Лукі 1 глава

Евангелле паводле Лукі
Пераклад Чарняўскага 2017 → Cовременный перевод WBTC

 
 

Паколькі многія ўжо спрабавалі скласці аповед пра падзеі, якія ў нас адбыліся,
 
Многие уже пытались описать события, происшедшие среди нас,

як пераказалі нам тыя, што ад пачатку самі бачылі і былі паслугачамі Слова,
 
рассказанные нам очевидцами, от начала видевшими происходившее и служившими Богу, провозглашая слово Его.

таксама і я, старанна разгледзеўшы ўсё ад пачатку, рашыўся па парадку апісаць табе, годны Тэафіле,
 
Тщательно изучив всё от начала и до конца, я решил записать для тебя, достопочтенный Феофил, последовательное изложение всех событий,

каб ты ўсведаміў непарушнасць слоў, у якіх ты быў навучаны.
 
чтобы ты был уверен в достоверности того, чему учили тебя.

У дні Ірада, цара Юдэі, жыў адзін святар на імя Захарыя, з Абіявай чаргі. Ён меў жонку, з дачок Ааронавых, імя яе Лізавета.
 
Во времена, когда Ирод был правителем Иудеи, жил священник по имени Захария, который принадлежал к роду священника Авии. Его жена была из рода Аарона. Её звали Елисавета.

Яны абое былі справядлівымі перад Богам, беззаганна спаўняючы ўсе пастановы і прыказанні Госпадавы.
 
Оба они были праведны перед Богом, и беспрекословно повиновались всем заповедям и уставам Господним.

Ды не мелі дзіця, бо Лізавета была няплоднай, а абое былі ўжо на схіле дзён сваіх.
 
Но у них не было детей, потому что Елисавета была бесплодна, и они оба были уже в преклонных годах.

І сталася, калі ён адбываў службу святарскую перад Богам у сваёй чарзе,
 
Однажды, когда пришло время его роду служить в храме и Захария должен был служить, как священник, перед Богом,

па жэрабі, як была традыцыя ў святароў, выпала яму ўвайсці ў святыню Госпадаву для каджэння,
 
по обычаю священнослужителей ему выпало войти в храм Господний и кадить.

а ўсё мноства народа ў час каджэння малілася звонку.
 
В то время, как он кадил, множество народа стояло снаружи и молилось.

І з’явіўся перад ім Анёл Госпадаў, стоячы па правым баку ахвярніка каджэння,
 
Тогда явился Захарии ангел Господний. Он стоял справа от алтаря, на котором курился ладан.

дык Захарыя стрывожыўся, бачачы [гэта], ды [вялікі] страх ахапіў яго.
 
Увидев ангела, Захария растерялся и очень испугался.

Тады Анёл прамовіў да яго: «Не бойся, Захарыя, бо пачута маленне тваё, вось жа, жонка твая Лізавета народзіць табе сына, і назавеш яго Янам.
 
Ангел же сказал ему: "Не бойся, Захария! Твоя молитва услышана: твоя жена Елисавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанном.

Ды будзе табе радасць і пацеха, ды многія будуць радавацца з яго нараджэння.
 
Он принесёт тебе радость и счастье. Многие будут рады его рождению,

Ён будзе вялікім на віду Госпада, і не будзе піць віна і сіцэры, ды яшчэ ад улоння маці сваёй будзе напоўнены Духам Святым,
 
ибо Иоанн будет велик перед Господом. Он не будет пить вина и крепких напитков и с рождения своего будет исполнен Святого Духа.

і многіх сыноў Ізраэля наверне да Госпада, Бога іх.
 
Иоанн вернёт многих иудеев Господу Богу.

І пройдзе перад Ім у духу і магутнасці Іллі, каб звярнуць сэрцы бацькоў да дзяцей, а непаслухмяных — да мудрасці справядлівых, каб падгатаваць Госпаду народ падрыхтаваны».
 
Исполненный такой же мощи и силы духа, как и Илия, он будет предвестником Господа, примиряя отцов с детьми, обращая на путь истинный тех, кто не повинуется велениям Божьим, чтобы подготовить народ к приходу Господа".

І сказаў Захарыя Анёлу: «З чаго я магу гэта ведаць? Бо я стары, і жонка мая на схіле дзён сваіх».
 
