Яна 1 глава

Евангелле паводле Яна
Пераклад Чарняўскага 2017 → Елизаветинская на русском

На пачатку было Слова, і Слова было ў Бога, і Богам было Слова.

В начале бе слово, и слово бе к Богу, и Бог бе слово.

Яно было на пачатку ў Бога.

Сей бе искони к Богу:

Усё праз Яго сталася, і без Яго не сталася нічога з таго, што сталася;

вся тем быша, и без него ничтоже бысть, еже бысть.

у Ім было жыццё, і жыццё было святлом людзей,

В том живот бе, и живот бе свет человеком:

і святло ў цемры свеціць, і цемра не агарнула яго.

и свет во тме светится, и тма его не объят.

Быў чалавек, пасланы Богам, якому імя было Ян;

Бысть человек послан от Бога, имя ему иоанн:

ён прыйшоў на сведчанне, каб прадставіць сведчанне аб Святле, каб усе паверылі праз яго.

сей прииде во свидетелство, да свидетелствует о свете, да вси веру имут ему.

Не быў ён святлом, але [прыйшоў,] каб прадставіць сведчанне аб Святле.

Не бе той свет, но да свидетелствует о свете:

Было праўдзівае Святло, Якое асвятляе кожнага чалавека, што прыходзіць у свет.

бе свет истинный, иже просвещает всякаго человека грядущаго в мир:

Яно было ў свеце, і свет праз Яго стаўся, і свет Яго не пазнаў.

в мире бе, и мир тем бысть, и мир его не позна:

Прыйшло Яно да сваіх, і свае Яго не прынялі.

во своя прииде, и свои его не прияша.

А тым, якія Яго прынялі, дало магутнасць стацца сынамі Божымі, тым, што вераць у імя Яго,

Елицы же прияша его, даде им область чадом Божиим быти, верующым во имя его,

якія не з крыві, ані з жадання цела, ані з жадання мужа, але з Бога нарадзіліся.

иже не от крове, ни от похоти плотския, ни от похоти мужеския, но от Бога родишася.

І Слова сталася целам, і пасялілася між намі, і мы бачылі славу Яго, славу як Адзінароднага ад Айца, — поўнае ласкі і праўды.

И слово Плоть бысть и вселися в ны, и видехом славу его, славу яко единороднаго от Отца, исполнь благодати и истины.

Ян дае сведчанне аб Ім і заклікае, кажучы: «Гэта быў Той, пра Якога я сказаў: Які па мне мае прыйсці, перада мною стаў, бо перш за мяне быў».

Иоанн свидетелствует о нем и воззва глаголя: сей бе, егоже рех, иже по мне грядый, предо мною бысть, яко первее мене бе.

І з паўнаты Яго ўсе мы ўзялі, і ласку за ласку;

И от исполнения его мы вси прияхом и благодать воз благодать:

бо закон быў дадзены праз Майсея, а ласка і праўда сталіся праз Ісуса Хрыста.

яко закон моисеом дан бысть, благодать (же) и истина Иисус Христом бысть.

Бога ніхто ніколі не бачыў; Адзінародны Сын, Які ва ўлонні Айца, Ён Сам з’явіў.

Бога никтоже виде нигдеже: единородный Сын, сый в лоне Отчи, той исповеда.

І вось сведчанне Яна, калі юдэі з Ерузаліма паслалі да яго святароў і левітаў, каб у яго спыталіся: «Хто ты?»

И сие есть свидетелство иоанново, егда послаша жидове от Иерусалима иереев и левитов, да вопросят его: ты кто еси?

І прызнаўся, і не запярэчыў; і прызнаўся: «Я не Хрыстос».

И исповеда и не отвержеся: и исповеда, яко несмь аз Христос.

Дык пыталіся ў яго: «Дык што? Ты мо Ілля?» І кажа: «Не». «Дык ты прарок?» І адказвае: «Не».

