2 Самуэля 1 глава

Другая кніга Самуэля
Пераклад Чарняўскага 2017 → Cовременный перевод WBTC

 
 

Сталася ж па смерці Саўла, што Давід вярнуўся па перамозе над Амалекам і спыніўся на два дні ў Сікэлазе.
 
Разгромив амаликитян, Давид вернулся и пробыл в Секелаге два дня. Это случилось вскоре после того, как был убит Саул.

А на трэці дзень з’явіўся нейкі чалавек з лагера Саўла ў падзёртым адзенні і з пасыпанай пылам галавой; і ён, калі падышоў да Давіда, упаў на твар свой і пакланіўся да зямлі.
 
На третий день из лагеря Саула пришёл человек. Одежда на нём была разодрана и голова посыпана пылью. Придя к Давиду, он поклонился ему до самой земли.

І Давід запытаўся ў яго: «Адкуль ты прыйшоў?» Ён адказаў яму: «Я ўцёк з лагера ізраэльскага».
 
Давид спросил его: "Откуда ты пришёл?"Человек ответил: "Я убежал из израильского лагеря".

І сказаў яму Давід: «Што ж сталася? Скажы мне». Ён кажа: «Людзі паўцякалі з месца бою, і многія з народа, упаўшы, загінулі; таксама Саўл і сын яго Ёнатан загінулі».
 
Давид спросил: "Что там произошло? Расскажи мне". И человек ответил: "Народ наш бежал с поля сражения. Многие убиты, и Саул и сын его Ионафан тоже мертвы".

І спытаўся Давід у юнака, які яму расказваў: «Адкуль ты ведаеш, што памёр Саўл і сын яго, Ёнатан?»
 
Давид спросил юношу, который рассказывал ему об этом:"Откуда ты знаешь, что Саул и его сын Ионафан мертвы?"

І юнак, які прынёс яму гэтыя весткі, сказаў: «Я выпадкова ўзышоў на гару Гэльбоэ, і Саўл ляжаў на сваёй дзідзе. А ўжо коннікі і калясніцы даганялі яго,
 
И юноша ответил: "Я случайно оказался на Гелвуйской горе и увидел Саула, опирающегося на своё копьё, а колесница и всадники настигали его.

і ён, аглянуўшыся і ўбачыўшы мяне, паклікаў мяне. Калі я яму адказаў: “Вось я”,
 
Он оглянулся назад и, увидев меня, позвал. И я ответил ему.

ён спытаўся ў мяне: “Хто ты?” І я сказаў яму: “Я з амалекцаў”.
 
Саул спросил: "Кто ты?"И я сказал ему, что я — амаликитянин.

І ён сказаў мне: “Падыдзі да мяне і забі мяне, бо туга смяротная ахапіла мяне, але душа мая ўсё яшчэ ўва мне”.
 
Тогда Саул сказал мне: "Подойди и убей меня! Я в смертельных муках, но всё ещё жив".

І я, падышоўшы да яго, забіў яго; бо ведаў, што не зможа ён жыць па сваім падзенні. І ўзяў я вянец з галавы яго, і бранзалет з рукі яго, і прынёс іх сюды, да цябе, гаспадара майго».
 
И я подошёл и убил его, ибо знал, что он тяжело ранен и не сможет выжить после своего падения. Затем я взял венец с его головы и браслет и принёс их сюда, мой господин".

Давід, схапіўшыся за шаты свае, раздзёр іх, і ўсе людзі, якія былі з ім;
 
Тогда Давид и все люди, бывшие с ним, разодрали на себе одежды, чтобы выразить свою печаль.

і галасілі яны, і плакалі, і пасцілі аж да вечара дзеля Саўла, і дзеля Ёнатана, сына яго, і дзеля народа Госпада, і дзеля дому Ізраэля, бо яны загінулі ад меча.
 
Они рыдали, плакали и постились до захода солнца о Сауле и о сыне его Ионафане, о народе Господнем и об Израиле, ибо пали они от меча.

І сказаў Давід юнаку, які аб гэтым паведаміў яму: «Адкуль ты?» Ён адказаў: «Я — сын чалавека, прыбыльца з Амалека».
 
