Выслоўяў 1 глава

Кніга Выслоўяў Саламонавых
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синода́льный перево́д

 
 

Прыпавесці Саламона, сына Давідава, цара Ізраэльскага,
 
При́тчи Соломо́на, сы́на Дави́дова, царя́ Изра́ильского,

каб спасцігнуць мудрасць і настаўленне, каб зразумець словы мудрасці;
 
что́бы позна́ть му́дрость и наставле́ние, поня́ть изрече́ния ра́зума;

каб атрымаць веды ў навучанні: справядлівасць, прыказанне і законнасць;
 
усво́ить пра́вила благоразу́мия, правосу́дия, суда́ и правоты́;

каб простым людзям прыдаць кемлівасці, юнаку — ведаў і развагі.
 
просты́м дать смышлёность, ю́ноше — зна́ние и рассуди́тельность;

Мудры слухае і павялічвае веды, а разумны прыдбае ўмеласць:
 
послу́шает му́дрый — и умно́жит позна́ния, и разу́мный найдёт му́дрые сове́ты;

зверне ўвагу на прытчу і алегорыю, словы мудрых і іх загадкі.
 
что́бы разуме́ть при́тчу и замыслова́тую речь, слова́ мудрецо́в и зага́дки их.

Шанаванне Госпада ёсць аснова ведаў. Мудрасці і навучання адцураюцца бязглуздыя.
 
Нача́ло му́дрости — страх Госпо́день; глупцы́ то́лько презира́ют му́дрость и наставле́ние.

Сыне мой, слухай перасцярогі бацькі свайго і не адхіляй запавету маці сваёй,
 
Слу́шай, сын мой, наставле́ние отца́ твоего́ и не отверга́й заве́та ма́тери твое́й,

бо яны — вянок годнасці на галаве тваёй і каралі на шыі тваёй.
 
потому́ что э́то — прекра́сный вено́к для головы́ твое́й и украше́ние для ше́и твое́й.

Сыне мой, калі цябе будуць прыцягваць грэшнікі, не прыставай да іх.
 
Сын мой! е́сли бу́дут склоня́ть тебя́ гре́шники, не соглаша́йся;

Калі яны скажуць: «Пойдзем з намі! Наладзім засаду дзеля забойства, наставім прыхавана пасткі на бязвіннага;
 
е́сли бу́дут говори́ть: «иди́ с на́ми, сде́лаем заса́ду для уби́йства, подстережём непоро́чного без вины́,

праглынём іх, як пекла: тых, што жывуць, і здаровых, як тых, што сыходзяць у магілу;
 
живы́х прогло́тим их, как преиспо́дняя, и — це́лых, как нисходя́щих в моги́лу;

знойдзем усякую каштоўную маёмасць, запоўнім дамы свае здабыткамі;
 
наберём вся́кого драгоце́нного иму́щества, напо́лним домы́ на́ши добы́чею;

далучы долю сваю да нашай, хай будзе адна кішэнь для ўсіх нас»;
 
жре́бий твой ты бу́дешь броса́ть вме́сте с на́ми, склад оди́н бу́дет у всех нас», —

сыне мой, не хадзі з імі, утрымай нагу сваю ад іх сцежак.
 
сын мой! не ходи́ в путь с ни́ми, удержи́ но́гу твою́ от стези́ их,

Бо ногі іх бягуць да злачынства і спяшаюцца, каб праліць кроў.
 
потому́ что но́ги их бегу́т ко злу и спеша́т на проли́тие кро́ви.

Дарэмна закідваецца сетка перад вачамі мноства птушак.
 
В глаза́х всех птиц напра́сно расставля́ется сеть,

Яны наладжваюць засаду дзеля ўласнага забойства і задумваюць злачынствы супраць сваіх душ.
 
а де́лают заса́ду для их кро́ви и подстерега́ют их ду́ши.

Такі шлях у кожнага, хто імкнецца да нарабаванага: захоплівае яно душу таго, хто валодае ім.
 
Таковы́ пути́ вся́кого, кто а́лчет чужо́го добра́: оно́ отнима́ет жизнь у завладе́вшего им.

Мудрасць гукае па плошчах, на вуліцах падымае голас свой,
 
Прему́дрость возглаша́ет на у́лице, на площадя́х возвыша́ет го́лос свой,

на важнейшым месцы дарог шматлюдных крычыць, каля ўваходу ў гарадскую браму гучаць яе словы:
 
в гла́вных места́х собра́ний пропове́дует, при вхо́дах в городски́е воро́та говори́т речь свою́:

«Дакуль жа, невукі, будзеце любіць невуцтва, а насмешнікі — жадаць для сябе высмейвання, і недасведчаныя — ненавідзець навукі?
 
«доко́ле, неве́жды, бу́дете люби́ть неве́жество? доко́ле бу́йные бу́дут услажда́ться бу́йством? доко́ле глупцы́ бу́дут ненави́деть зна́ние?

Звярніцеся да майго выкрывання: вось, удыхну ў вас дух мой і выкажу вам словы мае.
 
Обрати́тесь к моему́ обличе́нию: вот, я изолью́ на вас дух мой, возвещу́ вам слова́ мои́.

Бо вось, я клікала, а вы адмовіліся, працягнула руку сваю, але не было нікога, хто заўважыў бы яе.
 
Я звала́, и вы не послу́шались; простира́ла ру́ку мою́, и не́ бы́ло внима́ющего;

Вы пагрэбавалі ўсякаю маёю парадаю і адхілілі мае папрокі.
 
и вы отве́ргли все мои́ сове́ты, и обличе́ний мои́х не при́няли.

Такім чынам, і я буду смяяцца з вашай пагібелі і кпіць буду, калі прыйдзе да вас трывога.
 
За то и я посмею́сь ва́шей поги́бели; пора́дуюсь, когда́ придёт на вас у́жас;

Калі накінецца, як бура, страх, і пагібель узнікне, быццам віхура, калі апануе вас бяда і цесната.
 
когда́ придёт на вас у́жас, как бу́ря, и беда́, как вихрь, принесётся на вас; когда́ пости́гнет вас скорбь и теснота́.

Тады прызываць будуць мяне, а не выслухаю, рупліва шукаць мяне будуць, а не знойдуць мяне.
 
Тогда́ бу́дут звать меня́, и я не услы́шу; с утра́ бу́дут иска́ть меня́, и не найду́т меня́.

З-за таго, што настаўленне ненавідзелі і не выбралі страх Госпадаў,
 
За то, что они́ возненави́дели зна́ние и не избра́ли для себя́ стра́ха Госпо́дня,

не згадзіліся з маёю парадаю і пагрэбавалі ўсім маім выкрываннем.
 
не при́няли сове́та моего́, презре́ли все обличе́ния мои́;

І вось, хай яны спажываюць плён свайго шляху, насычаюцца сваімі парадамі.
 
за то и бу́дут они́ вкуша́ть от плодо́в путе́й свои́х и насыща́ться от по́мыслов их.

Адступніцтва невукаў заб’е іх, а нядбаласць бязглуздых загубіць іх.
 
Потому́ что упо́рство неве́жд убьёт их, и беспе́чность глупцо́в погу́бит их,

А той, хто слухае мяне, і прытулак ад страху знойдзе, і спакойны будзе, пазбавіўшыся страху перад ліхімі людзьмі».
 
а слу́шающий меня́ бу́дет жить безопа́сно и споко́йно, не страша́сь зла».



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.