Адкрыцьцё 1 глава

Адкрыцьцё Яана Багаслова
Пераклад Сабілы і Малахава → Пераклад праваслаўнай царквы

Адкрыцьцё Ісуса Хрыста, якое даў Яму Бог, каб паказаў рабам Сваім, што мае стацца няўзабаве. І (Ён) паказаў, паслаўшы праз Ангела Свайго, рабу Свайму Яану,

Адкраве́нне Іісуса Хрыста, якое даў Яму Бог, каб паказа́ць раба́м Сваім тое, што павíнна адбы́цца неўзаба́ве. І Ён явíў гэта, пасла́ўшы праз А́нгела Свайго рабу́ Свайму Іаа́ну,

каторы засьведчыў Слова Бога і сьведчаньне Ісуса Хрыста: і ўсё, што ўбачыў.

які засве́дчыў сло́ва Божае, і све́дчанне Іісуса Хрыста, і ўсё, што ён бачыў.

Шчасьлівы той, хто чытае і тыя, што слухаюць словы гэтага прароцтва і (тыя, што) спаўняюць у ім напíсанае, таму што час блізка.

Блажэ́нны той, хто чыта́е, і тыя, што слу́хаюць сло́вы праро́цтва гэтага і выко́нваюць напíсанае ў ім; бо час блíзкі.

Яан сямі цэрквам, якія ў Азіі: Багадаць вам і Мір ад Таго, Каторы ёсьць і Каторы быў, і Каторы ідзе, і ад сямі духаў, якія ёсьць перад Пасадам Ягоным,

Іаа́н — сямí Цэ́рквам, што ў Асíі: благада́ць вам і мір ад Таго, Які ёсць, і быў, і ма́е прыйсцí, і ад сямí духаў, што пе́рад прасто́лам Яго,

і ад Ісуса Хрыста, Сьведкі вернага, Першароднага зь мёртвых і Валадара каралёў зямлі. Яму, палюбіўшаму нас і абмыўшаму нас ад грахоў нашых Крывёю Сваёй,

і ад Іісуса Хрыста; Ён — све́дка ве́рны, пе́ршынец з мёртвых і ўлада́р царо́ў зямны́х; Яму, Які ўзлюбíў нас, і амы́ў нас ад грахо́ў нашых крывёю Сваёю,

і зрабіў нас каралямі і сьвятарамі Богу і Бацьку Свайму: Яму слава і валадарства на векі вякоў. Амін.

і зрабíў нас цара́мі і свяшчэ́ннікамі Богу і Айцу Свайму, сла́ва і ўла́да на ве́кі вякоў. Амíнь.

Вось, (Ён) ідзе ў аблоках, і ўгледзіць Яго кожнае вока, і тыя, што пракалолі Яго; і загалосяць перад Ім усе плямёны зямлі. Так, амін!

Вось, Ён прыхо́дзіць з абло́камі; і ўба́чыць яго кожнае во́ка і тыя, што праця́лі Яго; і запла́чуць перад Ім усе плямёны зямны́я. Так, амíнь.

Я ёсьць Альфа і Омэга, Пачатак і Канец, — кажа Госпад, — Які ёсьць і Які быў і Які прыходзе, Уседзяржыцель.

Я — А́льфа і Аме́га, пача́так і кане́ц, ка́жа Гасподзь, Які ёсць, і быў, і ма́е прыйсцí, Уседзяржы́цель.

Я, Яан, і брат ваш, і супольнік у горы, і ў Валадарстве, і ў цярпеньні Ісуса Хрыста, быў на востраве, называным Па́тмас, за Слова Бога і за сьведчаньне Ісуса Хрыста.

Я, Іаа́н, брат ваш і супо́льнік у го́ры, і ў ца́рстве, і ў цярплíвасці Іісуса Хрыста, быў на во́страве, які называ́ецца Па́тмас, за сло́ва Божае і за све́дчанне Іісуса Хрыста.