Тогда Захария сказал ангелу: "Как я узнаю, что это правда? Ведь я стар, и жена моя стара".

І, адказваючы, сказаў яму Анёл: «Я — Габрыэль, што стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і абвясціць табе гэтую радасную вестку.
 
В ответ ангел сказал ему: "Я — Гавриил, предстоящий перед Богом. Я послан говорить с тобой и сообщить тебе эту добрую весть.

І вось, ты будзеш нямым ды не будзеш магчы гаварыць аж да дня, у які гэта здзейсніцца, таму што ты не паверыў словам маім, якія збудуцца ў свой час».
 
Но знай, ты будешь нем и не сможешь говорить до того самого дня, пока не свершится это, ибо ты не поверил моим словам, которые исполнятся в назначенное время".

І народ чакаў Захарыю, і дзівіліся, што ён так доўга марудзіць у святыні.
 
Народ снаружи ждал появления Захария и удивлялся, почему он так долго не выходит из храма.

Выйшаўшы, ён не мог да іх прамаўляць, дык пазналі, што ён бачыў з’яву ў святыні. А ён падаваў ім знакі і заставаўся нямым.
 
А выйдя, он не смог говорить с ними, и они поняли, что в храме ему было видение. Захария объяснялся знаками и оставался нем.

І сталася, калі скончыліся дні службы яго, ён вярнуўся ў дом свой.
 
Дни его службы подошли к концу, и Захария вернулся домой.

А праз некалькі дзён жонка яго, Лізавета, пачала дзіця; і пяць месяцаў хавалася, кажучы:
 
Спустя некоторое время жена его, Елисавета, зачала и скрывалась ото всех пять месяцев, говоря:

«Гэта ўчыніў мне Госпад у дні, у якія зірнуў на мяне, каб зняць ганьбу маю сярод людзей».
 
"Наконец Господь смилостивился надо мной, сняв с меня позор перед людьми".

А ў шосты месяц быў пасланы Богам Анёл Габрыэль у горад у Галілеі, званы Назарэт,
 
Когда Елисавета была на шестом месяце, Ангел Гавриил был послан Богом в город Назарет в Галилее

да Дзевы, заручанай мужу, які меў імя Язэп, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.
 
к девственнице, обручённой с человеком по имени Иосиф. Иосиф был из рода Давида, имя же девственницы было Мария.

Увайшоўшы да Яе, Анёл прывітаў: «Радуйся, ласкі поўная, дабраславёная Ты між жанчынамі, Госпад з Табою».
 
Гавриил пришёл к ней и сказал: "Приветствую Тебя! Господь с Тобою! Будь благословенна".

А Яна стрывожылася словам яго і думала, што гэта за прывітанне такое?
 
Но она была смущена этими словами и думала, что бы это приветствие могло значить.

І гаворыць Ёй Анёл: «Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Бога.
 
И ангел сказал ей: "Не бойся, Мария, ибо Ты обрела милость Божью.

І вось, пачнеш ва ўлонні і народзіш Сына, і дасі Яму імя Ісус.
 
Слушай! Ты зачнёшь и родишь Сына, и назовёшь Его Иисусом.

Ён будзе вялікім і Сынам Узвышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго;
 
Он будет велик, и Его будут называть Сыном Всевышнего. Господь Бог даст Ему престол Давида, Отца Его.

і будзе Ён валадарыць над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца».
 
Он вовеки будет править народом Иакова, и Его царству не будет конца".

Марыя ж сказала Анёлу: «Як гэта можа стацца, калі Я мужа не спазнала?»
 
Мария спросила у ангела: "Как же будет это, если я не замужем?"

І, адказваючы, Анёл сказаў Ёй: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Узвышняга агарне Цябе. Таму, што з Цябе народзіцца, Святое, назавецца Сынам Божым.
 
Ангел ответил ей: "Святой Дух снизойдёт на Тебя, и власть Всевышнего осенит Тебя. Поэтому Дитя, которое родится, будет носить имя Сына Божьего.

І вось сваячка Твая, Лізавета, і яна пачала дзіця ў старасці сваёй, і ўжо шосты месяц у той, якую завуць няплоднай,
 
Твоя родственница Елисавета в старости своей тоже зачала сына. Все считали её бесплодной, но вот уже шесть месяцев, как она беременна.

