Эзэкіэля 1 глава

Кніга Эзэкіэля
Пераклад Чарняўскага 2017 → Новый русский перевод

 
 

І здарылася гэта ў трыццаты год, у пяты дзень чацвёртага месяца, калі я знаходзіўся сярод палонных ля ракі Кэбар, што адкрыліся нябёсы і бачыў я з’яву Божую.
 
На тридцатом году[1], в пятый день четвертого месяца, когда я был среди пленников у реки Кевар, небеса раскрылись, и было мне видение от Бога.

У пяты дзень месяца, а гэта быў пяты год ад перасялення цара Ёахіна,
 
В пятый день месяца (шёл пятый год плена царя Иехонии)[2] [3]

Госпад прамовіў да святара Эзэкіэля, сына Буза, у зямлі халдэяў ля ракі Кэбар; і супачыла на ім там рука Госпада.
 
слово Господа было к священнику Иезекиилю, сыну Бузия, у реки Кевар в стране халдеев[4], и там на нём была рука Господня.

І я паглядзеў: і вось, віхор дзьмуў з поўначы, і велізарная хмара, і агонь палымнеючы, ды бляск кругом яго, і з сярэдзіны яго — штосьці накшталт злітка золата са срэбрам, — гэта значыць з сярэдзіны агню;
 
Я смотрел и видел смерч, который надвигался с севера: огромное облако со сверкающими молниями, окруженное сиянием. Посреди огня было нечто, подобное сияющему металлу.

і ў сярэдзіне яго — штосьці накшталт чатырох істот жывых; і мелі яны такі выгляд: быў у іх выгляд чалавека.
 
В огне были подобия четырех живых существ. Обличием они походили на людей,

Кожная з іх мела па чатыры твары і па чатыры крылы;
 
но у каждого из них было по четыре лица и четыре крыла.

ногі іх былі прамыя, а ступні ног іх былі падобныя да ступняў ног цяляці, і блішчалі яны, як медзь ззяючая.
 
Ноги у них были прямыми, а ступни ног — как у теленка, и сверкали, как отполированная бронза.

І пад крыламі мелі яны рукі чалавечыя па чатырох баках. Твары ж і крылы былі ва ўсіх чатырох:
 
Под крыльями на четырех их сторонах у них были человеческие руки. У всех их были лица и крылья,

крылы іх прылягалі адны да другіх; яны не адварочваліся, калі ішлі; але кожная істота ішла проста перад сабою.
 
и крылья их соприкасались одно с другим. Каждое из них двигалось лицом вперед; передвигаясь, они не оборачивались.

Падабенства ж твараў іх: кожная з чатырох істот мела з правага боку аблічча чалавека і выгляд ільва, а з левага боку кожная з чатырох мела выгляд вала і выгляд арла.
 
Лица у них были такими: у каждого из четырех было человеческое лицо, на правой стороне у каждого было лицо льва, а на левой стороне — лицо быка; ещё у каждого из них было лицо орла.

І крылы іх былі скіраваныя ўгару; два крылы прылягалі адно да аднаго, і два закрывалі целы іх.
 
Такими были их лица. Крылья у них были простерты вверх; у каждого было по два крыла: одно касалось крыла другого существа по обеим сторонам, а два крыла закрывали тело.

І кожная ішла напрасткі: ішлі туды, куды іх вяло імкненне духу, і, ідучы, не адварочваліся.
 
Каждое из них шло лицом вперед. Куда бы ни шёл дух[5], шли и они, не оборачиваясь на ходу.

І ў сярэдзіне між тымі істотамі жывымі — штосьці накшталт вугалёў, падобных да паходняў, што рухаюцца між тымі істотамі жывымі; і агонь кідаў яркі бляск, ды з агню ўздымаліся маланкі.
 
Облик живых существ был подобен пламенеющим углям, подобен факелам. Огонь непрестанно перемещался посреди существ; он пламенел, и из него вырывалась молния.

І істоты жывыя ішлі і вярталіся назад, накшталт маланкі, што бліскае.
 
Существа быстро передвигались вперед и назад, подобно тому, как сверкает молния.

І калі прыгледзеўся я да тых істот жывых, то пры кожнай з тых істот жывых знаходзілася на зямлі адно кола.
 
Я смотрел на живых существ и видел на земле колеса возле них, по одному на каждого из четырех[6].

І выгляд тых колаў, і выраб іх — накшталт хрызаліта, і ўсе чатыры мелі аднолькавы выгляд; і здавалася, што былі яны зроблены так, што адно кола было ў другім.
 
Колеса выглядели и были устроены следующим образом: они искрились, как хризолит, и все четыре были одинаковыми на вид; они выглядели так, словно колесо находилось в колесе.

