Откровение 10 глава

Откровение святого Иоанна Богослова
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Антонія Бокуна

И я увидел другого ангела сильного, сходящего с неба, облечённого облаком; и радуга над головой его, и лицо его словно солнце, и ноги его словно столбы огня;

І ўбачыў я іншага дужага анёла, які зыходзіў з неба, які быў апрануты ў воблака, і вясёлка над галавою яго, і аблічча ягонае — як сонца, і ногі ягоныя — як слупы агністыя.

и держал он в руке своей книжку раскрытую. И поставил он ногу свою правую на море, левую же на землю,

І меў ён у руцэ сваёй кніжку адкрытую, і паставіў ён правую нагу сваю на мора, а левую — на зямлю,

и воскликнул голосом великим, как лев ревёт. И когда он воскликнул, проговорили семь громов голосами своими.

і закрычаў голасам вялікім, як леў рыкае; і калі закрычаў ён, прагаварылі сем грымотаў галасамі сваімі.

И, когда проговорили семь громов, я намеревался писать; и услышал я голос с неба, говорящий: запечатай то, что проговорили семь громов и не пиши этого.

І калі прагаварылі сем грымотаў галасамі сваімі, я меўся пісаць, і пачуў я голас з неба, які казаў мне: «Запячатай тое, што прагаварылі сем грымотаў, і не пішы гэтага».

И ангел, которого я видел стоящим на море и на земле, поднял руку свою правую к небу,

І анёл, якога я бачыў, як ён стаяў на моры і на зямлі, узьняў руку сваю да неба

и поклялся Живущим во веки веков. Который сотворил небо и то, что на нём, и землю и то, что на ней, и море и то, что в нём, что времени больше не будет;

і пакляўся Тым, Які жыве на вякі вякоў, Які стварыў неба, і што ў ім, і зямлю, і што на ёй, і мора, і што ў ім, што часу ўжо ня будзе,

но во дни, когда возгласит седьмой ангел, когда он будет трубить, тогда совершится тайна Божия, как Он благовестил Своим рабам пророкам.

але ў дні голасу сёмага анёла, калі той мае трубіць, зьдзейсьніцца таямніца Божая, як Ён дабравесьціў слугам Сваім прарокам.

И голос, который я услышал с неба, снова говорил со мной и сказал: иди, возьми книгу раскрытую в руке ангела, стоящего на море и на земле.

І голас, які я чуў з неба, ізноў прагаварыў да мяне і сказаў: «Ідзі, вазьмі кніжку разгорнутую ў руцэ анёла, які стаіць на моры і на зямлі».

И я пошел к ангелу, говоря ему дать мне книжку. И говорит мне: возьми и съешь её, и произведет она горечь в твоем чреве, но в устах твоих она будет сладка, как мёд.

І я падыйшоў да анёла, кажучы яму: «Дай мне кніжку». І ён кажа мне: «Вазьмі і зьеш яе; і яна стане горкаю ў тваім жываце, але ў вуснах тваіх будзе салодкая, як мёд».

И взял я книжку из руки ангела и съел её, и была она в устах моих словно мёд сладкий; и когда я съел её, стало горько во чреве моем.

І я ўзяў кніжку з рукі анёла, і зьеў яе, і яна была ў вуснах маіх салодкая, як мёд, і калі я зьеў яе, стаў горкім жывот мой.

И говорят мне: должно тебе снова пророчествовать о народах, и племенах, и языках и царях многих.

І ён кажа мне: «Ты мусіш ізноў прарочыць пра плямёны, і народы, і мовы, і валадароў многіх».

« 9 глава 11 глава »