Дзеі 1 глава

Дзеі святых Апосталаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синода́льный перево́д

Перш, што праўда, стварыў я аповед, Тэафіле, пра ўсё, што пачаў Ісус рабіць і чаму навучаць

Пе́рвую кни́гу написа́л я к тебе́, Феофи́л, о всём, что Иису́с де́лал и чему́ учи́л от нача́ла

аж да дня, у які быў узяты у неба, даўшы даручэнні праз Духа Святога Апосталам, якіх Ён выбраў.

до того́ дня, в кото́рый Он вознёсся, дав Святы́м Ду́хом повеле́ния Апо́столам, кото́рых Он избра́л,

Пасля пакуты Сваёй даў Ён ім многа доказаў, што Ён жывы, на працягу сарака дзён паказваючыся ім ды прамаўляючы пра Валадарства Божае.

кото́рым и яви́л Себя́ живы́м, по страда́нии Своём, со мно́гими ве́рными доказа́тельствами, в продолже́ние сорока́ дней явля́ясь им и говоря́ о Ца́рствии Бо́жием.

І, сабраўшы іх, загадаў ім не выходзіць з Ерузаліма, але чакаць абяцання Айца: «Аб чым вы чулі ад Мяне,

И, собра́в их, Он повеле́л им: не отлуча́йтесь из Иерусали́ма, но жди́те обе́щанного от Отца́, о чём вы слы́шали от Меня́,

што Ян хрысціў вадою, а вось, вы праз некалькі дзён будзеце ахрышчаны Духам Святым».

и́бо Иоа́нн крести́л водо́ю, а вы, че́рез не́сколько дней по́сле сего́, бу́дете крещены́ Ду́хом Святы́м.

Пыталіся ў Яго тыя, што былі сабраны, кажучы: «Госпадзе, ці не ў гэты час адновіш царства Ізраэля?»

Посему́ они́, сойдя́сь, спра́шивали Его́, говоря́: не в сие́ ли вре́мя, Го́споди, восстановля́ешь Ты ца́рство Изра́илю?

Ён жа сказаў ім: «Не ваша справа ведаць час і хвіліну, якія ўстанавіў Айцец Сваёй уладаю,

Он же сказа́л им: не ва́ше де́ло знать времена́ и́ли сро́ки, кото́рые Оте́ц положи́л в Свое́й вла́сти,

але калі атрымаеце моц ад сышоўшага на вас Духа Святога, тады будзеце Мне сведкамі ў Ерузаліме, і ва ўсёй Юдэі ды Самарыі, і аж па край зямлі».

но вы при́мете си́лу, когда́ сойдёт на вас Дух Свято́й; и бу́дете Мне свиде́телями в Иерусали́ме и во всей Иуде́е и Сама́рии и да́же до кра́я земли́.

І, калі гэта сказаў, на вачах іх падняўся ўгору, і воблака ўзяло Яго ад іх вачэй.

Сказа́в сие́, Он подня́лся в глаза́х их, и о́блако взя́ло Его́ из ви́да их.

Калі яны так углядаліся ў неба, як Ён падымаўся, вось, два мужы ў белых шатах паўсталі каля іх,

И когда́ они́ смотре́ли на не́бо, во вре́мя восхожде́ния Его́, вдруг предста́ли им два му́жа в бе́лой оде́жде

і сказалі яны: «Мужы галілейскія, чаго стаіце, углядаючыся ў неба? Гэты Ісус, Які ўзяты ад вас у неба, так прыйдзе, як бачылі Яго, што ўзыходзіць у неба».

и сказа́ли: мужи́ Галиле́йские! что вы стои́те и смо́трите на не́бо? Сей Иису́с, вознёсшийся от вас на не́бо, придёт таки́м же о́бразом, как вы ви́дели Его́ восходя́щим на не́бо.

Тады вярнуліся яны ў Ерузалім з гары, званай Аліўнай, якая каля Ерузаліма, за дзень суботні ходу.

Тогда́ они́ возврати́лись в Иерусали́м с горы́, называ́емой Елео́н, кото́рая нахо́дится близ Иерусали́ма, в расстоя́нии суббо́тнего пути́.

І, прыйшоўшы, сабраліся яны ў святліцу, дзе і заставаліся, Пётра і Ян, Якуб і Андрэй, Піліп і Тамаш, Баўтрамей і Мацвей, Якуб Алфееў і Сімон Зэлот ды Юда, брат Якубаў.

