Да жыдоў 1 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да жыдоў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская на русском

Бог, Які шмат разоў і многімі спосабамі здаўна гаварыў да ба́цькаў (нашых) праз прарокаў,

Многочастне и многообразне древле Бог глаголавый отцем во пророцех,

у апошнія гэтыя дні Ён прамовіў да нас у Сыне, Якога паставіў спадкаемцам усяго, празь Якога і вякі стварыў.

в последок дний сих глагола нам в Сыне, егоже положи наследника всем, имже и веки сотвори.

Ён, будучы зьзяньнем Славы і адзінствам прыроды Ягонай, творачы ўсё Словам Сілы Сваёй, зьдзейсьніўшы Сабою ачышчэньне нашых грахоў, сеў праваруч Ве́лічы на вышынях.

Иже сый сияние славы и образ ипостаси его, нося же всяческая глаголом силы своея, собою очищение сотворив грехов наших, седе о десную престола величествия на высоких,

Наколькі Ягоная прырода была пераўзыходзячай над прыродай Ангелаў, настолькі пераўзыходзячае перад імі Імя Ён успадкаваў.

толико лучший быв ангелов, елико преславнее паче их наследствова имя.

Бо каму з Ангелаў Ён калі-небудзь сказаў?: «Ты Сын Мой, Я сягоньня спарадзіў Цябе». І яшчэ: «Я буду Яму Ба́цькам, а Ён будзе Мне Сынам».

Кому бо рече когда от ангел: Сын мой еси ты, аз днесь родих тя? И паки: аз буду ему во Отца, и той будет мне в Сына?

І ізноў: калі Ён уводзіць Першароднага ў сусьвет, кажа: «І хай паклоняцца Яму ўсе Ангелы Бога».

Егда же паки вводит первороднаго во вселенную, глаголет: и да поклонятся ему вси ангели Божии.

А пра Ангелаў (аўтар Псальма 104) кажа: «Які (Ягова) робіць духаў Ангеламі Сваімі, і служак — Сваім агнявым полымям».

И ко ангелом убо глаголет: творяй ангелы своя духи и слуги своя огнь палящь.

А пра Самога Сына: «Пасад Твой, Бог, навек вечнасьці; жазло Валадарства Твайго — жазло праўды».

К Сыну же: престол твой, Боже, в век века: жезл правости жезл Царствия твоего:

«Ты ўзьлюбіў праведнасьць і зьнянавідзіў бяззаконьне; таму памазаў Цябе, Бог, Бог Твой алеем радасьці больш за супольнікаў Тваіх».

возлюбил еси правду и возненавидел еси беззаконие: сего ради помаза тя, Боже, Бог твой елеем радости паче причастник твоих.

І: «Ты напачатку, о Госпадзе, заснаваў зямлю, і Нябёсы ёсьць справа Рук Тваіх;

И (паки): в начале ты, Господи, землю основал еси, и дела руку твоею суть небеса:

яны загінуць, а Ты прабываеш (у вяках вякоў); і ўсе яны, як вопратка састарэюць,

та погибнут, ты же пребываеши: и вся, якоже риза, обетшают,

і, як вопратку, Ты скруціш іх, і будуць пераме́нены; а Ты Той Самы, і гады Твае ня скончацца».

и яко одежду свиеши их, и изменятся: ты же тойжде еси, и лета твоя не оскудеют.

І да каго з Ангелаў Ён калі-небудзь сказаў?: «сядзі праваруч Мяне, пакуль ні пакладу ворагаў Тваіх падножжам Ног Тваіх».

Кому же от ангел рече когда: седи о десную мене, дондеже положу враги твоя подножие ног твоих?

Ці ня ўсе яны службовыя духі, пасыланыя на служэньне дзеля тых, якія маюць спадкаваць збаўленьне?

Не вси ли суть служебнии дуси, в служение посылаеми за хотящих наследовати спасение?

« 1 глава 2 глава »