бо ў Бога не бывае немагчымым ніводнае слова».
 
Для Бога нет ничего невозможного".

Марыя ж сказала: «Вось жа, Я — служка Госпадава, хай Мне станецца паводле твайго слова». І Анёл адышоў ад Яе.
 
Мария сказала: "Я слуга Господа. Пусть сбудется со Мною, что ты сказал." И ангел удалился.

У тыя дні Марыя, устаўшы, пайшла паспешліва ў горы, у горад Юды.
 
Тогда Мария собралась и с поспешностью пошла в город, находившийся в горах Иудеи.

І ўвайшла ў дом Захарыі, і прывітала Лізавету.
 
Войдя в дом Захарии, она приветствовала Елисавету.

І, калі Лізавета пачула прывітанне Марыі, зварухнулася дзіцятка ва ўлонні яе, і Дух Святы напоўніў Лізавету,
 
Когда Елисавета услышала голос Марии, случилось так, что ребёнок в ней забился, и она исполнилась Святого Духа.

і ўсклікнула яна моцным голасам, кажучы: «Дабраславёная Ты між жанчынамі, і дабраславёны Плод улоння Твайго.
 
Елисавета воскликнула: "Благословенная из благословенных! Благословен ребёнок, которого Ты носишь!

А скуль жа мне гэта, што Маці Госпада майго прыйшла да мяне?
 
Мать Господа моего пришла ко мне! За что мне выпало такое счастье?!

Вось, як толькі загучаў голас прывітання Твайго ў вушах маіх, зварухнулася з радасцю дзіцятка ў маім улонні.
 
Ибо, когда я услышала Твой голос, ребёнок забился во мне, ликуя.

І шчасная Тая, што ўверыла, бо споўніцца сказанае Ёй ад Госпада».
 
Благословенна поверившая, что свершится сказанное Ей Господом".

І сказала Марыя: «Узвялічвае душа Мая Госпада,
 
Мария сказала:

і ўзрадаваўся дух Мой у Богу, Збаўцы Маім,
 
"Хвалу воздаёт Господу душа Моя, и ликует дух Мой о Боге, Спасителе Моём,

бо зірнуў Ён на пакорлівасць служкі Сваёй. Вось, адгэтуль шчаснай называць Мяне будуць усе роды,
 
ибо обратил Он взгляд на ничтожную слугу Свою. Отныне благословенной будут называть Меня люди,

бо зрабіў Мне вялікае Магутны, і святое імя Яго,
 
ибо Всемогущий — да святится Имя Его — сотворил для Меня великое.

і міласэрнасць Яго з пакалення ў пакаленне тым, што баяцца Яго.
 
Из поколения в поколение Он милует тех, кто почитает Его.

Выявіў магутнасць рукі Сваёй, разагнаў пыхлівых у намеры сэрца свайго,
 
Он показал силу руки Своей и рассеял гордых в помышлениях их сердец,

спіхнуў моцных з пасадаў і ўзвысіў пакорлівых;
 
низложил властителей и возвысил смиренных,

галодных насыціў даброццем, а багацеяў адправіў ні з чым.
 
алчущих исполнил благ, богатых отослал ни с чем.

Прытуліў Ізраэля, слугу Свайго, памятаючы на міласэрнасць,
 
Бог помог Своему народу, что служит Ему, и послал ему милость Свою.

як прадказаў бацькам нашым, Абрагаму і нашчадкам яго навечна».
 
Он исполнил обещанное нашим предкам, Аврааму и детям его, во веки веков".

Ды заставалася з ёю Марыя каля трох месяцаў, і вярнулася ў Свой дом.
 
Пробыв с Елисаветой около трёх месяцев, Мария вернулась домой.

А Лізавеце настаў час нарадзіць, і яна нарадзіла сына.
 
Елисавете пришло время родить, и она родила сына.

Яе суседзі і сваякі, пачуўшы, што ўзвялічыў Госпад у ёй Сваю міласэрнасць, радаваліся разам з ёю.
 
Её соседи и родственники услышали, что Господь был милостив к ней, и радовались с нею.

І сталася: у восьмы дзень сабраліся яны абрэзаць хлопчыка ды назваць яго імем бацькі яго, Захарыем.
 
