2 Самуэля 1 глава

Другая кніга Самуэля
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синодальный перевод (СВ)

 
 

Сталася ж па смерці Саўла, што Давід вярнуўся па перамозе над Амалекам і спыніўся на два дні ў Сікэлазе.
 
По смерти Саула, когда Давид возвратился от поражения амаликитян и пробыл в Секелаге два дня,

А на трэці дзень з’явіўся нейкі чалавек з лагера Саўла ў падзёртым адзенні і з пасыпанай пылам галавой; і ён, калі падышоў да Давіда, упаў на твар свой і пакланіўся да зямлі.
 
вот на третий день приходит человек из стана Саулова; одежда на нем разодрана и прах на голове его. Придя к Давиду, он пал на землю и поклонился ему.

І Давід запытаўся ў яго: «Адкуль ты прыйшоў?» Ён адказаў яму: «Я ўцёк з лагера ізраэльскага».
 
И сказал ему Давид: «Откуда ты пришел?» И сказал тот: «Я убежал из стана израильского».

І сказаў яму Давід: «Што ж сталася? Скажы мне». Ён кажа: «Людзі паўцякалі з месца бою, і многія з народа, упаўшы, загінулі; таксама Саўл і сын яго Ёнатан загінулі».
 
И сказал ему Давид: «Что произошло? Расскажи мне». И тот сказал: «Народ побежал со сражения, и множество из народа пало и умерло, и умерли и Саул, и сын его Ионафан».

І спытаўся Давід у юнака, які яму расказваў: «Адкуль ты ведаеш, што памёр Саўл і сын яго, Ёнатан?»
 
И сказал Давид отроку, рассказывавшему ему: «Как ты знаешь, что Саул и сын его Ионафан умерли?»

І юнак, які прынёс яму гэтыя весткі, сказаў: «Я выпадкова ўзышоў на гару Гэльбоэ, і Саўл ляжаў на сваёй дзідзе. А ўжо коннікі і калясніцы даганялі яго,
 
И сказал отрок, рассказывавший ему: «Я случайно пришел на гору Гелвуйскую, и вот, Саул пал на свое копье, колесницы же и всадники настигали его.

і ён, аглянуўшыся і ўбачыўшы мяне, паклікаў мяне. Калі я яму адказаў: “Вось я”,
 
Тогда он оглянулся назад и, увидев меня, позвал меня.

ён спытаўся ў мяне: “Хто ты?” І я сказаў яму: “Я з амалекцаў”.
 
И я сказал: „Вот я“. Он сказал мне: „Кто ты?“ И я сказал ему: „Я амаликитянин“.

І ён сказаў мне: “Падыдзі да мяне і забі мяне, бо туга смяротная ахапіла мяне, але душа мая ўсё яшчэ ўва мне”.
 
Тогда он сказал мне: „Подойди ко мне и убей меня, ибо тоска смертная объяла меня, душа моя все еще во мне“.

І я, падышоўшы да яго, забіў яго; бо ведаў, што не зможа ён жыць па сваім падзенні. І ўзяў я вянец з галавы яго, і бранзалет з рукі яго, і прынёс іх сюды, да цябе, гаспадара майго».
 
И я подошел к нему и убил его, ибо знал, что он не будет жив после своего падения; и взял я венец, бывший на голове его, и браслет, бывший на руке его, и принес их к господину моему сюда».

Давід, схапіўшыся за шаты свае, раздзёр іх, і ўсе людзі, якія былі з ім;
 
Тогда схватил Давид одежды свои и разодрал их, также и все люди, бывшие с ним,

і галасілі яны, і плакалі, і пасцілі аж да вечара дзеля Саўла, і дзеля Ёнатана, сына яго, і дзеля народа Госпада, і дзеля дому Ізраэля, бо яны загінулі ад меча.
 
и рыдали и плакали, и постились до вечера о Сауле и о сыне его Ионафане, и о народе Господнем, и о доме Израилевом, что пали они от меча.

І сказаў Давід юнаку, які аб гэтым паведаміў яму: «Адкуль ты?» Ён адказаў: «Я — сын чалавека, прыбыльца з Амалека».
 
