов, жиром откормленного скота; Я не желаю крови молодых быков, ягнят и козлов.

Як прыходзіў бачыць від Мой, то хто вымагае ад вас, каб вы тапталі панадворкі Мае?
 
Когда вы приходите, чтобы предстать предо Мной, кто вас об этом просит? Не топчите Мои дворы;

Наперад ня прыносьце пустых дароў: кадзеньне агіда Імне; маладзіка а сыботы, згуканьня збораў не магу цярпець: бяспраўе і — сьвяты збор!
 
не приносите больше бессмысленных даров; благовония Мне противны. Ваши Новолуния, субботы,[3] созывы собраний — не терплю эти празднования беззаконников.

Маладзікі вашы, прызначаныя поры вашы ненавідзе душа Мая: яны вялічныя Імне, Я стамаваўся насіць іх.
 
Новолуния ваши и праздники ненавидит душа Моя. Они стали для Меня бременем, Я устал их нести.

І як вы выцягнеце рукі свае, Я хаваю ад вас вока Свае; нават як вы павялічаеце малітву, Я ня чую: рукі вашы поўныя крыві.
 
Когда вы простираете свои руки в молитве, Я прячу от вас глаза, и когда умножаете ваши молитвы, Я не слышу. Ваши руки полны крови!

Абмыйцеся, ачысьціцеся; аддальце ліха справаў вашых ад аччу Маіх, перастаньце рабіць ліха.
 
Омойтесь, очиститесь, уберите свои злодеяния с глаз Моих, перестаньте творить зло!

Наўчыцеся рабіць дабро: шукайце суду, будзьце пасьцівымі з уцісьненымі, судзіце сірату, прычыняйцеся за справу ўдавы.
 
Научитесь делать добро, ищите справедливости, обличайте угнетателя,[4] защищайте сироту, заступайтесь за вдову».

Прыходзьце ж цяпер, і разважма разам, — кажа СПАДАР, — хоць грахі вашыя будуць, як шкарлат, яны зьбялеюць, як сьнег; калі яны будуць чырвоныя, як чырва, стануцца, як воўна.
 
«Придите же, и вместе рассудим, — говорит Господь. — Пусть грехи ваши как багрянец, убелю их, как снег; пусть красны они, словно пурпур, — они будут как белая шерсть.

Калі вы будзеце зычыць гэтага і будзеце паслухняныя, то паспытаецеся дабра зямлі;
 
Если захотите и послушаетесь, будете есть блага земли,

Калі ж вы адмовіцеся й будзеце бунтоўныя, — меч зжарэць вас; бо вусны СПАДАРОВЫ вымавілі».
 
но если будете упрямыми и мятежными, вас поглотит меч», — так сказали уста Господни.

Як стала бязуляю сталіца верная! была поўная суду, справядлівасьць жыла ў ёй, а цяпер — убіўцы.
 
Как же это стала блудницей некогда верная столица! Она была полна правосудия, обитала в ней правда, а теперь вот — убийцы!

Срэбра твае стала шумаўём, віно твае зьмешанае з вадою.
 
Серебро твое стало окалиной, вино твое разбавлено водой.

Князі твае ўпорлівыя й сябры зладзеяў; усі яны любяць лапаны й гоняцца за надгародамі; яны ня судзяць сіротаў ані справа ўдавы прыходзе да іх.
 
Правители твои — изменники и сообщники воров; все они любят взятки и гоняются за подарками. Не защищают они сироту, дело вдовы до них не доходит.

Затым агалашае Спадар, СПАДАР войскаў, Дужы Ізраеляў: «Бяда ім! Я пацешуся з праціўнікаў Сваіх і памшчуся варагом Сваім.
 
Поэтому Владыка, Господь Сил, Могучий Израилев, возвещает: «О, как Я избавлюсь от врагов, отомщу за Себя Своим недругам!

І ўзноў абярну руку Сваю на цябе, і ачышчу жлуктаю шумаўё твае, і аддзялю ўсю цыну тваю;
 
Руку Мою на тебя обращу;[5] отчищу окалину твою, точно щелоком, отделю от тебя все примеси.

І ўзноў пастанаўлю судзьдзяў табе, як уперад, і райцаў табе, як спачатку: просьле гэтага ты будзеш названы местам справядлівым, сталіцаю вернай».
 
Я верну тебе судей, как в прежние времена, твоих советников, как в начале. И тогда тебя назовут „Городом правды“, „Столицей верной“».

Сыён выкупіцца судам і наверненыя яго — справядлівасьцяй.
 
Сион будет выкуплен правосудием, раскаявшиеся жители его — праведностью.

Узрушыцелі ж права й грэшнікі разам будуць патрышчаны, і пакідаючыя СПАДАРА будуць выгублены;
 
Но мятежники и грешники будут сокрушены, и оставившие Господа погибнут.

Бо яны будуць засарамочаны за дубы, каторых вы жадалі, і засаромлены за гароды, што вы абралі;
 
«Вы постыдитесь из-за священных дубов, которые вам желанны; вы покраснеете за сады, которые вы избрали.

Бо вы будзеце, як тый дуб, у каторага лісьцё зьвяла, і як гарод, у каторым няма вады;
 
Будете как дуб с увядшими листьями, как сад без воды.

І дужы будзе як рызьзё, і справа ягоная скрою; і будуць гарэць абое разам, і ніхто ня згасе.
 
Сильные станут паклей, дело их — искрой: вспыхнут они вместе, и никто не потушит».

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
1 [1]Уззия, Иотам, Ахаз и Езекия правили Иудеей в 792-686 гг. до н. э. Об их правлении см. 4Цар 15:1-7, 32-38; 4Цар 16:20; 18-20; 2 Пар. 26-32.
9 [2] — Евр. ЙГВГ Цевао́т (Яхве-Саваоф); так же в других местах книги.
13 [3]Новолуние— израильтяне, пользовавшиеся лунным календарем, праздновали начало каждого месяца, которое совпадало с новолунием. Суббота— седьмой день недели у иудеев, день, посвященный Господу. В этот день, согласно повелению Господа, израильский народ отдыхал и совершал особые приношения.
17 [4] — Или: поддерживайте угнетенных.
25 [5] — То есть против Иерусалима.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.