Лукаша 1 глава

Паводля Лукаша Сьвятое Эвангельле
Пераклад Сабілы і Малахава → Русского Библейского Центра

 
 

Паколькі (ужо) многія ўзяліся складаць апавяданьне адносна добра вядомых між намі падзей,
 
После того как многие взяли на себя труд повествования о событиях, представляющих для нас истину

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі вачавідцы і служыцелі Слова,
 
И известных нам от самых ранних очевидцев и служителей Слова,

прыйшло на думку і мне, дасьледаваўшы наноў усё вельмі пільна, апісаць табе па парадку, высокашаноўны Тэахвіле,
 
Надумалось и мне, после тщательного изучения всего, отступив к началу, дать тебе, уважаемый Теофил, их последовательное описание,

каб (ты) даведаўся адносна таго, (у) чым быў настаўлены: у верагоднасьці (гэных) слоў.
 
Чтобы ты узнал достоверную суть того учения, в котором был наставлен.

Быў (жа) у дні Гірада, валадара жыдоўскага, нікаторы сьвятар імем Захар з Авіявай чаргі і жонка ягоная з дачок Агаронавых; і імя ейнае — Альжбета.
 
Во времена Ирода, царя Иудеи, был священник по имени Захария, из чреды Авия. Его жена была из дочерей Аароновых. Звали ее Елизавета.

Былі ж (яны) абое праведныя перад Богам, жывучы па ўсіх прыказаньнях і пастановах Госпадавых бяззаганна.
 
Оба были праведны перед Богом, по всем заповедям и порядкам Господним поступали безупречно.

І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбета была няплодная, і абое (яны) былі састарэлымі ў днях сваіх.
 
Детей они не завели: Елизавета была бесплодна. Оба были в преклонных летах.

Выпала ж яму служыць у парадку чаргі сваёй перад (Абліччам) Бога.
 
В тот день Захария исполнял служение перед Богом в порядке своей чреды,

Згодна звычаю сьвятароў атрымаў (ён) жэрабя кадзіць, увайшоўшы ў Сьвятыню Госпада;
 
И по священническому уставу выпал ему жребий войти в Храм Господень и возжечь благовонное курение.

і ўсё мноства народу ў час каджэньня малілася вонках.
 
Пока совершалось каждение, все множество народа молилось снаружи.

І зьявіўся яму Ангел Госпада, стоячы справа ад кадзільнага ахвярніка.
 
И явился ему ангел Господень, встав по правую сторону кадильного жертвенника.

І сумеўся Захар, убачыўшы, і страх напаў на яго;
 
Увидев его, Захария оробел, смешался.

але Ангел сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая Альжбета народзіць табе сына, і дасі яму імя Яан.
 
Но ангел сказал ему: «Не бойся, Захария. Услышана твоя молитва. Елизавета, жена твоя, родит тебе сына. Назови его Иоанном.

І будзе табе радасьць і весялосьць, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня ягонага;
 
Он будет тебе радость и торжество. Многие отпразднуют его рождение.

бо (ён) будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі сваёй;
 
И будет он велик перед Господом, не захочет пить вина и сикеры и исполнится Святого Духа прямо с рождения.

і многіх сыноў Ізраэлявых наверне да Госпада Бога іхнага;
 
Многих сынов Израиля он возвратит Господу, их Богу,

і ён будзе ісьці перад Ім у Духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы ба́цькаў да дзяцей, і няпаслухмяных да мудрасьці праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ гатовы.
 
Силой и духом Ильи будет предварять Господа, склонит сердца отцов к детям, гордыню юношей к мудрости старцев, представит Господу народ подготовленный».

І сказаў Захар Ангелу: па чым пазнаю я гэтае? бо я стары, і жонка мая састарэлая ў днях сваіх.
 
Захария спрашивает ангела: «В чем видеть мне указание на это? Я уже стар, да и жена моя в преклонных летах».

І, адказваючы, Ангел сказаў яму: я Гаўрыіл, што перад Вачамі Бога стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесьціць табе гэтае.
 
Ангел отвечает ему: «Я Гавриил. Я стою перед Богом. Он послал меня говорить с тобой, донести до тебя это известие.

І вось, будзеш (ты) маўчаць, і ня здолееш гаварыць да таго дня, калі гэтае збудзецца, за тое, што (ты) ня паверыў словам маім, якія споўняцца ў свой час.
 
У тебя отнимется язык и будешь оставаться нем до тех пор, пока оно не подтвердится. Ты не поверил моим словам, а они сбудутся в свое время».

І чакаў народ Захара і дзівіўся, што ён марудзіць у Сьвятыні.
 
Люди ждали Захарию и не могли понять, почему он медлит в Храме.

Выйшаўшы ж, ён ня мог гаварыць да іх, і (яны) пазналі, што (ён) бачыў у Сьвятыні зьяву; і ён даваў знакі ім і заставаўся нямым.
 
Выйдя к ним, он не мог ничего выговорить, и они поняли, что в Храме ему было видение. Он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, як скончыліся дні служэньня ягонага, прыйшоў (ён) у дом свой.
 
Подошли к концу дни его служения, и он вернулся домой.

