Да галятаў 1 глава

Пасланьне Апостала Паўлы да галятаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Аверинцев: отдельные книги

Павал, Апостал ня ад людзей і ня праз чалавека, але праз Ісуса Хрыста і Бога Бацьку, Які ўскрасіў Яго зь мёртвых,

і ўсе браты, што са мною — цэрквам Галятыі;

Багадаць вам і мір ад Бога Ба́цькі і Госпада нашага Ісуса Хрыста,

Які аддаў Сябе за грахі нашыя, каб выбавіць нас ад цяперашняга ліхога веку, паводля волі Бога і Бацькі нашага,

Якому слава ў вяках вякоў. Амін.

Я дзіўлюся, што вы так хутка пераходзіце ад (Эвангельля), якое прыклікала вас Багадацьцю Хрыста, да другога «эвангельля»,

якое ня ёсьць іншае («эвангельле»), але толькі ёсьць нікаторыя (людзі), якія зводзяць вас і хочуць сказіць Эвангельле Хрыста.

Але, нават калі мы, альбо Ангел зь Неба стаў бы дабравесьціць вам насуперак таму, што мы вам абвясьцілі, хай будзе анатэма.

Як раней мы сказалі, і цяпер ізноў кажу: калі хто вам дабравесьціць насуперак таму, што вы прынялі, хай будзе анатэма.

Дык цяпер я ў людзей шукаю зычлівасьці ці ў Бога? Ці людзям стараюся дагаджаць? Калі б я ўсё яшчэ дагаджаў людзям, то ня быў бы рабом Хрыста.

Дык тлума́чу вам, браты, што Эвангельле, якое я вам абвясьціў, ёсьць ня ад чалавека;

бо я прыняў яго ня ад чалавека і ня быў навучаны (чалавекам), але (прыняў) праз адкрыцьцё Ісуса Хрыста.

Вы чулі аб маім ранейшым ладзе жыцьця ў юдэйстве, што я вельмі жорстка перасьледаваў царкву Бога і вынішчаў яе,

і выпераджаў у юдаізьме шмат каго з равесьнікаў у родзе маім, будучы празьмерным рупліўцам маіх ба́цькаўскіх пераданьняў.

Калі ж Богу, Які выбраў мяне ад улоньня маткі маёй і прыклікаў (мяне) праз Багадаць Сваю, стала заўгодна

адкрыць ува мне Сына Свайго, каб я дабравесьціў Яго сярод паганаў, дык я адразу ня стаў раіцца з целам і крывёю

і ня пайшоў у Ярузалім да тых, што былі раней за мяне Апосталамі, але пайшоў у Арабію і зноў вярнуўся ў Дамаск.

Потым, пасьля трох гадоў, пайшоў я ў Ярузалім пазнаёміцца зь Пётрам і прабыў у яго дзён пятнаццаць.

А нікога другога з Апосталаў я ня бачыў, акрамя Якуба, брата Госпада.

А што пішу вам, дык (пішу) перад Богам, ня ілгу.

А пасьля прыйшоў я ў землі Сырыі і Кілікі,

цэрквам Хрыстовым у Юдэі з твару я быў няве́дамы,

толькі чулі яны: «Той, хто некалі нас перасьледаваў, цяпер дабравесьціць веру, якую некалі зьнішчаў»;

і славілі за мяне Бога.