1 да тэссалонцаў 1 глава

Першае Пасланьне Апостала Паўлы да тэссалонцаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская Библия

Павал і Сілуан, і Цімахвей — царкве тэссалонцаў у Богу Бацьку і Госпадзе Ісусе Хрысьце: Багадаць вам і мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

Па́ѵелъ и҆ сїлѹа́нъ и҆ тїмоѳе́й цр҃кви солѹ́нстѣй ѡ҆ бз҃ѣ ѻ҆ц҃ѣ̀ и҆ гд҇ѣ ї҆и҃сѣ хр҇тѣ̀: блгдть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ и҆ гд҇а ї҆и҃са хр҇та̀.

Дзякуем Богу заўсёды за ўсіх вас, успамінаючы пра вас у малітвах нашых,

Благодари́мъ бг҃а всегда̀ ѡ҆ всѣ́хъ ва́съ, помина́нїе ѡ҆ ва́съ творѧ́ще въ моли́твахъ на́шихъ,

нясупынна ўспамінаючы вашу дзею веры і працу любові, і цярплівасьць надзеі на Госпада нашага Ісуса Хрыста перад Богам і Бацькам нашым,

непреста́ннѡ помина́юще ва́ше дѣ́ло вѣ́ры, и҆ трѹ́дъ любвѐ, и҆ терпѣ́нїе ѹ҆пова́нїѧ гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀, пред̾ бг҃омъ и҆ ѻ҆ц҃е́мъ на́шимъ,

(і) ведаючы, любасныя браты, пра вашае выбраньне Богам.

вѣ́дѧще, бра́тїе возлю́бленнаѧ, ѿ бг҃а и҆збра́нїе ва́ше:

Бо нашае Дабравесьце было ў вас ня толькі ў слове, але і ў сіле і ў Духу Сьвятым, і з поўным перакананьнем; і вы ведаеце, якімі мы былí паміж вамі дзеля вас.

ѩ҆́кѡ бл҃говѣствова́нїе на́ше не бы́сть къ ва́мъ въ сло́вѣ то́чїю, но и҆ въ си́лѣ, и҆ въ дс҃ѣ ст҃ѣ, и҆ во и҆звѣще́нїи мно́зѣ, ѩ҆́коже и҆ вѣ́сте, каковѝ бы́хомъ въ ва́съ ра́ди ва́съ.

І вы сталіся насьлядоўнікамі нам і Госпаду, прыняўшы слова пры вялікім уціску, але з радасьцю Духа Сьвятога,

(За҄ 263.) И҆ вы̀ подѡ́бницы бы́сте на́мъ и҆ гд҇ѹ, прїе́мше сло́во въ ско́рби мно́зѣ съ ра́достїю дх҃а ст҃а́гѡ,

праз што вы сталі прыкладам для ўсіх веручых у Македоніі і Ахайі.

ѩ҆́кѡ бы́ти ва́мъ ѡ҆́бразъ всѣ҄мъ вѣ́рѹющымъ въ македо́нїи и҆ а҆ха́їи.

Бо ад вас пранеслася Слова Госпада ня толькі ў Македоніі і Ахайі, але і ва ўсякім мейсцы (чутка) пра вашу веру ў Бога прайшла настолькі моцна, што нам няма патрэбы (яшчэ) што-небудзь расказаваць.

Ѿ ва́съ бо промче́сѧ сло́во гд҇не не то́кмѡ въ македо́нїи и҆ а҆ха́їи, но и҆ во всѧ́ко мѣ́сто вѣ́ра ва́ша, ѩ҆́же къ бг҃ѹ, и҆зы́де, ѩ҆́кѡ не тре́бовати на́мъ глаго́лати что̀.

Бо самі (людзі) распавядаюць пра нас, які ўваход мы мелі да вас, і якім чынам вы навярнуліся ад балванаў да Бога, каб служыць Богу жывому і праўдзіваму

Ті́и бо ѡ҆ на́съ возвѣща́ютъ, како́въ вхо́дъ и҆мѣ́хомъ къ ва́мъ, и҆ ка́кѡ ѡ҆брати́стесѧ къ бг҃ѹ ѿ їдѡлъ, рабо́тати бг҃ѹ жи́вѹ и҆ и҆́стиннѹ

і чакаць Сына Ягонага зь Нябёсаў, Якога Ён уваскрасіў зь мёртвых, — Ісуса, Які збаўляе нас ад гневу, які надыходзіць.

и҆ жда́ти сн҃а є҆гѡ̀ съ нб҃съ, є҆го́же воскр҃сѝ и҆з̾ ме́ртвыхъ, ї҆и҃са, и҆збавлѧ́ющаго на́съ ѿ гнѣ́ва грѧдѹ́щагѡ.

« 4 глава 2 глава »