Затем Давид сказал юноше, который рассказал ему о смерти Саула:"Откуда ты?"Юноша ответил: "Я — сын пришельца, амаликитянин".

І сказаў яму Давід: «Як ты адважыўся падняць руку сваю, каб забіць намашчэнца Госпадава?»
 
Тогда Давид сказал ему:"Как не побоялся ты поднять руку, чтобы убить помазанника Господа?"

Дык Давід, паклікаўшы аднаго з юнакоў, загадаў: «Падыдзі і забі яго». І той ударыў яго, і ён памёр.
 
Затем Давид призвал одного из молодых слуг и велел ему убить амаликитянина,

І сказаў яму Давід: «Кроў твая — на галаву тваю; бо сказанае табою сведчыла супраць цябе, калі ты казаў: “Я забіў намашчэнца Госпадавага”».
 
и тот убил его. И сказал Давид амаликитянину:"Ты сам виноват в своей смерти. Ты сказал, что убил помазанника Господа, так что твои собственные слова доказывают твою вину".

А Давід аплакваў Саўла і сына яго Ёнатана гэтым жалобным галашэннем,
 
Давид пел печальную песнь о Сауле и сыне его Ионафане.

і загадаў, каб навучылі сыноў Юды гімну луку, як і было запісана ў Кнізе Справядлівага, і сказаў ён:
 
Он велел своим людям научить народ Иудеи этой песне, которая называется "Поклон". Она записана в книге праведного.

«Слаўныя твае, Ізраэлю, загінулі на гарах тваіх, як жа маглі загінуць такія мужныя?!
 
"Краса твоя, Израиль, повержена на высотах твоих! О, как пали эти герои!

Не расказвайце гэтага ў Геце і не абвяшчайце аб гэтым на вуліцах Аскалона, каб часам не ўзвесяліліся з-за гэтага дочкі філістынскія, каб не радаваліся дочкі неабрэзаных.
 
Не рассказывайте об этом в Гефе, не объявляйте на улицах Аскалона. Чтоб не радовались дочери филистимлян. Чтоб не торжествовали дочери необрезанных.

Горы Гэльбоэ! Хай не спадзе на вас ані раса, ані дождж і хай не будзе ў вас палёў урадлівых, бо там апаганены шчыт мужных, шчыт Саўла, быццам не быў ён памазаны алеем.
 
О, горы Гелвуйские! Пусть не падает на вас ни роса, ни дождь. И не будет полей, приносящих урожай. Ибо щит героев заржавел там, Не был помазан елеем щит Саула.

Без крыві забітых, без тлушчу мужных лук Ёнатана ніколі не вяртаўся назад, і меч Саўла не вяртаўся дарма.
 
Из крови раненых и тука сильных Не возвращался назад лук Ионафана. Пустым не возвращался и Саула меч.

Саўла і Ёнатана, што любілі адзін аднаго і жылі ў згодзе, смерць таксама не разлучыла іх, хутчэйшых за арлоў і дужэйшых за львоў.
 
Саул и Ионафан — в жизни своей они друг друга любили и в согласии были. И даже смерть не разлучила их! Быстрее орлов, сильнее львов они были.

Дочкі ізраэльскія, плачце дзеля Саўла, які апранаў вас у раскошныя пурпуровыя шаты, які даваў залатыя аздабленні для ўпрыгожвання вашага.
 
О, дочери Израиля, плачьте о Сауле! Который одевал вас в пурпурные одежды и золотом одежду вашу украшал.

Як жа маглі загінуць у баі такія мужныя! Ёнатан забіты на ўзгорках тваіх.
 
Как пали сильные в битве! Ионафан лежит убитый на высотах Гелвуйских.

О, як шкадую цябе, брат мой Ёнатан: ты быў мне вельмі дарагі; любоў твая была для мяне даражэй за любоў жаночую.
 
Скорблю я о тебе, брат мой Ионафан! Ты очень дорог был мне. Любовь твоя была превыше для меня, чем женщины любовь.

Як палеглі героі і загінула зброя баявая!»
 
Как пали сильные! Оружие войны погибло!"



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.