Юды 1 глава

Ліст Юды
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синода́льный перево́д

 
 

Юда, слуга Ісуса Хрыста, брат Якуба, пакліканым, асвечаным Богам Айцом і захаваным Ісусам Хрыстом:
 
Иу́да, раб Иису́са Христа́, брат Иа́кова, при́званным, кото́рые освящены́ Бо́гом Отцо́м и сохранены́ Иису́сом Христо́м:

хай памножыцца вам міласэрнасць, і супакой, і любоў.
 
ми́лость вам и мир и любо́вь да умно́жатся.

Улюбёныя, прыкладаючы ўсю стараннасць, каб напісаць вам пра супольнае наша збаўленне, я палічыў неабходным напісаць вам, каб заахвоціць змагацца за веру, аднойчы перададзеную святым.
 
Возлю́бленные! име́я всё усе́рдие писа́ть вам об о́бщем спасе́нии, я почёл за ну́жное написа́ть вам увеща́ние — подвиза́ться за ве́ру, одна́жды пре́данную святы́м.

Пракраліся бо да вас нейкія людзі, якія здаўна прызначаны на гэтае асуджэнне, бязбожныя, каторыя ласку Бога нашага пераварочваюць на распусту і выракаюцца адзінага Валадара Бога і Госпада нашага Ісуса Хрыста.
 
И́бо вкра́лись не́которые лю́ди, издре́вле предназна́ченные к сему́ осужде́нию, нечести́вые, обраща́ющие благода́ть Бо́га на́шего в по́вод к распу́тству и отверга́ющиеся еди́ного Влады́ки Бо́га и Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

Хачу вам прыпомніць, хоць вы ўсё ведаеце, што Госпад найперш вызваліў народ з зямлі Егіпецкай, а пасля выгубіў тых, што не верылі;
 
Я хочу́ напо́мнить вам, уже́ зна́ющим э́то, что Госпо́дь, изба́вив наро́д из земли́ Еги́петской, пото́м неве́ровавших погуби́л,

анёлаў жа, што не збераглі сваёй дастойнасці, але пакінулі сваё жыллё, звязаных вечнымі путамі, затрымаў у цемрадзі да вялікага суднага дня.
 
и а́нгелов, не сохрани́вших своего́ досто́инства, но оста́вивших своё жили́ще, соблюда́ет в ве́чных у́зах, под мра́ком, на суд вели́кого дня.

Таксама Садом, і Гамора, і суседнія гарады, што падобным чынам аддаваліся распусце і пайшлі за чужым целам, сталіся прыкладам, церпячы кару вечнага агню.
 
Как Содо́м и Гомо́рра и окре́стные города́, подо́бно им блудоде́йствовавшие и ходи́вшие за ино́ю пло́тию, подве́ргшись ка́зни огня́ ве́чного, поста́влены в приме́р, —

Падобна будзе і тым легкадумным, што паганяць цела, зневажаюць улады ды блюзняць супраць вышэйшых.
 
так то́чно бу́дет и с си́ми мечта́телями, кото́рые оскверня́ют плоть, отверга́ют нача́льства и злосло́вят высо́кие вла́сти.

Калі арханёл Міхал гаварыў з д’яблам, спрачаючыся пра цела Майсея, не адважыўся кінуць блюзнячага асуджэння, але сказаў: «Хай Госпад табе забароніць».
 
Михаи́л Арха́нгел, когда́ говори́л с диа́волом, спо́ря о Моисе́евом те́ле, не смел произнести́ укори́зненного суда́, но сказа́л: «да запрети́т тебе́ Госпо́дь».

Гэтыя ж блюзняць на тое, чаго не ведаюць, а што па прыродзе ведаюць, як неразумныя жывёліны, гэтым самі сябе знішчаюць.
 
А сии́ злосло́вят то, чего́ не зна́ют; что же по приро́де, как бесслове́сные живо́тные, зна́ют, тем растлева́ют себя́.

Гора ім, бо пайшлі яны дарогай Каіна, і паддаліся ашуканству за плату, як Балаам, і ў бунце, як Корэ, загінулі.
 
Го́ре им, потому́ что иду́т путём Ка́иновым, предаю́тся обольще́нию мзды, как Валаа́м, и в упо́рстве погиба́ют, как Коре́й.