И, придя́, взошли́ в го́рницу, где и пребыва́ли, Пётр и Иа́ков, Иоа́нн и Андре́й, Фили́пп и Фома́, Варфоломе́й и Матфе́й, Иа́ков Алфе́ев и Си́мон Зило́т, и Иу́да, брат Иа́кова.

Яны ўсе аднадушна трывалі ў малітве і прашэнні разам з жанчынамі і Марыяй, Маці Ісуса, ды братамі Яго.

Все они́ единоду́шно пребыва́ли в моли́тве и моле́нии, с не́которыми жёнами и Мари́ею, Мате́рию Иису́са, и с бра́тьями Его́.

У тыя дні, устаўшы пасярод братоў, — а там была грамада людзей каля ста дваццаці чалавек, — Пётра сказаў:

И в те дни Пётр, став посреди́ ученико́в, сказа́л

«Мужы браты, здзейснілася тое, што ў Пісанні прадказаў Дух Святы вуснамі Давіда пра Юду, які быў правадыром тых, што ўзялі Ісуса,

(бы́ло же собра́ние челове́к о́коло ста двадцати́): мужи́ бра́тия! Надлежа́ло испо́лниться тому́, что в Писа́нии предрёк Дух Свято́й уста́ми Дави́да об Иу́де, бы́вшем вожде́ тех, кото́рые взя́ли Иису́са;

што ён быў залічаны да нас і быў прызначаны яму ўдзел у гэтым служэнні.

он был сопричи́слен к нам и получи́л жре́бий служе́ния сего́;

Ён, вось, атрымаў зямлю як узнагароду за злачынства і, рынуўшыся, раздзёрся напалам, ды вылілася ўсё нутро яго.

но приобрёл зе́млю непра́ведною мздо́ю, и, когда́ низри́нулся, рассе́лось чре́во его́, и вы́пали все вну́тренности его́;

І гэта стала вядома ўсім жыхарам Ерузаліма, так што гэтае поле на іх мове было названа Гакельдама, гэта значыць «Поле Крыві».

и э́то сде́лалось изве́стно всем жи́телям Иерусали́ма, так что земля́ та на оте́чественном их наре́чии на́звана Акелда́ма, то́ есть «земля́ кро́ви».

Бо ў Кнізе псальмаў напісана: “Хай яго панадворак будзе пустым, ды хай ніхто на ім не жыве”, і: “Хай служэнне яго атрымае хто іншы”.

В кни́ге же Псалмо́в напи́сано: «да бу́дет двор его́ пуст, и да не бу́дет живу́щего в нём»; и: «досто́инство его́ да прии́мет друго́й».

Дык трэба, каб адзін з тых мужоў, што з намі хадзілі ўвесь час, пакуль уваходзіў і выходзіў з намі Госпад Ісус,

Ита́к, на́добно, что́бы оди́н из тех, кото́рые находи́лись с на́ми во всё вре́мя, когда́ пребыва́л и обраща́лся с на́ми Госпо́дь Иису́с,

пачынаючы ад Янавага хросту аж да дня, у які Ён быў узяты ад нас, каб стаўся адзін з іх разам з намі сведкам уваскрэсення Яго».

начина́я от креще́ния Иоа́ннова до того́ дня, в кото́рый Он вознёсся от нас, был вме́сте с на́ми свиде́телем воскресе́ния Его́.

І прызначылі двух: Язэпа, называнага Барсабам, па мянушцы Справядлівы, ды Мацея.

И поста́вили двои́х: Ио́сифа, называ́емого Варса́вою, кото́рый про́зван Иу́стом, и Матфи́я;

І ў малітве прасілі: «Ты, Госпадзе, што ведаеш сэрцы ўсіх, пакажы, якога аднаго з гэтых двух выбраў

и помоли́лись и сказа́ли: Ты, Го́споди, Сердцеве́дец всех, покажи́ из сих двои́х одного́, кото́рого Ты избра́л

заняць месца той паслугі і Апостальства, ад якога адступіўся Юда, каб адысці на сваё месца».

приня́ть жре́бий сего́ служе́ния и Апо́стольства, от кото́рого отпа́л Иу́да, что́бы идти́ в своё ме́сто.

І кінулі між імі жэрабя, і жэрабя выпала на Мацея, і ён быў далучаны да адзінаццаці Апосталаў.

И бро́сили о них жре́бий, и вы́пал жре́бий Матфи́ю, и он сопричи́слен к оди́ннадцати Апо́столам.

« 21 глава 2 глава »