1 Пётры 1 глава

Першае саборнае Пасланьне Апостала Пётры
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Пётра, Апостал Ісуса Хрыста, выбраным выгнаньнікам, расьцярушаным у Поньце, Галятыі, Каппадокі, Азіі і Бітыніі,

Петр, апостол Иисус Христов, избранным пришельцем разсеяния понта, галатии, каппадокии, асии и вифинии,

згодна з прадведаньнем Бога Ба́цькі, праз асьвячэньне ад Духа на паслушэнства і акрапленьне Крывёю Ісуса Хрыста: Багадаць вам і мір хай будуць памножаны.

по прозрению Бога Отца, во святыни Духа, в послушание и кропление крове Иисус Христовы: благодать вам и мир да умножится.

Багаслаўлены Бог і Бацька Госпада нашага Ісуса Хрыста, па вялікай Сваёй міласэрнасьці нарадзіў нас да жывой надзеі цераз уваскрасеньне Ісуса Хрыста зь мёртвых,

Благословен Бог и Отец Господа нашего Иисуса Христа, иже по мнозей своей милости порождей нас во упование живо воскресением Иисус Христовым от мертвых,

да спадчыны нятленнай і бяз сказы, што ня завяне, што захавана для нас на Нябёсах,

в наследие нетленно и нескверно и неувядаемо, соблюдено на небесех вас ради,

сілай Бога заховываемых цераз веру для выратаваньня, гатовага адкрыцца ў апошні час.

иже силою Божиею соблюдаеми есте чрез веру, во спасение готовое явитися во время последнее.

Аб тым моцна радуйцеся, што цяпер калі трэба перажывяце́ трохі тугі ў розных спакушэньнях.

О немже радуйтеся, мало ныне, аще лепо есть, прискорбни бывше в различных напастех:

Каб выпрабаваньне вашай веры, якая больш каштоўней гінучага золата, хоць і агнём выпрабава́нага, было знойдзена на пахвалу і чэсьць і славу ў зьяўленьні Ісуса Хрыста,

да искушение вашея веры многочестнейше злата гибнуща, огнем же искушена, обрящется в похвалу и честь и славу, во откровении Иисус Христове,

Якога, ня бачыўшы, любіце, аб Якім цяпер, ня бачучы, але веручы, усё такі моцна радуецеся радасьцю нявымоўнаю і найслаўнейшаю,

егоже не видевше любите, и на негоже ныне не зряще, верующе же, радуетеся радостию неизглаголанною и прославленною,

дасягаючы выніку веры вашай — збаўленьня душ.

приемлюще кончину вере вашей, спасение душам:

Аб гэтым то збаўленьні рупна адшуквалі і дасьле́давалі прарокі, прарочучы пра Багадаць адносна вас,

о немже спасении взыскаша и испыташа пророцы, иже о вашей благодати прорекоша,

дасьледуючы, на каторы і які час паказваў у іх Дух Хрыста, прадказаўшы пакуты Хрыста і пасьля іх Славу.

испытающе, в каково или в кое время являше в них Дух Христов, прежде свидетельствуя о Христовых страстех, и о славах, яже по сих:

Ім было адкрыта, што ня ім, а нам служыла тое, што цяпер было абвешчана вам цераз дабравесьціўшых вам Духам Сьвятым, Які быў пасланы зь Неба, ува што (нават) Ангелы жадаюць пранікнуць.

имже открыся, яко не им самем, но нам служаху сия, яже ныне возвестишася вам благовествовавшими вам Духом святым посланным с небесе, в няже желают ангели приникнути.

Пагэтаму, падперазаўшы сьцёгны розуму вашага, чуваючы, да канца спадзявайцеся на Багадаць, што прыносіцца вам у адкрыцьцí Ісуса Хрыста.

Темже, возлюбленнии, препоясавше чресла помышления вашего, трезвящеся, совершенне уповайте на приносимую вам благодать откровением Иисус Христовым.

Як дзеці паслухмянасьці ня прыстасоўвайцеся да пажаданьняў, якія былі ране́й у няведаньні вашым,

Яко чада послушания, не преобразующеся первыми неведения вашего похотении,

але згодна з прыклікаўшым вас Сьвятым і самі будзьце сьвятымі ўва ўсіх паводзінах,

но по звавшему вы святому, и сами святи во всем житии будите.

таму, што напíсана: будзьце сьвятымі, бо Я Сьвяты.

Зане писано есть: святи будите, яко аз свят есмь.

І калі вы называеце Ба́цькам Таго, Хто нястаронна судзіць кожнага адпаведна ўчынку (ягонага), то ў страху праводзьце час бытаваньня вашага (на чужыне),

И аще Отца называете нелицемерно судяща комуждо по делу, со страхом жития вашего время жительствуйте,

ведаючы, што ня гінучым срэбрам ці золатам збаўлены вы ад марнага вашага жыцьця, пераданага ба́цькамі,

ведяще, яко не истленным сребром или златом избавистеся от суетнаго вашего жития отцы преданнаго,

але найкаштоўнейшай Крывёю Хрыста, як Ягняка чыстага і бяз сказы,

но честною кровию яко агнца непорочна и пречиста Христа,

прызначанага перш стварэньня сьвету, але зьяўленага ў апошнія часы для вас,

предуведена убо прежде сложения мира, явльшася же в последняя лета вас ради,

што цераз Яго ве́рыця ў Бога, уваскрасіўшага Яго із мёртвых і даўшага Яму Славу так, каб вера вашая і надзея была на Бога.

иже его ради веруете в Бога воздвигшаго его из мертвых и славу ему давша, яко да вера ваша и упование будет на Бога.

Душы вашыя ачысьціўшы паслухмянасьцяй праўдзе цераз Духа для братняй любові някрывадушнай ад чыстага сэрца любіце адзін аднаго горача,

Душы вашя очистивше в послушании истины Духом, в братолюбие нелицемерно, от чиста сердца друг друга любите прилежно,

будучы адроджанымі ня ад гінучага семені, але бессьмяротнага цераз Слова Жывога і прабываючага вечна Бога.

порождени не от семене истленна, но неистленна, словом живаго Бога и пребывающа во веки.

Бо кожнае цела, як трава, і ўсякая слава чалавечая, як краска травы: засохла трава, і краска ейная апа́ла;

Зане всяка плоть яко трава, и всяка слава человеча яко цвет травный: изсше трава, и цвет ея отпаде:

А Слова Госпада прабывае вечна. І гэта Слова абвешчана вам.

глагол же Господнь пребывает во веки. Се же есть глагол благовествованный в вас.

« 5 глава 2 глава »