Захарыі 1 глава

Кніга Захарыі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синодальный перевод (СВ)

У восьмы месяц на другі год Дарыя прамовіў Госпад да прарока Захарыі, сына Барахіі, сына Адо, кажучы:

В восьмом месяце, во второй год Дария, было слово Господа к Захарии, сыну Варахии, сыну Адды, пророку:

«Загневаўся вельмі Госпад на бацькоў вашых.

«Прогневался Господь на отцов ваших великим гневом,

Ды скажы ім: гэта кажа Госпад Магуццяў: “Звярніцеся да Мяне, — кажа Госпад Магуццяў. —

и ты скажи им — так говорит Господь Саваоф: „Обратитесь ко Мне, — говорит Господь Саваоф, — и Я обращусь к вам, — говорит Господь Саваоф. —

Не будзьце, як бацькі вашы, якіх заклікалі даўнейшыя прарокі і казалі: “Пакіньце шляхі вашы ліхія і намеры вашы благія, — гэта кажа Госпад Магуццяў”; і яны не паслухалі і не звярнулі ўвагі на Мяне, — кажа Госпад. —

Не будьте такими, как отцы ваши, к которым взывали прежде бывшие пророки, говоря: "Так говорит Господь Саваоф: обратитесь от злых путей ваших и от злых дел ваших"; но они не слушались и не внимали Мне, — говорит Господь. —

Дзе цяпер бацькі вашы? Ды ці ж прарокі жывуць вечна?”

Отцы ваши — где они? Да и пророки, будут ли они вечно жить?

А ўсё ж такі ці ж словы Мае і загады Мае, якія даручыў Я слугам Маім, прарокам, ці ж не закранулі яны бацькоў вашых? І яны навярнуліся і казалі: “Як маніўся Госпад Магуццяў зрабіць з намі адносна паводзін нашых і ліхоццяў нашых — так і зрабіў з намі”».

Но слова Мои и определения Мои, которые заповедал Я рабам Моим, пророкам, разве не постигли отцов ваших? И они обращались и говорили: "Как определил Господь Саваоф поступить с нами по нашим путям и по нашим делам, так и поступил с нами"“».

У дваццаць чацвёрты дзень адзінаццатага месяца, гэта значыць месяца Тэбэт, у другі год Дарыя Госпад прамовіў да прарока Захарыі, сына Барахіі, сына Адо, кажучы:

В двадцать четвертый день одиннадцатого месяца — это месяц шеват, — во второй год Дария, было слово Господа к Захарии, сыну Варахии, сыну Адды, пророку.

«Бачанне меў я ноччу: і вось, коннік на рыжым кані стаяў сярод міртаў у лагчыне; і за ім коні рыжыя, рабыя і белыя.

Видел я ночью: вот, муж на рыжем коне стоит между миртами, которые в углублении, а позади него кони рыжие, пегие и белые;

І я запытаўся: “Што значаць яны, гаспадару мой?” І анёл загаварыў са мной, і сказаў мне: “Я растлумачу табе, што яны азначаюць”.

и сказал я: «Кто они, господин мой?» И сказал мне ангел, говоривший со мною: «Я покажу тебе, кто они».

І сказаў коннік, які стаяў сярод міртаў, гэтыя словы: “Гэта, вось, тыя, каго Госпад паслаў абысці зямлю”.

И отвечал муж, который стоял между миртами, и сказал: «Это те, которых Господь послал обойти землю».

І яны адказалі анёлу Госпадаваму, які стаяў сярод міртаў, і паведамілі: “Абышлі мы зямлю, і вось, уся зямля абжытая і жыве спакойна”.

И они отвечали ангелу Господнему, стоявшему между миртами, и сказали: «Обошли мы землю, и вот, вся земля населена и спокойна».

І сказаў анёл Госпадаў гэтыя словы: “Госпадзе Магуццяў, як доўга яшчэ Ты не злітуешся над Ерузалімам і гарадамі Юды, на якія загневаўся? Гэта сямідзесяты год”.

И отвечал ангел Господень и сказал: «Господь Вседержитель! Доколе Ты не умилосердишься над Иерусалимом и над городами Иудиными, на которые Ты гневаешься вот уже семьдесят лет?»

Ды адказаў Госпад анёлу, які гаварыў да мяне, словамі добрымі, словамі суцяшальнымі.

Тогда в ответ ангелу, говорившему со мною, изрек Господь слова благие, слова утешительные.

І анёл, які гаварыў да мяне, сказаў: “Абвясці: вось што кажа Госпад Магуццяў: “Любоў апякуючая ў Мяне да Ерузаліма і Сіёна з вялікай руплівасцю,

И сказал мне ангел, говоривший со мною: «Провозгласи и скажи — так говорит Господь Саваоф: „Возревновал Я об Иерусалиме и о Сионе ревностью великою;

але вялікім гневам Я гневаюся на пыхлівыя народы, бо Я крыху загневаўся, а яны павялічылі ліха”.

и великим негодованием негодую на народы, живущие в покое; ибо, когда Я мало прогневался, они усилили зло“.

Таму вось што кажа Госпад: “Вяртаюся ў Ерузалім з міласэрнасцю. У ім будзе пабудаваны Мой дом, — кажа Госпад Магуццяў, — і грунтвага пройдзе над Ерузалімам”.

Поэтому так говорит Господь: „Я обращаюсь к Иерусалиму с милосердием; в нем соорудится дом Мой, — говорит Господь Саваоф, — и землемерная вервь протянется по Иерусалиму“.

Ды яшчэ абвяшчай: гэта кажа Госпад Магуццяў: “Зноў перапоўняцца гарады мае маёмасцю, і зноў пацешыць Госпад Сіён, і зноў абярэ Ерузалім”».

Еще провозгласи и скажи — так говорит Господь Саваоф: „Снова переполнятся города Мои добром, и утешит Господь Сион, и снова изберет Иерусалим“».

І зноў падняў я вочы свае і ўбачыў: і вось, чатыры рогі;

И поднял я глаза мои и увидел: вот, четыре рога.

і запытаўся я ў анёла, які гаварыў да мяне: «Што гэта?» І ён сказаў мне: «Гэта рогі, якія паразганялі Юду, і Ізраэль, і Ерузалім».

И сказал я ангелу, говорившему со мною: «Что это?» И он ответил мне: «Это рога, которые разбросали Иуду, Израиля и Иерусалим».

І паказаў мне Госпад чатырох рамеснікаў;

Потом показал мне Господь четырех рабочих.

і я запытаўся: «Што яны маюць рабіць?» Адказаў ён, кажучы: «Гэта рогі, якія паразганялі Юду, паасобна кожнага чалавека, каб ніводзін з іх не мог падняць галавы сваёй; а яны прыйшлі настрашыць іх, каб збіць рогі народаў, якія паднялі рог супраць зямлі Юды, каб расцярушыць яе».

И сказал я: «Что они идут делать?» Он сказал мне так: «Эти рога разбросали Иуду, так что никто не может поднять головы своей; а эти пришли устрашить их, сбить рога народов, поднявших рог свой против земли Иудиной, чтобы рассеять ее».

« 2 глава 2 глава »