И сказал Давид отроку, рассказывавшему ему: «Откуда ты?» И сказал он: «Я сын пришельца амаликитянина».

І сказаў яму Давід: «Як ты адважыўся падняць руку сваю, каб забіць намашчэнца Госпадава?»
 
Тогда Давид сказал ему: «Как не побоялся ты поднять руку, чтобы убить помазанника Господнего?»

Дык Давід, паклікаўшы аднаго з юнакоў, загадаў: «Падыдзі і забі яго». І той ударыў яго, і ён памёр.
 
И призвал Давид одного из отроков и сказал ему: «Подойди, убей его».

І сказаў яму Давід: «Кроў твая — на галаву тваю; бо сказанае табою сведчыла супраць цябе, калі ты казаў: “Я забіў намашчэнца Госпадавага”».
 
И тот убил его, и он умер. И сказал ему Давид: «Кровь твоя на голове твоей, ибо твои уста свидетельствовали на тебя, когда ты говорил: „Я убил помазанника Господнего“».

А Давід аплакваў Саўла і сына яго Ёнатана гэтым жалобным галашэннем,
 
И оплакал Давид Саула и сына его Ионафана этой плачевной песней,

і загадаў, каб навучылі сыноў Юды гімну луку, як і было запісана ў Кнізе Справядлівага, і сказаў ён:
 
и повелел научить сынов Иудиных луку, как написано в книге Праведного, и сказал:

«Слаўныя твае, Ізраэлю, загінулі на гарах тваіх, як жа маглі загінуць такія мужныя?!
 
«Краса твоя, о Израиль, поражена на высотах твоих! Как пали сильные!

Не расказвайце гэтага ў Геце і не абвяшчайце аб гэтым на вуліцах Аскалона, каб часам не ўзвесяліліся з-за гэтага дочкі філістынскія, каб не радаваліся дочкі неабрэзаных.
 
Не рассказывайте в Гефе, не возвещайте на улицах Аскалона, чтобы не радовались дочери филистимлян, чтобы не торжествовали дочери необрезанных.

Горы Гэльбоэ! Хай не спадзе на вас ані раса, ані дождж і хай не будзе ў вас палёў урадлівых, бо там апаганены шчыт мужных, шчыт Саўла, быццам не быў ён памазаны алеем.
 
Горы Гелвуйские! Да не сойдет ни роса, ни дождь на вас, и да не будет на вас полей с плодами, ибо там повержен щит сильных, щит Саула, как будто не был он помазан елеем.

Без крыві забітых, без тлушчу мужных лук Ёнатана ніколі не вяртаўся назад, і меч Саўла не вяртаўся дарма.
 
Без крови раненых, без тука сильных лук Ионафана не возвращался назад, и меч Саула не возвращался даром.

Саўла і Ёнатана, што любілі адзін аднаго і жылі ў згодзе, смерць таксама не разлучыла іх, хутчэйшых за арлоў і дужэйшых за львоў.
 
Саул и Ионафан, любезные и согласные в жизни своей, не разлучились и в смерти своей; быстрее орлов, сильнее львов они были.

Дочкі ізраэльскія, плачце дзеля Саўла, які апранаў вас у раскошныя пурпуровыя шаты, які даваў залатыя аздабленні для ўпрыгожвання вашага.
 
Дочери израильские! Плачьте о Сауле, который одевал вас в багряницу с украшениями и доставлял на одежды ваши золотые уборы.

Як жа маглі загінуць у баі такія мужныя! Ёнатан забіты на ўзгорках тваіх.
 
Как пали сильные на брани! Сражен Ионафан на высотах твоих.

О, як шкадую цябе, брат мой Ёнатан: ты быў мне вельмі дарагі; любоў твая была для мяне даражэй за любоў жаночую.
 
Скорблю о тебе, брат мой Ионафан; ты был очень дорог для меня; любовь твоя была для меня превыше любви женской.

Як палеглі героі і загінула зброя баявая!»
 
Как пали сильные, погибло оружие бранное!»



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.