И вопросиша его: что убо? илиа ли еси ты? И глагола: несмь. Пророк ли еси? И отвеща: ни.

Дык сказалі яны яму: «Хто ж ты, каб мы маглі даць адказ тым, што нас паслалі. Што ты кажаш сам пра сябе?»

Реша же ему: кто еси? да ответ дамы пославшым ны: что глаголеши о тебе самем?

Ён гаворыць: «Я — голас лямантуючага ў пустыні: “Рыхтуйце дарогу Госпаду”, як сказаў прарок Ісая».

Рече: аз глас вопиющаго в пустыни: исправите путь Господень, якоже рече исаиа пророк.

А пасланцы былі з фарысеяў,

И посланнии беху от фарисей:

і сказалі яму: «Чаму тады хрысціш, калі ты не Хрыстос, не Ілля, ані прарок?»

и вопросиша его и реша ему: что убо крещаеши, аще ты неси Христос, ни илиа, ни пророк?

Адказаў ім Ян, кажучы: «Я хрышчу вадою; але пасярод вас паўстаў Той, Каго вы не ведаеце,

Отвеща им иоанн, глагола: аз крещаю водою: посреде же вас стоит, егоже вы не весте:

Які па мне ідзе, але наперадзе мяне быў, Якому я не варты развязаць рамень пасталоў Яго».

той есть грядый по мне, иже предо мною бысть, емуже несмь аз достоин, да отрешу ремень сапогу его.

Гэта адбылося ў Бэтаніі за Ярданам, дзе Ян хрысціў.

Сия в вифаваре быша об он пол иордана, идеже бе иоанн крестя.

Назаўтра ўбачыў Ян Ісуса, што ішоў да яго, і гаворыць: «Вось, Ягня Божае, Той, Хто бярэ на Сябе грэх свету.

Во утрий (же) виде иоанн Иисуса грядуща к себе и глагола: се, агнец Божий, вземляй грехи мира:

Гэта Той, пра Якога я сказаў: пасля мяне прыходзіць Чалавек, Які стаў перада мной, бо быў раней за мяне.

сей есть, о немже аз рех: по мне грядет муж, иже предо мною бысть, яко первее мене бе:

І я не ведаў Яго, але дзеля таго прыйшоў я, хрысцячы вадой, каб мог Ён аб’явіцца Ізраэлю».

и аз не ведех его: но да явится израилеви, сего ради приидох аз водою крестя.

І прадставіў Ян сведчанне, кажучы: «Бачыў я Духа, што сыходзіў з неба, як голуб, і Ён застаўся на Ім;

И свидетелствова иоанн, глаголя, яко видех Духа сходяща яко голубя с небесе, и пребысть на нем:

і я Яго не ведаў, але Той, Хто мяне паслаў хрысціць вадою, сказаў мне: “На Каго ўбачыш, што Дух сыходзіць і застаецца на Ім, гэта Той, Хто хрысціць Духам Святым”.

и аз не ведех его: но пославый мя крестити водою, той мне рече: над негоже узриши Духа сходяща и пребывающа на нем, той есть крестяй Духом святым:

І гэта я сам бачыў і сведчу, што Ён — Сын Божы».

и аз видех и свидетелствовах, яко сей есть Сын Божий.

На другі дзень зноў стаяў Ян і два вучні яго,

Во утрий (же) паки стояше иоанн, и от ученик его два.

і, зірнуўшы на Ісуса, Які праходзіў міма, Ян кажа: «Вось Ягня Божае».

И узрев Иисуса грядуща, глагола: се, агнец Божий.

Дык пачулі Яго два вучні, як ён гэта казаў, і пайшлі за Ісусам.

И слышаста его оба ученика глаголющаго, и по Иисусе идоста.

Ісус, павярнуўшыся і ўбачыўшы, што яны ідуць, кажа ім: «Што шукаеце?» Яны сказалі Яму: «Рабі, — што ў перакладзе значыць Настаўнік, — дзе жывеш?»

