Мацьвея 1 глава

Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская Библия

Кніга радаводу Ісуса Хрыста, Сына Давідавага, Сына Абрагамавага.

Кни́га родства̀ ї҆и҃са хр҇та̀, сн҃а дв҃дова, сн҃а а҆враа́млѧ.

Абрагам спарадзіў Ісагака; а Ісагак спарадзіў Якуба; а Якуб спарадзіў Юду і братоў ягоных;

А҆враа́мъ родѝ ї҆саа́ка. Ї҆саа́къ же родѝ ї҆а́кова. Ї҆а́ковъ же родѝ ї҆ѹ́дѹ и҆ бра́тїю є҆гѡ̀.

а Юда спарадзіў Хварэса і Зару ад Тамары; а Хварэс спарадзіў Эсрома; а Эсром спарадзіў Арама;

Ї҆ѹ́да же родѝ фаре́са и҆ за́рѹ ѿ ѳама́ры. Фаре́съ же родѝ є҆сро́ма. Є҆сро́мъ же родѝ а҆ра́ма.

а Арам спарадзіў Амінадаба; а Амінадаб спарадзіў Нагасона; а Нагасон спарадзіў Салмона;

А҆ра́мъ же родѝ а҆мїнада́ва. А҆мїнада́въ же родѝ наассѡ́на. Наассѡ́нъ же родѝ салмѡ́на.

а Салмон спарадзіў Багоза ад Рахабы; а Багоз спарадзіў Абіда ад Руты; а Абід спарадзіў Ясэя;

Салмѡ́нъ же родѝ воо́за ѿ раха́вы. Воо́зъ же родѝ ѡ҆ви́да ѿ рѹ́ѳы. Ѡ҆ви́дъ же родѝ ї҆ессе́а.

а Ясэй спарадзіў Давіда караля; а Давід кароль спарадзіў Салямона ад Ур’явай;

Ї҆ессе́й же родѝ дв҃да царѧ̀. Дв҃дъ же ца́рь родѝ соломѡ́на ѿ ѹ҆рі́ины.

а Салямон спарадзіў Рабагама; а Рабагам спарадзіў Абія; а Абія спарадзіў Асу;

Соломѡ́нъ же родѝ ровоа́ма. Ровоа́мъ же родѝ а҆ві́ю. А҆ві́а же родѝ а҆́сѹ.

а Аса спарадзіў Ясахвата; а Ясахват спарадзіў Ярама; а Ярам спарадзіў Азíю;

А҆́са же родѝ ї҆ѡсафа́та. Ї҆ѡсафа́тъ же родѝ ї҆ѡра́ма. Ї҆ѡра́мъ же родѝ ѻ҆зі́ю.

а Азíя спарадзіў Яхвама; а Яхвам спарадзіў Ахаза; а Ахаз спарадзіў Язэкію;

Ѻ҆зі́а же родѝ ї҆ѡаѳа́ма. Ї҆ѡаѳа́мъ же родѝ а҆ха́за. А҆ха́зъ же родѝ є҆зекі́ю.

а Язэкія спарадзіў Манасію; а Манасія спарадзіў Амона; а Амон спарадзіў Ёсію;

Є҆зекі́а же родѝ манассі́ю. Манассі́а же родѝ а҆мѡ́на. А҆мѡ́нъ же родѝ ї҆ѡсі́ю.

а Ёсія спарадзіў (Якіма, а Якім спарадзіў) Яхоньню і братоў ягоных, перад перасяленьнем у Бабілён;

Ї҆ѡсі́а же родѝ ї҆ехо́нїю и҆ бра́тїю є҆гѡ̀, въ преселе́нїе вавѷлѡ́нское {Ст. 11 въ нѣ́кїихъ гре́ч.: ї҆ѡсі́а же родѝ ї҆ѡакі́ма и҆ бра́тїю є҆гѡ̀. Ї҆ѡакі́мъ же родѝ ї҆ехо́нїю въ преселе́нїе вавѷлѡ́нское.}.

Пасьля ж перасяленьня ў Бабілён Яхоньня спарадзіў Салятыіля, а Салятыіль спарадзіў Зарабабеля;

По преселе́нїи же вавѷлѡ́нстѣмъ, ї҆ехо́нїа родѝ салаѳі́илѧ. Салаѳі́иль же родѝ зорова́велѧ.

а Зарабабель спарадзіў Абівуда; а Абівуд спарадзіў Ялівакіма; а Ялівакім спарадзіў Азора;

Зорова́вель же родѝ а҆вїѹ́да. А҆вїѹ́дъ же родѝ є҆лїакі́ма. Є҆лїакі́мъ же родѝ а҆зѡ́ра.

а Азор спарадзіў Садока; а Садок спарадзіў Ахіма; а Ахім спарадзіў Яліву́да;

А҆зѡ́ръ же родѝ садѡ́ка. Садѡ́къ же родѝ а҆хі́ма. А҆хі́мъ же родѝ є҆лїѹ́да.

