Ярэміі 1 глава

Кніга Ярэміі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская на русском

Словы Ярэміі, сына Хэлькіі, з ліку святароў, якія былі ў Анатоце, у зямлі Бэньяміна.

Слово Божие, еже бысть ко иеремии сыну хелкиеву от священник, иже обиташе во анафофе, в земли вениаминове,

Да яго скіраваў Госпад слова ў дні Осіі, сына Амона, цара Юдэйскага, у трынаццатым годзе яго царавання,

якоже бысть слово Господне к нему, во дни иосии сына амоса царя иудина, в третиенадесять лето царства его,

і было ў дні Ёакіма, сына Осіі, цара Юдэйскага, аж да канца адзінаццатага года Сэдэцыі, сына Осіі, цара Юдэйскага, аж да перасялення Ерузаліма ў пятым месяцы.

и бысть во дни иоакима сына иосии царя иудина, даже до первагонадесять лета седекии сына иосии царя иудина, даже до пленения Иерусалимскаго в месяц пятый.

Госпад скіраваў да мяне слова, кажучы:

И бысть слово Господне ко мне глаголя:

«Перш, чым Я ўфармаваў цябе ва ўлонні, Я ведаў цябе, і перш, чым выйшаў ты з нутра, Я пасвяціў цябе і паставіў цябе прарокам для народаў».

прежде неже мне создати тя во чреве, познах тя, и прежде неже изыти тебе из ложесн, освятих тя, пророка во языки поставих тя.

І сказаў я: «О Госпадзе, Божа! Дык жа я не ўмею гаварыць, бо я яшчэ юнак!»

И рекох: о, сый Владыко Господи, се, не вем глаголати, яко отрок аз есмь.

І сказаў мне Госпад: «Не кажы: “Я юнак”, бо ты пойдзеш да ўсіх, да каго Я цябе пашлю, і будзеш казаць усё, што Я табе даручу.

И рече Господь ко мне: не глаголи, яко отрок аз есмь, ибо ко всем, к нимже послю тя, пойдеши, и вся, елика повелю тебе, возглаголеши:

Не бойся іх, бо Я з табою, каб цябе ратаваць», — кажа Госпад.

не убойся от лица их, яко с тобою аз есмь, еже избавити тя, глаголет Господь.

І працягнуў Госпад руку Сваю, і дакрануўся да вуснаў маіх, і сказаў мне Госпад: «Вось, перадаў Я словы Мае вуснамі тваімі;

И простре Господь руку свою ко мне и прикоснуся устом моим, и рече Господь ко мне: се, дах словеса моя во уста твоя:

зірні: Я даю табе сёння ўладу над валадарствамі, каб вырываў і разбураў, каб нішчыў і руйнаваў, каб садзіў і будаваў».

се, поставих тя днесь над языки и над царствы, да искорениши и разориши, и расточиши и разрушиши, и паки созиждеши и насадиши.

І скіраваў Госпад да мяне наступнае слова: «Што ты бачыш, Ярэмія?» І адказаў я: «Бачу я галіну міндальнага дрэва Таго, Хто чувае».

И бысть слово Господне ко мне глаголя: что ты видиши иеремие? и рекох: жезл ореховый (аз вижду).

Госпад жа сказаў мне: «Добра бачыш, бо Я чуваю над словам Маім, каб скора споўніць яго».

И рече Господь ко мне: благо видел еси, понеже бдех аз над словесы моими, еже сотворити я.

Другі раз скіраваў Госпад слова Сваё да мяне: «Што ты бачыш?» І сказаў я: «Бачу я кацёл, што кіпіць, і твар яго з паўночнага боку».

И бысть слово Господне вторицею ко мне глаголя: что ты видиши? И рекох: коноб поджигаемый (аз вижду) и лице его от лица севера.

І сказаў мне Госпад: «Ад поўначы распрастрэцца ліха на ўсіх жыхароў зямлі,

И рече Господь ко мне: от лица севера возгорятся злая на всех обитающих на земли,

бо вось, Я склічу ўсе валадарствы поўначы, — кажа Госпад, — і прыйдуць яны, і паставяць кожны свой пасад ля ўваходу ў брамы Ерузаліма, і супраць усіх муроў яго навокал, і супраць усіх гарадоў юдэйскіх.

зане се, аз созову вся царства земная от севера, рече Господь и приидут и поставят кийждо престол свой в преддвериих врат Иерусалимских и на всех стенах окрест его и на всех градех иудиных:

І выдам прысуды Мае на іх за ўсю іх ліхоту, што пакінулі Мяне, і палілі кадзіла чужым багам, ды пакланяліся творам рук сваіх.

и возглаголю к ним с судом о всяцей злобе их, како оставиша мя и пожроша богом чуждим и поклонишася делом рук своих.

Ты, вось, перапаяшы сцёгны свае, устань і гавары ім усё, што Я табе загадваю. Не бойся іх, каб Я часам не напоўніў цябе страхам перад імі.

Ты же препояши чресла твоя, и востани и глаголи к ним вся, елика заповедаю тебе: не убойся от лица их, ниже устрашися пред ними, яко с тобою есмь, еже избавити тя, глаголет Господь:

Вось, сёння Я раблю цябе мураванай цвярдыняй, жалезным слупам і медным мурам супраць усёй зямлі, для цароў юдэйскіх, для кіраўнікоў іх і святароў, і для народа зямлі.

се, положих тя днесь аки град тверд и в столп железный, и аки стену медяну, крепку всем царем иудиным и князем его, и священником его и людем земли:

І будуць яны ваяваць супраць цябе, але не змогуць цябе перамагчы, бо Я з табою, — кажа Госпад, — каб ратаваць цябе».

и ратовати будут на тя и не премогут тя, понеже с тобою аз есмь, да избавлю тя, рече Господь.

« 66 глава 2 глава »