Я быў у духу ў дзень Госпадаў, і пачуў ззаду сябе голас гучны, як бы трубы,

Я быў у Ду́ху ў дзень Гасподні і пачу́ў за сваёю спíнаю го́лас мо́цны, як гук трубы́, які каза́ў: Я — А́льфа і Аме́га, пе́ршы і апо́шні;

які сказаў: «Я ёсьць Альфа і Омэга, Першы і Апошні; і што ты бачыш, запішы ў скрутак і пашлі цэрквам, якія ў Азіі: у Эхвес, і ў Сьмірну, і ў Пэргам, і ў Тыатыры, і ў Сарды, і ў Хвілядэльхву, і ў Ляодыку».

тое, што ба́чыш, запішы́ ў кнíгу і пашлí Цэ́рквам, якія ў Асíі: у Эфе́с, і ў Смíрну, і ў Перга́м, і ў Фіяты́ру, і ў Сарды́с, і ў Філадэ́льфію, і ў Лаадыкíю.

І я павярнуўся, каб убачыць Таго, Чый голас сказаў мне; і, павярнуўшыся, убачыў сем сьветачаў залатых,

Я абярну́ўся, каб паглядзе́ць, чый голас прамаўля́ў да мяне; і, абярну́ўшыся, уба́чыў сем залаты́х свяцíльнікаў

а пасярод сямёх сьветачаў — падобнага да Сына Чалавечага, апранутага ў падзір і падпераза́нага вакол грудзёў поясам залатым.

і пасяро́д сямí свяцíльнікаў падо́бнага да Сы́на Чалаве́чага, апра́нутага ў пады́р і на грудзя́х апераза́нага залаты́м по́ясам:

А Галава і валасы Ягоныя белыя, як белая воўна, як сьнег; і Вочы Ягоныя, як полымя агню;

галава́ Яго і валасы́ — бе́лыя, як бе́лая во́ўна, як снег; і во́чы Яго — як по́лымя во́гненнае;

і Ногі Ягоныя падобныя да халкаліва́ну, быццам у печы распа́леныя; і голас Ягоны, як шум водаў многіх.

і но́гі Яго падо́бны да ліва́нскай ме́дзі, распа́ленай у пе́чы; і го́лас Яго — як шум вод вялíкіх.

І меў (Ён) у правай Руцэ Сваёй сем зор, і з Вуснаў Ягоных выходзіў (вялікі) меч двусечны востры; і Аблічча Ягонае, як сонца, што сьвеціць у сіле сваёй.

Ён трыма́ў у пра́вай руцэ́ Сваёй сем зо́рак, і з ву́снаў Яго выхо́дзіў двухбаковаво́стры меч; і аблíчча Яго — як со́нца, што ззя́е ў сіле сваёй.

І калі я ўбачыў Яго, (я) упаў да Ягоных Ног, як мёртвы. І Ён паклаў на мяне Сваю правую Руку́, кажучы мне: Ня бойся; Я ёсьць Першы і Апошні,

І калі я ўба́чыў Яго, то ўпаў да ног Яго, як мёртвы. І Ён пакла́ў на мяне пра́вую руку́ Сваю і сказа́ў мне: не бо́йся; Я — пе́ршы і апо́шні

і Жывы, і быў мёртвы; і вось, Я жывы на вечныя вякі, амін. І маю ключы пекла і сьмерці.

і жывы́; і быў мёртвым, і вось, жывы́ на ве́кі вякоў, амíнь; і ма́ю ключы́ ад пе́кла і сме́рці.

Напішы, што (ты) убачыў, і што ёсьць, і што мае стацца пасьля гэтага.

Дык вось, напішы́, што́ ты ба́чыў, і што́ ёсць, і што́ будзе пасля́ гэтага.

Тайна сямі зор, якія ты ўбачыў у правай (Руцэ) Маёй, і сямі сьветачаў залатых: сем зор ёсьць ангелы сямёх цэркваў, а сем сьветачаў, якія ты ўбачыў, ёсьць сем цэркваў.

Та́йна сямí зо́рак, якія ты ба́чыў у пра́вай руцэ́ Маёй, і сямí залаты́х свяцíльнікаў вось у чым: сем зо́рак — гэта А́нгелы сямí Цэ́ркваў; а сем свяцíльнікаў, якія ты ба́чыў, — гэта сем Цэ́ркваў.

« 13 глава 2 глава »