Обращься же Иисус и видев я по себе идуща, глагола има: чесо ищета? Она же реста ему: равви, еже глаголется сказаемо учителю, где живеши?

Кажа ім: «Ідзіце і ўбачыце». Дык пайшлі і ўбачылі, дзе жыў, і засталіся той дзень з Ім, а было блізу гадзіны дзясятай.

(И) глагола има: приидита и видита. Приидоста и видеста, где живяше, и у него пребыста день той. Бе же час яко десятый.

А адным з двух, што пачулі ад Яна і пайшлі за Ім, быў Андрэй, брат Сімона Пётры.

Бе (же) андрей, брат симона петра, един от обою слышавшею от иоанна и по нем шедшею.

Ён знаходзіць перш брата свайго Сімона і кажа яму: «Знайшлі мы Месію», што значыць — Хрыста,

Обрете сей прежде брата своего симона и глагола ему: обретохом мессию, еже есть сказаемо Христос.

і прывёў яго да Ісуса. А Ісус, глянуўшы на яго, сказаў: «Ты Сімон, сын Ёны; будзеш называцца Кіфа, што значыць Пётра».

И приведе его ко Иисусови. Воззрев же нань Иисус рече: ты еси симон сын ионин: ты наречешися кифа, еже сказается петр.

Назаўтра Ісус маніўся ісці ў Галілею ды знаходзіць Піліпа. І кажа яму Ісус: «Ідзі за Мною».

Во утрий (же) восхоте изыти в галилею: и обрете филиппа и глагола ему: гряди по мне.

А Піліп быў з Бэтсайды, горада Андрэя і Пётры.

Бе (же) филипп от вифсаиды, от града андреова и петрова.

Піліп жа напаткаў Натанаэля і кажа яму: «Мы знайшлі Таго, аб Кім пісаў Майсей у законе і прарокі: Ісуса, Сына Язэпа з Назарэта».

Обрете филипп нафанаила и глагола ему: егоже писа моисей в законе и пророцы, обретохом Иисуса Сына иосифова, иже от назарета.

І сказаў яму Натанаэль: «Ці можа быць што добрае з Назарэта?» Кажа яму Піліп: «Ідзі і паглядзі».

И глагола ему нафанаил: от назарета может ли что добро быти? Глагола ему филипп: прииди и виждь.

Убачыў Ісус, што Натанаэль ідзе да Яго, і кажа пра яго: «Вось праўдзівы ізраэлец, у якім няма хітрасці».

Виде (же) Иисус нафанаила грядуща к себе и глагола о нем: се, воистинну израилтянин, в немже льсти несть.

Натанаэль кажа Яму: «А скуль жа мяне ведаеш?» Адказваючы, сказаў яму Ісус: «Я бачыў цябе перш, чым пазваў цябе Піліп, калі ты быў пад фігавым дрэвам».

Глагола ему нафанаил: како мя знаеши? Отвеща Иисус и рече ему: прежде даже не возгласи тебе филипп, суща под смоковницею видех тя.

Адказаў яму Натанаэль: «Рабі, Ты — Сын Божы, Ты — Валадар Ізраэля!»

Отвеща нафанаил и глагола ему: равви, ты еси Сын Божий, ты еси Царь израилев.

Адказаў яму Ісус і сказаў: «Таму, што Я табе сказаў: “Я цябе бачыў пад фігавым дрэвам”, паверыў ты? Болей за гэта ўбачыш».

Отвеща Иисус и рече ему: зане рех ти, яко видех тя под смоковницею, веруеши: болша сих узриши.

І кажа яму: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: убачыце неба адкрытае і анёлаў Божых, што ўзыходзяць і сыходзяць да Сына Чалавечага».

И глагола ему: аминь, аминь глаголю вам, отселе узрите небо отверсто и ангелы Божия восходящыя и нисходящыя над сына Человеческаго.

« 24 глава 2 глава »