Пераклад Чарняўскага 2017
1 Паўла, Апостал не ад людзей і не праз чалавека, але праз Ісуса Хрыста і Бога Айца, Які ўваскрасіў Яго з мёртвых,
2 і ўсе браты, што са мною, цэрквам Галатыі:
3 ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і ад Госпада нашага Ісуса Хрыста,
4 Які аддаў Самога Сябе за грахі нашы, каб вырваць нас з сучаснага веку ліхога па волі Бога і Айца нашага,
5 Якому слава на векі вечныя. Амін.
6 Дзіўлюся я, што гэтак хутка перакінуліся вы ад таго, які паклікаў вас да ласкі Хрыстовай, да іншага евангелля,
7 якое не ёсць іншае, але, напэўна, знайшліся нейкія, што баламуцяць вас ды хочуць перавярнуць Евангелле Хрыстова.
8 Але калі б нават мы або анёл з неба дабравесціў вам нешта іншае, чым тое, што мы дабравесцілі вам, хай будзе анатэма!
9 Як мы вам казалі раней, і цяпер зноў вам кажу: калі б хто дабравесціў вам звыш таго, што атрымалі вы, хай будзе анатэма!
10 Людзям я цяпер дагаджаю ці Богу? Ці я імкнуся людзям падабацца? Калі б я людзям падабаўся, не быў бы паслугачом Хрыстовым!
11 Паведамляю вам, браты, што Евангелле, якое я абвяшчаў, не ёсць з волі чалавека,
12 бо я яго не ад чалавека атрымаў або навучыўся яму, але праз аб’яўленне Ісуса Хрыста.
13 Чулі вы, пэўна, аб паводзінах маіх калісьці ў юдэйстве, як звыш меры пераследаваў я Царкву Божую і знішчаў яе,
14 і вылучаўся ў юдэйстве між многімі аднагодкамі ў родзе сваім, з’яўляючыся найбольш руплівым аб бацькоўскіх традыцыях сваіх.
15 Калі ж спадабалася Богу, Які выбраў мяне яшчэ ва ўлонні маці маёй і паклікаў ласкай Сваёй,
16 каб аб’явіць ува мне Сына Свайго, каб я дабравесціў пра Яго сярод паганаў, не стаў я радзіцца з целам і крывёю
17 і не пайшоў у Ерузалім да сваіх папярэднікаў Апосталаў, але выправіўся ў Арабію і адтуль зноў вярнуўся ў Дамаск.
18 Толькі пасля трох гадоў прыйшоў я ў Ерузалім убачыць Пётру і прабыў у яго пятнаццаць дзён.
19 З іншых Апосталаў не бачыў ніводнага, апрача Якуба, брата Госпадава.
20 А ў тым, што пішу вам, вось, перад Богам не хлушу.
21 Потым пайшоў я ў ваколіцы Сірыі і Цыліцыі.
22 З твару быў я невядомы цэрквам Юдэі, якія ў Хрысце,
23 а толькі чулі пра мяне, што той, які калісьці пераследаваў іх, цяпер дабравесціць веру, якую раней нішчыў,
24 і за мяне славілі Бога.
Комментарии Скоуфилда
6 Благодать — это то, чем проверяется истинность благовестия. Если в проповеди не упоминается о благодати или говорится о ней вкупе с законом как о средстве оправдания или освящения (Гал 2:21; 3:1−3), либо в проповеди отвергается виновность в грехе, которая и есть единственный повод к проявлению благодати, то это — «иное благовестие», и проповедующий его находится под проклятием (анафемой) Божиим (ст. 8−9).
10 Заявление Павла в этом стихе подтверждается следующим:
1) Галаты знают, что Павел не ищет благоволения у людей (ст. 10).
2) Доказывая, что проповедуемое им Евангелие было откровением ему от Бога (ст. 11−12), он исходит из этой их осведомленности о его характере, опирается на нее.
3) Что же касается иудействовавших христиан, то Павел сам был ревностным иудеем, но оставил иудаизм и принял нечто лучшее (ст. 13−14).
4) Он проповедовал благодать до того, как встретился с некоторыми из апостолов (ст. 15−24).
5) Когда же он встретился с другими апостолами, то тем нёчего было прибавить к его откровениям (2:1-6).
6) Они полностью признании апостольство Павла (2:7−10).
7) Если бы законники стали ссылаться на авторитет Петра, то разве не было бы им ответом, что сам Петр, будучи обличен (2:11−14), не искал в нем защиты?
13 Если система взглядов и правил, утвержденная Моисеем, и продолжала существовать, то с наступлением периода благодати они становилась лишь «образом жизни в иудействе» или «иудейской религией».
14 В 13-м и 14-м стихах слово иудейство выражается греческим словом иудаисмос (иудаизм). В Деян 26:5 и Иак 1:26−27 в греческом оригинале упот и ребляется слово фрескаия, то есть религиозное служение, которое переводится как — «вероисповедание» и «благочестие» а в Кол 2:18 как «служение». За исключением Иак 1:27, это слово употребляется в отрицательном смысле, и никогда — как синоним спасения или духовности.