Пасьля ж гэтых дзён зачала́ Альжбета, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, ка́жучы:
 
Вскоре его жена Елизавета забеременела и пять месяцев не выходила из дому. Она говорила:

так учыніў мне Госпад у дні, у якія Ён глянуў (на мяне, каб) зьняць зь мяне ганьбу між людзьмі.
 
«Так сотворил мне Господь. И вовремя! Его взор остановился на мне, чтобы снять с меня людскую молву».

У шосты ж месяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галілейскае, якога назва Назарэт,
 
На шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в город Назарет, что в Галилее,

да дзевы, заручанай з мужам, імя якому Язэп, з дому Давідавага; а імя дзевы — Марыля.
 
К девушке, обрученной с Иосифом из дома Давида. Имя девушки — Мария.

І, увайшоўшы да яе, Ангел сказаў: радуйся, ласкай (Божай) абдараваная! Госпад з табою; багаслаўлена ты між жанок.
 
Ангел пришел и сказал: «Радуйся, избранница! С тобой Господь».

Яна ж, убачыўшы (яго), была зьбянтэжана ад слова ягонага і разважала, што гэта (за) прывітаньне магло бы быць?
 
От его слов Мария растерялась, не понимая, для чего такое приветствие.

І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыля; бо (ты) знайшла Багадаць у Бога.
 
Ангел сказал ей: «Не бойся, Мария. Это тебе Божья милость.

І вось зачнеш у чэраве і народзіш Сына і дасі Яму Імя: Ісус.
 
Забеременеешь и родишь Сына. Дай Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага будзе названы, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага,
 
Он будет велик, назван Сыном Всевышнего. И даст Ему Господь Бог престол Его отца Давида.

і будзе гаспадарыць над домам Якубавым давеку, і Гаспадарству Ягонаму ня будзе канца.
 
Он будет царствовать над домом Иакова вечно. Царству Его не будет конца».

Марыля ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі (я) ня ведаю мужа?
 
Мария говорит ангелу: «Как это может быть, если я не знаю мужа?».

І, адказваючы, Ангел сказаў ёй: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе, і сіла Найвышэйшага ахіне цябе: вось чаму і нараджаемы Сьвяты будзе названы Сынам Бога.
 
Ангел отвечал: «На тебя сойдет Святой Дух и осенит тебя сила Всевышнего, поэтому у рожденного Святого будет имя Сын Божий.

І вось, Альжбета, сваячка твая, і яна зачала́ сына ў старасьці сваёй, і гэта (ужо) ёй ёсьць шосты месяц, той, (якую) называюць няплоднай.
 
Елизавета, родственница твоя, считалась бесплодной, а зачала сына уже в годах и теперь на шестом месяце.

Бо ў Бога ніводнае слова ня застанецца бяссільным.
 
Для Бога нет ничего невозможного».

І сказала Марыля: вось (я) — слуга Госпада; няхай станецца мне па слову твайму. І адыйшоў ад яе Ангел.
 
Тогда Мария сказала: «Я в руках Господа. Пусть будет как ты говоришь». И ангел ушел.

Устаўшы ж Марыля ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у места Юдзіна,
 
Теми же днями Мария не мешкая собралась и пошла в город Иудин, что на горах,

і ўвайшла ў дом Захара і прывітала Альжбету.
 
И с приветствием к Елизавете вошла в дом Захарии.

І сталася, як Альжбета ўчула прывітаньне Марылі, устрапянулася дзіцятка ў чэраве яе, і напоўнілася Альжбета Духам Сьвятым,
 
Елизавета услышала приветствие Марии, и в ней толкнулось дитя. Она исполнилась Святого Духа

і закрычала моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены Плод чэрава твайго.
 
И с чувством сказала: «Благословенна ты среди женщин! Благословенно твое дитя!

І адкуль гэта мне, што прыйшла маці Госпада майго да мяне?
 
И кто я, что пришла ко мне Мать Господа моего?!

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, устрапянулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
 
Лишь только прозвучало у меня в ушах твое приветствие, во мне от радости толкнулось дитя.

І шчасьліва паверыўшая, бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
 
Счастлива та, что поверила! Все, что сказал ей Господь, совершится».

І сказала Марыля: вяліча́е душа мая Госпада;
 
Мария говорит: «Величает душа моя Господа.

і ўзрадаваўся дух мой у Богу Збавіцелю маім,
 
Счастлив дух мой перед Богом Спасителем моим,

што глянуў (Ён) на пакорлівасьць рабыні Ягонай, бо вось адгэтуль шчасьліваю называць будуць мяне ўсе роды,
 
Что обратил Он взор на смирение рабы Своей. Отныне благословенной будут почитать меня в поколениях.

бо вялікае ўчыніў мне Ду́жы; і сьвятое Імя Ягонае;
 
Сотворил мне великое Сильный, свято имя Его.

і міласэрнасьць Ягоная ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
 
Из поколения в поколение милость Его — к убоявшимся Его.