Яны — прыхаваная небяспека на вашых агапах, што банкетуюць у вас без страху і пасвяць саміх сябе; воблакі без вады, што ветрам гоняцца, дрэвы асеннія бясплодныя, двойчы мёртвыя, выкарчаваныя,
 
Таковы́е быва́ют собла́зном на ва́ших ве́черях любви́; пи́ршествуя с ва́ми, без стра́ха утучня́ют себя́. Э́то безво́дные облака́, носи́мые ве́тром; осе́нние дере́вья, беспло́дные, два́жды уме́ршие, исто́ргнутые;

раз’юшаныя віры марскія, што пеняцца сваёю брыдотаю, блукаючыя зоркі, для якіх бясконцасць цемрадзі навек захавана.
 
свире́пые морски́е во́лны, пе́нящиеся срамо́тами свои́ми; звёзды блужда́ющие, кото́рым блюдётся мрак тьмы наве́ки.

Вось жа, пра іх праракаваў Гэнох, сёмы па Адаме, кажучы: «Вось ідзе Госпад з мноствам Сваіх святых,
 
О них проро́чествовал и Ено́х, седьмы́й от Ада́ма, говоря́: «се, идёт Госпо́дь со тьма́ми святы́х А́нгелов Свои́х —

каб учыніць суд над усімі ды выкрыць кожную душу ва ўсіх яе нягодных учынках, у якіх яны чынілі бязбожнасць, і ва ўсіх ліхіх словах супраць Яго, якія яны, бязбожныя грэшнікі, прамаўлялі».
 
сотвори́ть суд над все́ми и обличи́ть всех ме́жду ни́ми нечести́вых во всех дела́х, кото́рые произвело́ их нече́стие, и во всех жесто́ких слова́х, кото́рые произноси́ли на Него́ нечести́вые гре́шники».

Яны наракальнікі нездаволеныя ды жывуць згодна сваёй пажадлівасці, і вусны іх гавораць напышліва, і дзеля карысці бываюць ліслівыя да людзей.
 
Э́то ро́потники, ниче́м не дово́льные, поступа́ющие по свои́м по́хотям (нечести́во и беззако́нно); уста́ их произно́сят наду́тые слова́; они́ ока́зывают лицеприя́тие для коры́сти.

Вы ж, улюбёныя, майце ў памяці словы, сказаныя Апосталамі Госпада нашага Ісуса Хрыста,
 
Но вы, возлю́бленные, по́мните предска́занное Апо́столами Го́спода на́шего Иису́са Христа́.

якія казалі вам: «У апошні час аб’явяцца насмешнікі, якія будуць жыць паводле бязбожнай пажадлівасці сваёй».
 
Они́ говори́ли вам, что в после́днее вре́мя поя́вятся руга́тели, поступа́ющие по свои́м нечести́вым по́хотям.

Гэта тыя, што самі сябе адлучаюць, душэўныя; яны не маюць Духа.
 
Э́то лю́ди, отделя́ющие себя́ (от еди́нства ве́ры), душе́вные, не име́ющие ду́ха.

Вы ж, улюбёныя, грунтуючыся на найсвяцейшай веры вашай, молячыся ў Духу Святым,
 
А вы, возлю́бленные, назида́я себя́ на святе́йшей ве́ре ва́шей, моля́сь Ду́хом Святы́м,

у любові Божай захоўвайце саміх сябе, чакаючы міласэрнасці Госпада нашага Ісуса Хрыста на жыццё вечнае.
 
сохраня́йте себя́ в любви́ Бо́жией, ожида́я ми́лости от Го́спода на́шего Иису́са Христа́, для ве́чной жи́зни.

І да адных будзьце міласэрнымі, разважаючы,
 
И к одни́м бу́дьте ми́лостивы, с рассмотре́нием,

а іншых ратуйце страхам, выхопліваючы з агню, брыдзячыся нават адзеннем, апаганеным целам.
 
а други́х стра́хом спаса́йте, исторга́я из огня́, облича́йте же со стра́хом, гнуша́ясь да́же оде́ждою, кото́рая осквернена́ пло́тью.

А Таму, Хто можа ўсцерагчы вас ад падзення і паставіць беззаганнымі і ў радасці на віду Сваёй славы,
 
Могу́щему же соблюсти́ вас от паде́ния и поста́вить пред сла́вою Свое́ю непоро́чными в ра́дости,

адзінаму мудраму Богу, Збаўцы нашаму, праз Ісуса Хрыста, Госпада нашага, — слава, веліч, моц ды ўлада перад усімі вякамі, і цяпер, і на ўсе вякі. Амін.
 
Еди́ному Прему́дрому Бо́гу, Спаси́телю на́шему че́рез Иису́са Христа́ Го́спода на́шего, сла́ва и вели́чие, си́ла и власть пре́жде всех веко́в, ны́не и во все ве́ки. Ами́нь.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.