2 да Карынцянаў 1 глава

Другі ліст да Карынцянаў
Пераклад Чарняўскага 2017 → Cовременный перевод WBTC

 
 

Паўла, з волі Божай Апостал Ісуса Хрыста, і Цімафей, брат, Царкве Божай, што ў Карынце, з усімі святымі, што ва ўсёй Ахаі:
 
От Павла, волей Божьей Апостола Христа Иисуса, и брата нашего Тимофея к церкви Божьей, что в Коринфе, и ко всем людям Божьим по всей Ахаии.

ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада Ісуса Хрыста.
 
Мир вам и благодать от Бога, Отца нашего и Господа Иисуса Христа.

Дабраславёны Бог і Айцец Госпада нашага Ісуса Хрыста, Айцец міласэрнасці і Бог усякага суцяшэння,
 
Слава Богу, Отцу Господа нашего Иисуса Христа, милостивому Отцу и Богу, Источнику всяческого утешения!

Які суцяшае нас у кожным нашым горы, каб мы самі маглі суцяшаць тых, што ў якой-колечы бядзе, суцяшэннем, якім самі суцяшаемся ад Бога.
 
Он утешает нас во всех наших горестях, чтобы мы могли утешить тех, кто в скорби, тем утешением, которое Бог дал нам.

Бо як у нас памнажаюцца цярпенні Хрыстовы, так і праз Хрыста павялічваецца суцяшэнне наша.
 
Ибо мы разделяем страдания Христовы, а вы через Христа разделяете страдания наши.

І, калі мы смуткуем, дык для суцяшэння вашага і для збаўлення; а калі мы суцяшаемся, дык для вашага суцяшэння і збаўлення, каб вы цярпліва пераносілі гэтыя самыя пакуты, якія і мы церпім.
 
И если мы скорбим, то это ради вашего утешения и спасения. И если мы утешены, то это ради вашего утешения, которое помогает вам терпеть страдания, переносимые и нами.

І надзея наша на вас цвёрдая, бо ведаем, што вы ёсць супольнікі як пакут, так і суцяшэння.
 
И тверда надежда наша на вас, ибо знаем, что если вы разделяете наши страдания, то и наше утешение вы также разделяете.

Не хочам, браты, каб вы не ведалі пра наша гора, якое сталася ў Азіі, бо нас страшна прыціснула звыш сілы, так што не спадзяваліся жыць.
 
Братья, мы хотим, чтобы вы знали о том, что претерпели мы в Азии. Мы измучены были выше сил, так что даже не чаяли остаться в живых.

Але мы самі ў сабе мелі прысуд смерці, каб не пакладаліся на саміх сябе, але на Бога, Які ўваскрашае мёртвых.
 
Да, в глубине души мы чувствовали, что вынесен нам смертный приговор, но так случилось только ради того, чтобы мы не доверяли самим себе, а верили только Богу, воскрешающему мёртвых.

Ён і выбавіў нас ад такой смерці, і выбаўляе, і мы маем у Ім надзею, што і далей будзе выбаўляць,
 
Он спас нас от страшной угрозы смерти, спасает нас и сейчас. Мы связали с Ним свои надежды, и Он будет спасать нас и впредь,

за дапамогай вашых малітваў за нас, каб за той дар, што мы маем ад многіх людзей, многія падзяку складалі за нас.
 
если вы поможете нам вашими молитвами, чтобы у многих повод был возблагодарить за нас — за то, что Бог послал нам милость Свою, вняв молитвам множества людей.

Бо пахвала наша — гэта сведчанне сумлення нашага, што ў прастаце ды ў шчырасці Божай, і не ў цялеснай мудрасці, але ў ласцы Божай жылі мы на свеце, асабліва ў вас.
 
Ибо вот чем гордимся: мы можем сказать с чистой совестью, что вели себя в мире, и особенно по отношению к вам, с простотой и искренностью, от Бога идущей, и не по мирской мудрости, а по благодати Божьей.

Не пішам вам нічога, як толькі тое, што вы чытаеце і што разумееце. Спадзяюся, што і да канца будзеце разумець.
 
И потому мы не пишем вам ничего, чего бы вы не могли прочесть и понять. И я уверен, что вы поймёте нас до конца, как уже поняли частью, и осознаете, что можете гордиться нами,

Вы ўжо часткова зразумелі нас, што мы ёсць пахвала ваша, а вы — наша ў дзень Госпада нашага Ісуса.
 
как мы будем гордиться вами в день возвращения Господа Иисуса.

І з такой пэўнасцю я ўжо раней хацеў прыбыць да вас, каб атрымалі вы паўторную ласку,
 
И будучи уверен в этом, я решил прийти к вам первым, чтобы обрели вы двойную благодать.

і ад вас прайсці ў Мацэдонію, а з Мацэдоніі зноў прыйсці да вас, каб вы правялі мяне ў Юдэю.
 
Я намеревался посетить вас на пути в Македонию, а потом и на обратном пути из Македонии, чтобы вы снарядили меня в путешествие в Иудею.

Калі я меў гэткі намер, ці рабіў гэта легкадумна? Ці тое, што я задумваю, паводле цела задумваю, каб было ў мяне: «так — так» і «не — не»?
 
Когда я принимал такое решение, то разве сделал это по легкомыслию? Или вы думаете, что я обдумываю намерения по-мирски, как бы говоря: "Да, да!" и "Нет, нет!" в одно и то же время?

Верны Бог, што слова наша, якое было ў вас, — не было «так» і «не»!
 
Но Бог верен, и Он свидетель тому, что мы никогда не скажем вам "Да" и "Нет" в одно и то же время.

Бо Сын Божы Ісус Хрыстос, Якога мы вам прапаведавалі, — я, і Сіліван, і Цімафей, — не быў: «так» і «не», але ў Ім было «так».
 
Ибо Сын Божий Иисус Христос, о котором мы проповедовали вам (Силуан, Тимофей и я), не был "Да" и "Нет" в одно и то же время. Напротив, через Него было сказано последнее "Да".

Бо колькі абяцанняў Бога, у Ім — «так». Таму таксама праз Яго і «амін», на хвалу Богу праз нас.
 
Ибо сколько обещаний ни даст Бог, во Христе всегда будет "Да" на все из них. Вот почему через Христа произносим мы "Аминь" славе Божьей.

А Той, Хто нас умацоўвае разам з вамі ў Хрысце ды Хто нас намасціў, ёсць Бог,
 
Бог — Тот, Кто сделал так, что мы и вы с нами вместе принадлежим Христу, помазал нас на это

Які запячатаў нас ды пакінуў заруку Духа ў сэрцах нашых.
 
и отметил нас печатью Своею, хранимой в наших сердцах в залог того, что Он даст нам обещанное.

Дык прызываю ў сведку Бога і душу маю, што, шкадуючы вас, я дасюль не прыходзіў у Карынт
 
Призываю Бога во свидетели на душу мою, что вернулся в Коринф не потому, что хотел пощадить вас.

не з-за таго, што мы валадарым над верай вашай, але мы памочнікі вашае радасці, бо ў веры вы трывалыя.
 
Это не значит, что мы пытаемся направлять вашу веру, ибо вы тверды в вере, а означает, наоборот, что мы соратники вашей радости.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.