Пераклад Чарняўскага 2017
1 Паўла, вязень Хрыста Ісуса, і Цімафей, брат, умілаванаму Філімону, супрацоўніку нашаму,
2 і Апфіі, сястры ўмілаванай, і Архіпу, таварышу нашаму ў змаганні, і царкве, якая ў тваім доме знаходзіцца:
3 ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада Ісуса Хрыста.
4 Дзякую заўсёды Богу майму, колькі разоў успамінаю цябе ў сваіх малітвах,
5 чуючы аб любові тваёй і веры, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх святых,
6 каб супольнасць веры тваёй сталася бачнай у пазнанні ўсякіх даброццяў, якія маем у вас у Хрысце Ісусе.
7 Бо вялікую радасць меў я, браце, і пацеху з любові тваёй, бо сэрцы святых супакоіліся праз цябе.
8 Хоць я і маю вялікую адвагу ў Хрысце загадаць табе што да справы належыць,
9 усё ж такі дзеля любові лепш папрашу цябе я, Паўла, стары чалавек, а цяпер і вязень Хрыста Ісуса.
10 Прашу цябе за майго сына, якога нарадзіў я ў кайданах маіх, Анісіма,
11 які калісьці быў табе некарысны, а цяпер і табе, і мне карысны,
12 якога я табе вяртаю. Дык ты прымі яго, як маё сэрца.
13 Хацеў я яго пры сабе затрымаць, каб мне за цябе паслужыў у кайданах дзеля Евангелля.
14 Але без парады з табою не хацеў зрабіць, каб часам не вымушаным было дабрадзейства тваё, але з добрае волі.
15 Можа быць, што ён адлучыўся толькі на кароткі час дзеля таго, каб ты ўзяў яго навек,
16 ужо не як нявольніка, але вышэй за нявольніка, як брата найдаражэйшага, асабліва мне, але тым больш табе, цялесна і ў Госпадзе.
17 Дык калі маеш мяне за супольніка, прымі яго, як мяне.
18 Калі ж ён у чым пакрыўдзіў цябе або што вінен, гэта на мяне залічы.
19 Я, Паўла, напісаў уласнаю рукою, што я сплачу табе; каб пры тым не казаць табе, што і ты сабою вінаваты мне.
20 Так яно, браце! Хачу я табою паслужыцца ў Госпадзе. Умацуй маё сэрца ў Госпадзе.
21 Спадзеючыся на тваю паслухмянасць, напісаў табе, ведаючы, што і больш таго, аб чым прашу, зробіш.
22 Адначасова прашу, прыгатуй мне кватэру, бо спадзяюся, дзякуючы вашым малітвам, што буду падараваны вам.
23 Вітаюць цябе Эпафрас, вязень разам са мною ў Хрысце Ісусе,
24 Марк, Арыстарх, Дэмас і Лука, памочнікі мае.
25 Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым. Амін.
Новой Женевской Библии
1:1 узник. Павел сознает, что принимает узы за Христа и Его Евангелие (ср. Флп 1:7).
возлюбленному и сотруднику нашему. Любовь Павла к Филимону дает апостолу основание обратиться к нему с весьма деликатной просьбой об Онисиме.
1:4 Благодарю Бога моего. В ст. 4−7 Павел молитвенно выражает основание своей дружбы с Филимоном — связывающую их веру во Христа. Послания Павла часто содержат целые разделы благодарений (Флп 1:3−6; Кол 1:3−6).
1:7 успокоены сердца святых. Филимон был подлинным благословением для народа Божия. Его сострадательность и любовь очевидны (ср. ст. 5).
Как действует любовь.
1:10 о сыне моем Онисиме. Павел благорасположен к Онисиму, которого он привел ко Христу, когда тот посетил апостола в темнице. Такую отцовскую заботу о своих духовных детях Павел проявляет и в других случаях (1Кор 4:15; Гал 4:19; 1Фес 2:7, 11).
1:11 негоден... годен. Павел прибегает к игре слов: имя Онисим в переводе означает «годный», «полезный».
1:12 прими его, как мое сердце. Павел говорит об Онисиме с предельным душевным напряжением. Греческое слово «спланхна», переведенное здесь как «сердце», означает средоточие чувств. Павел дает понять, что недоброе отношение к Онисиму глубоко огорчит его.
1:16 как... брата возлюбленного. Отношения Филимона и Онисима должны измениться, поскольку Онисим теперь принадлежит к верным последователям Христа, как и Филимон.
1:17−19 Павел просит Филимона принять Онисима как брата во Христе. Апостол уверен, что может воззвать к любви Филимона и надеяться на его прощение, потому что и сам Филимон получил прощение Божие. Живущая в верующих любовь Божия преображает их взаимоотношения.
1:22 приготовь для меня... помещение. Павел предвидит свое освобождение, которое, по-видимому, и произошло. Посетил ли он потом Колоссы, неизвестно.