Да Хвілімона 1 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да Хвілімона
Пераклад Сабілы і Малахава → Елизаветинская Библия

Павал, вязень Ісуса Хрыста, і Цімахвей, брат — Хвілімону любаснаму і супрацоўніку нашаму,

Па́ѵелъ ю҆́зникъ ї҆и҃съ хр҇то́въ, и҆ тїмоѳе́й бра́тъ, фїлимо́нѹ возлю́бленномѹ и҆ споспѣ́шникѹ на́шемѹ,

і Аппіі любаснай, і Архіпу, сузмагару нашаму, і ўсёй тваёй дамовай царкве:

и҆ а҆пфі́и сестрѣ̀ возлю́бленнѣй, и҆ а҆рхі́ппѹ сово́инственникѹ на́шемѹ, и҆ дома́шней твое́й цр҃кви:

Багадаць вам і Мір ад Бога Бацькі нашага і Госпада Ісуса Хрыста.

блгдть ва́мъ и҆ ми́ръ ѿ бг҃а ѻ҆ц҃а̀ на́шегѡ, и҆ гд҇а ї҆и҃са хр҇та̀.

Дзякую Богу майму, заўсёды ўспамінаючы пра цябе ў малітвах маіх,

Благодарю̀ бг҃а моего̀, всегда̀ па́мѧть ѡ҆ тебѣ̀ творѧ̀ въ моли́твахъ мои́хъ,

чуючы пра тваю веру і любоў, якую ты маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых,

слы́шавъ любо́вь твою̀ и҆ вѣ́рѹ, ю҆́же и҆́маши ко гд҇ѹ ї҆и҃сѹ и҆ ко всѣ҄мъ ст҃ы҄мъ,

каб супольнасьць веры тваёй аказалася чыннай у спазнаньні ўсякага дабра ў вас у Хрысьце Ісусе.

ѩ҆́кѡ да ѻ҆бще́нїе твоеѧ̀ вѣ́ры дѣ́йственно бѹ́детъ въ ра́зѹмѣ всѧ́кагѡ бл҃га, є҆́же въ ва́съ, ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ.

Бо мы маем вялікую радасьць і суцяшэньне ў тваёй любові, бо табою, браце, супакоены сэрцы сьвятых.

Ра́дость бо и҆́мамъ мно́гѹ и҆ ѹ҆тѣше́нїе ѡ҆ любвѝ твое́й, ѩ҆́кѡ ѹ҆трѡ́бы ст҃ы́хъ почи́ша тобо́ю, бра́те.

Таму, маючы вялікую адвагу ў Хрысьце загадваць табе, што належыць, —

Сегѡ̀ ра́ди мно́гое дерзнове́нїе и҆мѣ́ѧ во хр҇тѣ̀ повелѣва́ти тебѣ̀, є҆́же потре́бно є҆́сть,

але праз любоў лепей прашу, і ніхто іншы, а я, Паўла, стары, а цяпер яшчэ і вязень Ісуса Хрыста, —

любве́ же ра́ди па́че молю̀, тако́въ сы́й ѩ҆́коже па́ѵелъ ста́рецъ, нн҃ѣ же и҆ ѹ҆́зникъ ї҆и҃са хр҇та̀:

прашу цябе за сына майго, Анісіма, якога я нарадзіў у путах маіх.

молю́ тѧ ѡ҆ мое́мъ ча́дѣ, є҆го́же роди́хъ во ѹ҆́захъ мои́хъ ѻ҆ни́сїма,

Ён некалі быў табе бяскарысным, а цяпер ён карысны і мне, і табе;

и҆ногда̀ тебѣ̀ непотре́бнаго, нн҃ѣ же тебѣ̀ и҆ мнѣ̀ благопотре́бна, є҆го́же возпосла́хъ тебѣ̀,

я адсылаю яго да цябе; а ты прымі яго, як маё сэрца.

ты́ же є҆го̀, си́рѣчь мою̀ ѹ҆тро́бѹ, прїимѝ.

Я хацеў затрымаць яго пры сабе, каб ён замест цябе паслужыў мне ў путах за Эвангельле.