На восьмой день пришли делать обрезание ребёнку и хотели назвать его Захарией, по имени отца. Но Елисавета сказала:

І, адказваючы, маці яго сказала: «Ніякім чынам, але будзе названы Ян».
 
"Нет, назовём его Иоанном".

І сказалі ёй: «У родзе тваім няма нікога, хто б называўся гэтым імем».
 
Собравшиеся сказали ей: "Никого из твоих родственников так не зовут".

Дык пыталі на мігі ў бацькі яго, як ён хацеў бы назваць яго.
 
И стали знаками спрашивать отца, каким именем он хотел бы назвать ребёнка.

А той запатрабаваў дошчачку і напісаў словамі: «Ян імя яго». Дык здзівіліся ўсе.
 
Захария попросил дощечку для письма и написал: "Имя ему — Иоанн". И все удивились.

А ў гэты момант раскрыліся вусны яго ды развязаўся язык яго і стаў гаварыць, дабраслаўляючы Бога.
 
Дар речи тотчас же вернулся к Захария, и он начал говорить и восхвалять Бога.

Дык ахапіў страх усіх іх суседзяў, і па ўсіх гарах Юдэі разнесліся словы пра ўсё гэта.
 
Тут всех объял страх, и по всей горной стране Иудейской люди говорили обо всём, что произошло,

А ўсе, што пра гэта пачулі, разважалі ў сэрцы сваім, кажучы: «Кім жа будзе гэта дзіця?» Бо рука Госпадава была з ім.
 
и каждый, кто слышал об этом, размышлял: "Кто же будет этот ребёнок? Ибо воистину сила Господня с ним".

І Захарыя, бацька яго, напоўнены Духам Святым, праракаваў кажучы:
 
Отец Иоанна Захария исполнился Святого Духа и стал возвещать людям о том, что свершится:

«Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, бо наведаў і адкупіў народ Свой,
 
"Благословен будь Господь, Бог Израиля, ибо Он пришёл помочь народу Своему и освободил его.

і падняў рог збаўлення нашага ў доме Давіда, паслугача Свайго,
 
Он дал нам могущественного Спасителя из рода слуги Своего Давида,

як прадказаў вуснамі святых прарокаў Сваіх, якія жылі ад пачатку вякоў,
 
как и обещал Он много лет назад через святых пророков.

збаўленне ад ворагаў нашых ды з рук тых, што ненавідзяць нас;
 
Бог обещал спасти нас от врагов и ненавистников.

каб учыніць міласэрнасць бацькам нашым і ўспомніць святы запавет Свой,
 
Бог обещал даровать милость Свою отцам нашим и всегда помнить о Своём священном договоре с ними.

і прысягу, якую даў Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам,
 
Этот договор был клятвой, которую Он дал Аврааму, праотцу нашему,

каб без страху, свабодныя ад рук ворагаў нашых, служылі Яму
 
что избавит нас от врагов, чтобы могли мы безбоязненно служить Ему

ў святасці і справядлівасці перад Ім ва ўсе дні жыцця нашага.
 
свято и праведно всю нашу жизнь.

І ты, дзіця, названы будзеш прарокам Узвышняга, бо пойдзеш перад абліччам Госпада, рыхтаваць дарогі Яму,
 
А ты, дитя моё, будешь называться пророком Всевышнего, ибо ты будешь идти впереди Господа, возвещая людям Его приход.

каб даць народу Яго навуку збаўлення ў адпушчэнні грахоў іх
 
Ты возвестишь людям о спасении, ибо отпустятся им грехи их.

праз міласэрнасць бязмежную Бога нашага, у якой Усход наведаў нас, сыходзячы з вышыняў,
 
По великой милости Божьей воссияет нам новый день с небес,

каб асвяціць тых, што сядзяць у поцемках і ў засені смерці, каб накіраваць ногі нашы на шлях супакою».
 
и Бог поможет тем, кто живёт во тьме и в вечном страхе перед смертью, и укажет нам путь к вечному миру".

А дзіця расло і ўзмацоўвалася духам, і заставалася ў пустыні аж да дня свайго з’яўлення перад Ізраэлем.
 
Ребёнок рос, креп духом и жил в пустыне до дня своего появления перед народом Израиля.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.