а Ялівуд спарадзіў Яліазара; а Яліазар спарадзіў Маттана; а Маттан спарадзіў Якуба;

Є҆лїѹ́дъ же родѝ є҆леаза́ра. Є҆леаза́ръ же родѝ матѳа́на. Матѳа́нъ же родѝ ї҆а́кѡва.

а Якуб спарадзіў Язэпа, мужа Марылі, ад каторай народжаны Ісус, называны Хрыстос;

Ї҆а́кѡвъ же родѝ ї҆ѡ́сифа, мѹ́жа мр҃і́ина, и҆з̾ неѧ́же роди́сѧ ї҆и҃съ, глаго́лемый хр҇то́съ.

Гэтак усіх радоў ад Абрагама да Давіда чатырнаццаць радоў; і ад Давіда да перасяленьня ў Бабілён чатырнаццаць радоў; і ад перасяленьня ў Бабілён да Хрыста чатырнаццаць радоў;

Всѣ́хъ же родѡ́въ ѿ а҆враа́ма до дв҃да ро́дове четырена́десѧте: и҆ ѿ дв҃да до преселе́нїѧ вавѷлѡ́нскаго ро́дове четырена́десѧте: и҆ ѿ преселе́нїѧ вавѷлѡ́нскаго до хр҇та̀ ро́дове четырена́десѧте.

Нараджэньне ж Ісуса Хрыста было так: па заручынах маткі Ягонай Марылі зь Язэпам, раней, чым яны сыйшліся, выявілася, (што яна) мае ў чэраве ад Духа Сьвятога.

(За҄ 2.) Ї҆и҃съ хр҇то́во рж҇тво̀ си́це бѣ̀: ѡ҆брѹче́ннѣй бо бы́вши мт҃ри є҆гѡ̀ мр҃і́и ї҆ѡ́сифови, пре́жде да́же не сни́тисѧ и҆́ма, ѡ҆брѣ́тесѧ и҆мѹ́щи во чре́вѣ ѿ дх҃а ст҃а.

А Язэп, муж ейны, будучы праведным і ня хочучы зьняславіць яе, хацеў употай адпусьціць яе.

Ї҆ѡ́сифъ же мѹ́жъ є҆ѧ̀, првднъ сы́й и҆ не хотѧ̀ є҆ѧ̀ ѡ҆бличи́ти, восхотѣ̀ та́й пѹсти́ти ю҆̀.

Але калі ён падумаў гэтае, вось Ангел Госпадаў зьявіўся яму ўва сьне (і) сказаў: Язэпе, сыне Давідаў! ня бойся прыняць Марылю, жонку тваю, бо зачатае ў ёй ёсьць ад Духа Сьвятога;

Сїѧ҄ же є҆мѹ̀ помы́слившѹ, сѐ, а҆́гг҃лъ гд҇ень во снѣ̀ ѩ҆ви́сѧ є҆мѹ̀, глаго́лѧ: ї҆ѡ́сифе, сы́не дв҃довъ, не ѹ҆бо́йсѧ прїѧ́ти мр҃їа́мъ жены̀ твоеѧ̀: ро́ждшеебосѧ въ не́й, ѿ дх҃а є҆́сть ст҃а:

і народзіць Сына, і дасі Яму Імя: Ісус, бо Ён уратуе людзей Сваіх ад грахоў іхных.

роди́тъ же сн҃а, и҆ нарече́ши и҆́мѧ є҆мѹ̀ ї҆и҃съ: то́й бо сп҃се́тъ лю́ди своѧ҄ ѿ грѣ҄хъ и҆́хъ.

А ўсё гэтае здарылася, каб споўнілася сказанае Госпадам праз Прарока, які кажа:

Сїе́ же всѐ бы́сть, да сбѹ́детсѧ рече́нное ѿ гд҇а про҇ро́комъ, глаго́лющимъ:

вось дзева прыйме ў чэраве і народзіць Сына; і дадуць Яму Імя Эмануіль, што значыць: з намі Бог. (Гісая 7:14).

сѐ, дв҃а во чре́вѣ прїи́метъ и҆ роди́тъ сн҃а, и҆ нарекѹ́тъ и҆́мѧ є҆мѹ̀ є҆мманѹ́илъ, є҆́же є҆́сть сказа́емо: съ на́ми бг҃ъ.

Устаўшы ж зо-сну, Язэп зрабіў як загадаў яму Ангел Гасподні, і прыняў жонку сваю,

Воста́въ же ї҆ѡ́сифъ ѿ сна̀, сотворѝ ѩ҆́коже повелѣ̀ є҆мѹ̀ а҆́гг҃лъ гд҇ень, и҆ прїѧ́тъ женѹ̀ свою̀,

і ня знаў яе, ажно нарадзіла Сына свайго Першароднага, і ён даў Яму Імя: Ісус.

и҆ не зна́ѧше є҆ѧ̀, до́ндеже родѝ сн҃а своего̀ пе́рвенца, и҆ наречѐ и҆́мѧ є҆мѹ̀ ї҆и҃съ.

2 глава »