Є҆го́же а҆́зъ хотѣ́хъ ѹ҆ себє̀ держа́ти, да вмѣ́стѡ тебє̀ послѹ́житъ мѝ во ѹ҆́захъ бл҃говѣствова́нїѧ:

Але бяз тваёй згоды я нічога ня хацеў зрабіць, каб тваё дабрадзейства было ня як прымусовае, але з добрае волі.

без̾ твоеѧ́ же во́ли ничто́же восхотѣ́хъ сотвори́ти, да не а҆́ки по нѹ́жди бл҃го́е твоѐ бѹ́детъ, но по во́ли.

Бо магчыма ён дзеля таго на час адлучыўся, каб ты прыняў яго назаўсёды:

Не́гли бо ра́ди сегѡ̀ разлѹчи́сѧ на ча́съ, да вѣ́чна того̀ прїи́меши,

ужо ня як раба, але больш чым як раба, як брата любаснага, асабліва для мяне; а для цябе яшчэ больш — і па целу, і ў Госпадзе.

не ктомѹ̀ а҆́ки раба̀, но вы́ше раба̀, бра́та возлю́бленна, па́че же мнѣ̀, кольми́ же па́че тебѣ̀, и҆ по пло́ти и҆ ѡ҆ гд҇ѣ.

Дык калі ты маеш мяне за супольніка, то прымі яго, як мяне.

А҆́ще ѹ҆̀бо и҆́маши менѐ ѻ҆́бщника, прїимѝ сего̀ ѩ҆́коже менѐ.

А калі ён цябе чым-небудзь пакрыўдзіў альбо што вíнен табе, залічы гэтае на мяне.

А҆́ще же въ чесо́мъ ѡ҆би́дѣ тебѐ, и҆лѝ до́лженъ є҆́сть, мнѣ̀ сїѐ вмѣнѝ.

Я, Павал, напісаў гэта маёй рукой: я заплачу; каб ня казаць табе, што ты і самім сабою вінен мне.

А҆́зъ па́ѵелъ написа́хъ рѹко́ю мое́ю: а҆́зъ возда́мъ: да не рекѹ̀ тебѣ̀, ѩ҆́кѡ и҆ са́мъ себѐ мѝ є҆сѝ до́лженъ.

Так, браце, дай мне скарыстацца табою ў Госпадзе; супакой маё сэрца ў Госпадзе.

Є҆́й, бра́те, а҆́зъ да полѹчѹ̀ є҆́же прошѹ̀ ѹ҆ тебє̀ {да по́льзѹютсѧ тобо́ю} ѡ҆ гд҇ѣ: ѹ҆поко́й мою̀ ѹ҆тро́бѹ ѡ҆ гд҇ѣ.

Будучы ўпэўненым у тваёй паслухмянасьці, я напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш больш за тое, пра што я гавару табе.

Надѣ́ѧвсѧ на послѹша́нїе твоѐ написа́хъ тебѣ̀, вѣ́дый, ѩ҆́кѡ и҆ па́че, є҆́же глаго́лю, сотвори́ши.

Адначасова (прашу): прыгатуй мне кватэру; бо спадзяюся, што дзякуючы малітвам вашым я буду падараваны вам.

Кѹ́пнѡ же и҆ ѹ҆гото́ви мѝ ѡ҆би́тель: ѹ҆пова́ю бо, ѩ҆́кѡ моли́твами ва́шими дарова́нъ бѹ́дѹ ва́мъ.

Вітаюць цябе Эпахрас, які зьняволены разам са мною ў Хрысьце Ісусе,

Цѣлѹ́етъ тѧ̀ є҆пафра́съ, сплѣ́нникъ мо́й ѡ҆ хр҇тѣ̀ ї҆и҃сѣ,

Марк, Арыстарх, Дзімас, Лукаш, супрацоўнікі мае.

ма́рко, а҆рїста́рхъ, дима́съ, лѹка̀, споспѣ҄шницы моѝ.

Багадаць Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым. Амін.

Блгдть гд҇а на́шегѡ ї҆и҃са хр҇та̀ со дѹ́хомъ ва́шимъ. А҆ми́нь.

Примечания:

Пераклад Сабілы і Малахава

Да Хвілімона напісана з Рыму праз Анісіма, слугу.

« 3 глава 1 глава »