Маглі яны хадзіць у чатырох напрамках; і, калі ішлі, не адварочваліся.
 
Двигаясь, они могли направляться в любую из четырех сторон, куда были обращены существа; когда существа передвигались, колеса не поворачивались.

А абады іх былі велізарныя і жахлівага выгляду; і абады іх былі поўныя вачэй вакол усіх чатырох.
 
Их ободья были высоки и страшны; ободья у всех четырех были кругом полны глаз.

А калі гэтыя істоты жывыя рухаліся, таксама і колы іх рухаліся разам з імі; і калі істоты падымаліся з зямлі, падымаліся таксама і колы.
 
Когда живые существа двигались, двигались и колеса, располагавшиеся возле них; когда существа поднимались с земли, поднимались и колеса.

Куды кіраваў іх дух, каб ісці, туды ішлі, і колы адначасова падымаліся, ідучы за імі; бо дух жывых істот знаходзіўся ў колах.
 
Куда бы ни шёл дух, шли и они; колеса поднимались с ними, потому что дух живых существ был в колесах.

Калі рухаліся гэтыя істоты, рухаліся і колы, і калі спыняліся, таксама і колы затрымліваліся; і калі яны падымаліся з зямлі, і колы падымаліся таксама, і колы ішлі за імі, бо дух жывых істот знаходзіўся ў колах.
 
Когда существа двигались, они тоже двигались; когда существа стояли, они тоже стояли, а когда существа поднимались с земли, колеса поднимались вместе с ними, потому что дух живых существ был в колесах.

І над галовамі гэтых істот жывых было штосьці накшталт цвярдыні нябеснай, быццам крышталь ірдзеючы, раскінуты над іх галовамі ўгары.
 
Распростертое над головами живых существ было нечто, подобное своду, как вид искрящегося, изумительного кристалла.

А пад цвярдыняй былі паднятыя крылы іх, адно каля аднаго; і кожная жывая істота пакрывала сваё цела двума крыламі.
 
Под сводом их крылья были простерты одно к другому, и у каждого из них было по два крыла, которые закрывали тело.

І калі яны ішлі, чуў я шум крылаў, як шум многіх водаў, як голас Усемагутнага: калі яны ішлі, быў водгук аглушальны, як шум лагера ваеннага; і калі яны спыняліся, крылы мелі апушчаныя.
 
Когда существа двигались, я слышал шум от их крыльев, который был подобен реву могучих вод, подобен голосу Всемогущего[7] или боевому кличу в воинском лагере. Останавливаясь, они опускали крылья.

Бо калі чуўся голас над цвярдыняй нябеснай, якая была над іх галовамі, яны спыняліся і крылы мелі апушчаныя.
 
И из-за свода над их головами раздавался голос; останавливаясь, они опускали крылья.

І над цвярдыняю нябеснаю, якая ўзвышалася над іх галовамі, было штосьці, што мела выгляд каменя сапфіравага, накшталт пасада; і на ім быццам постаць чалавека зверху.
 
Над сводом, который был над их головами, было нечто, подобное престолу из сапфира[8], и словно бы на престоле восседал Некто, похожий на человека.

І ўбачыў я штосьці накшталт злітка золата са срэбрам, які выглядаў, як агонь кругом яго, пачынаючы ад таго, што выглядала, як сцёгны, і вышэй; і ўніз ад таго, што выглядала, як сцёгны, убачыў я штосьці, як агонь, які ззяе вакол яго.
 
Я видел, что от пояса и выше Он был похож на сияющий металл, словно бы исполненный пламени, а ниже того места Он был похож на огонь; Его окружало сияние.

Як з’яўленне вясёлкі на воблаку ў дажджлівы дзень, такі быў той бляск наўкола.
 
Сияние вокруг Него было подобно радуге в облаках в дождливый день.

Примечания:

 
 
Новый русский перевод
1 [1] — Вероятно, речь здесь идет о возрасте самого пророка Иезекииля.
2 [2] — То есть 31 июля 593 г. до н. э. Иояхин (Иехония) правил Иудеей всего лишь три месяца и был уведен в плен в Вавилон в 597 г. до н. э. (см. 4Цар 24:8-17; 2Пар 36:9-10).
2 [3] — См. 4Цар 24:8-17; 2Пар 36:9-10.
3 [4] — В знач.: «вавилонян»; евр. касди́м; так же в остальных местах книги.
12 [5] — Или: Дух.
15 [6] — Букв.: из четырех лиц.
24 [7] — Евр. Шадда́й.
26 [8] — Или: лазурита.
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.