(Ён) учыніў сілу Рукою Сваёю; расьсеяў напышаных думкай сэрца іхнага;
 
Явил Он силу руки Своей: рассеял высокомерных с их самомнением,

скінуў моцных з пасадаў і ўзьнёс пакорлівых,
 
Свергнул властителей с престолов — и возвысил смиренных,

галодных насыціў дабром, а багатыроў адправіў ні з чым;
 
Забитых нуждой оделил благами, а богатых отпустил ни с чем.

падтрымаў Ізраэля, служку Ягонага, успомніў пра літасьць,
 
Позаботился о рабе Своем Израиле, дал знать, что помнит о милости,

як сказаў да ба́цькаў нашых, да Абрагама і насеньня ягонага давеку.
 
Обещанной нашим праотцам — Аврааму и потомкам его — навеки».

Прабыла-ж Марыля зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Мария прогостила у нее около трех месяцев и вернулась домой.

А Альжбеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Пришло время Елизавете рожать, и она родила сына.

І пачулі суседзі ды сваякі ейныя, што Госпад явіў вялікую літасьць Ягоную над ёй і радаваліся зь ёю.
 
Узнали соседи и родственники о великой ей от Господа милости и радовались вместе с ней.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго па імені бацькі ягонага, Захарам.
 
На восьмой день пришли обрезать младенца и хотели было дать ему имя по отцу — Захария.

І, адказаўшы, маці ягоная сказала: не, але названы будзе Яанам.
 
Но мать сказала: «Нет, нужно назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: нікога няма ў радні тваёй, хто завецца імем гэтым.
 
Ей говорят: «Таким именем никого в твоем роду не называли».

І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы (ён) хацеў назваць яго.
 
И знаками спрашивают отца, как он хочет его назвать.

І, папрасіўшы дошчачку, (ён) напісаў, загадваючы: Яан ёсьць імя ягонае. І зьдзівіліся ўсе.
 
Захария попросил дощечку и написал: «Иоанн». Всем это было удивительно.

У той жа час расчыніліся вусны ягоныя і язык ягоны, і (ён) стаў гаварыць, багаслаўляючы Бога.
 
И тотчас отпустило ему уста и язык, и он заговорил, благословляя Бога.

І напаў страх на ўсіх жыву́чых вакол іх; і па ўсёй горнай краіне Юдэйскай расказавалі (пра) усе гэтыя падзеі.
 
Это потрясло всех живущих по соседству, и молва об этом прошла по всей нагорной стране Иудее.

І ўсе, хто пачуў, склалі (гэта) у сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе дзіця гэтае?» І Рука Госпада была зь ім.
 
Те, кто об этом слышал, молча задавали себе вопрос: «Кем же будет этот младенец?». С ним была рука Господня.

І Захар, бацька ягоны, быў напоўнены Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы:
 
Захария, отец его, исполненный Святого Духа, прорекал:

«Багаславен Госпад Бог Ізраэляў таму, што наведаў і ўчыніў збаўленьне народу Ягонаму.
 
«Благословен Господь, Бог Израиля. Он посетил Свой народ, сотворил ему свободу,

І ўзьняў Рог збаўленьня нам у доме Давідавым, слугі Ягонага,
 
Воздвиг рог спасения нашего в доме раба Своего Давида;

як абвясьціў праз вусны былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх,
 
Сдержал слово, сказанное в давние времена через святых Своих пророков,

збаўленьне ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх нянавідзячых нас;
 
Что спасет нас от наших врагов, от руки ненавидящих нас.

учыніць літасьць ба́цькам нашым і ўспомніць Запавет Свой сьвяты,
 
Он сотворил милость нашим отцам, не забыл о святом Своем договоре,

прысягу, якой прысягаўся Абрагаму, ба́цьку нашаму:
 
О клятвенном обещании отцу нашему Аврааму позволить нам

даць нам бяз страху, збавіўшы ад рукі ворагаў нашых, служыць Яму
 
Уйти из вражеских рук и уже без оглядки

у сьвятасьці і праведнасьці перад Ім усе дні жыцьця нашага.
 
Служить Ему в святости и правде перед Ним во все дни нашей жизни.

І ты, дзіця, прарокам Найвышэйшага названы будзеш; бо (ты) будзеш ісьці перад Абліччам Госпада, (каб) падрыхтаваць шляхі Яму;
 
А ты, дитя, будешь зваться пророком Всевышнего. Ты идешь прежде Господа — путь Ему приготовить,

даць веданьне збаўленьня народу Ягонаму ў дараваньні грахоў іхных
 
Народу Его открыть правду о спасении через отпущение грехов

па прычыне сардэчнай літасьці Бога нашага, у каторай адведаў нас Усход з вышынí,
 
По утробной Бога нашего милости. Сойдет к нам свет свыше

(каб) прасьвяціць тых, што сядзяць у цемры і цяню сьмяротным, накіраваць ногі нашыя на дарогу міру».
 
И будет светить всем, кто живет во тьме, в тени смертной — откроет нашему взору путь к миру».

А дзіця даро́сьлела і ўмацоўвалася духам, і было ў пустэльнях аж да дня зьяўленьня свайго Ізраэлю.
 
Между тем младенец рос, укреплялся духом. И был он в пустынных местах до того самого дня, когда явился перед Израилем.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.