Лукі 1 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синодальный перевод (СВ)

Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,

Как уже многие начали составлять повествования о совершенно известных между нами событиях,

як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,

как передали нам то бывшие с самого начала очевидцами и служителями Слова,

таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,

то рассудилось и мне, по тщательном исследовании всего с начала, по порядку описать тебе, достопочтенный Феофил,

каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.

чтобы ты узнал твердое основание того учения, в котором был наставлен.

У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.

Во дни Ирода, царя иудейского, был священник из Авиевой чреды по имени Захария; и жена его из рода Ааронова по имени Елисавета.

Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.

Оба они были праведны пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним беспорочно.

Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.

У них не было детей, ибо Елисавета была неплодна, и оба были уже в летах преклонных.

І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,

Однажды, когда он в порядке своей чреды служил пред Богом,

па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,

по жребию, как обыкновенно было у священников, досталось ему войти в храм Господень для каждения, —

а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.

а всё множество народа молилось вне во время каждения, —

І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,

тогда явился ему ангел Господень, стоя по правую сторону жертвенника кадильного.

дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.

Захария, увидев его, смутился, и страх напал на него.

Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.

Ангел же сказал ему: «Не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь ему имя Иоанн.

Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.

И будет тебе радость и веселье, и многие о рождении его возрадуются,

Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,

ибо он будет велик пред Господом; не будет пить вина и сикера и Духа Cвятого исполнится еще от чрева матери своей;

і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу, Богу их;

І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».

и будет идти пред Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным — образ мыслей праведников, дабы представить Господу народ приготовленный».

І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».

И сказал Захария ангелу: «По чему я узнаю это? Ибо я стар, и жена моя в летах преклонных».

І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.

Ангел сказал ему в ответ: «Я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить с тобой и благовестить тебе это;

І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».

и вот, ты будешь молчать и не будешь иметь возможности говорить до того дня, как это сбудется, за то что ты не поверил словам моим, которые сбудутся в свое время».

І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.

Между тем народ ожидал Захарию и дивился, что он медлит в храме.

Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.

Он же, выйдя, не мог говорить к ним; и они поняли, что он видел видение в храме; и он объяснялся с ними знаками и оставался нем.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.

А когда окончились дни службы его, возвратился в дом свой.

А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:

После этих дней зачала Елисавета, жена его, и таилась пять месяцев, и говорила:

«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».

«Так сотворил мне Господь во дни эти, в которые призрел на меня, чтобы снять с меня поношение между людьми».

А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,

В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город галилейский, называемый Назарет,

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.

к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; имя же деве Мария.

Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».

Ангел, войдя к ней, сказал: «Радуйся, благодатная! Господь с тобой; благословенна ты между женами».

А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?

Она же, увидев его, смутилась от слов его и размышляла, что бы это было за приветствие.

І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

И сказал ей ангел: «Не бойся, Мария, ибо ты обрела благодать у Бога;

І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.

и вот, зачнешь во чреве, и родишь Сына, и наречешь Ему имя Иисус.

Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;

Он будет велик и наречется Сыном Всевышнего, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его;

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца».

Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»

Мария же сказала ангелу: «Как будет это, когда я мужа не знаю?»

І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.

Ангел сказал ей в ответ: «Дух Святой найдет на тебя, и сила Всевышнего осенит тебя; поэтому и рождаемое Святое наречется Сыном Божиим.

І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,

Вот и Елисавета, родственница твоя, называемая неплодной, и она зачала сына в старости своей, и уже на шестом месяце,

бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово».

Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.

Тогда Мария сказала: «Вот раба Господня; да будет мне по слову твоему». И отошел от нее ангел.

У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.

Встав же, Мария во дни эти с поспешностью пошла в нагорную страну, в город Иудин,

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.

и вошла в дом Захарии, и приветствовала Елисавету.

І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, взыграл младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Святого Духа,

і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.

и воскликнула громким голосом и сказала: «Благословенна ты между женами, и благословен плод чрева твоего!

А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?

И откуда это мне, что пришла мать Господа моего ко мне?

Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.

Ибо когда голос приветствия твоего дошел до слуха моего, взыграл младенец радостно во чреве моем.

І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».

И блаженна уверовавшая, потому что совершится сказанное ей от Господа».

І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,

И сказала Мария: «Величит душа моя Господа,

і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,

и возрадовался дух мой о Боге, Спасителе моем,

бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,

что призрел Он на смирение рабы Своей, ибо отныне будут называть меня блаженной все роды;

бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,

что сотворил мне великое Сильный, и свято имя Его;

і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.

и милость Его в роды родов к боящимся Его;

Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,

явил силу мышцы Своей; рассеял надменных помышлениями сердца их;

спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;

низложил сильных с престолов и вознес смиренных;

галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.

алчущих исполнил благ и богатых отпустил ни с чем;

Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,

принял Израиля, отрока Своего, вспомнив о милости, —

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».

как говорил отцам нашим, — к Аврааму и семени его навеки».

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.

Пробыла же Мария с ней около трех месяцев и возвратилась в дом свой.

А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына.

Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.

И услышали соседи и родственники ее, что возвеличил Господь милость Свою над ней, и радовались с ней.

І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.

В восьмой день пришли обрезать младенца и хотели назвать его по имени отца его, Захарией.

І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».

На это мать его сказала: «Нет, а назвать его Иоанном».

І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».

И сказали ей: «Никого нет в родстве твоем, кто назывался бы этим именем».

Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.

И спрашивали знаками у отца его, как бы он хотел назвать его.

А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.

Он потребовал дощечку и написал: «Иоанн — имя ему». И все удивились.

А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.

И тотчас разрешились уста его и язык его, и он стал говорить, благословляя Бога.

Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.

И был страх на всех, живущих вокруг них; и рассказывали обо всем этом по всей нагорной стране иудейской.

А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.

Все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: «Что будет из этого младенца?» И рука Господня была с ним.

І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:

И Захария, отец его, исполнился Святого Духа и пророчествовал, говоря:

«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,

«Благословен Господь, Бог Израилев, что посетил народ Свой и сотворил избавление ему,

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,

и воздвиг рог спасения нам в доме Давида, слуги Своего,

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,

как возвестил устами бывших от века святых пророков Своих,

збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;

что спасет нас от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас;

каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,

сотворит милость отцам нашим и помянет святой завет Свой,

і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,

клятву, которою клялся Он Аврааму, отцу нашему, дать нам,

каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму

безбоязненно, по избавлении от руки врагов наших,

ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.

служить Ему в святости и правде пред Ним во все дни жизни нашей.

І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,

И ты, младенец, наречешься пророком Всевышнего, ибо будешь идти пред лицом Господа, чтобы подготовить пути Ему,

каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх

дать уразуметь народу Его спасение в прощении грехов их,

праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,

по глубине милосердия Бога нашего, которым посетил нас восход свыше,

каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».

чтобы просветить сидящих во тьме и тени смертной, направить ноги наши на путь мира».

А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.

Младенец же возрастал и укреплялся духом и был в пустынях до дня явления своего Израилю.

« 16 глава 2 глава »