Откровение 10 глава

Откровение святого Иоанна Богослова
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Яна Станкевіча

И я увидел другого ангела сильного, сходящего с неба, облечённого облаком; и радуга над головой его, и лицо его словно солнце, и ноги его словно столбы огня;

І бачыў я другога ангіла дужога, што зыходзіў зь неба, будучы адзеўшыся булаком, і над галавою ў яго была вясёлка, і від ягоны, як сонца, і ногі ягоныя, як стаўпы агняныя;

и держал он в руке своей книжку раскрытую. И поставил он ногу свою правую на море, левую же на землю,

І меў у руццэ сваёй сувойчык разьвіты. І пастанавіў ён правую нагу сваю на мора, а левую на зямлю,

и воскликнул голосом великим, как лев ревёт. И когда он воскликнул, проговорили семь громов голосами своими.

І гукнуў вялікім голасам, як равець леў; і як ён гукнуў, тады сем громаў прамовілі галасамі сваімі.

И, когда проговорили семь громов, я намеревался писать; и услышал я голос с неба, говорящий: запечатай то, что проговорили семь громов и не пиши этого.

І як сем громаў прамовілі, я вось, зьбіраўся пісаць; але пачуў голас ізь неба, што казаў: «Запячатуй, што прамовілі сем громаў, і ня пішы гэтага».

И ангел, которого я видел стоящим на море и на земле, поднял руку свою правую к небу,

І ангіл, што я бачыў, як стаяў на мору й на зямлі, падняў правіцу сваю да неба

и поклялся Живущим во веки веков. Который сотворил небо и то, что на нём, и землю и то, что на ней, и море и то, что в нём, что времени больше не будет;

І прысягаў на Жывучага на векі вякоў, Каторы стварыў неба й тое, што на ім, і зямлю й тое, што на ёй, і мора й тое, што ў ім, што балей адвалокі ня будзе;

но во дни, когда возгласит седьмой ангел, когда он будет трубить, тогда совершится тайна Божия, как Он благовестил Своим рабам пророкам.

Але ў днёх голасу сёмага ангіла, як ён затрубе, зьдзеецца тайна Божая, як Ён абясьціў Добрую навіну слугам Сваім, прарокам.

И голос, который я услышал с неба, снова говорил со мной и сказал: иди, возьми книгу раскрытую в руке ангела, стоящего на море и на земле.

І тый голас, што я чуў зь неба, ізноў гутарыў з імною, і сказаў: «Ідзі, вазьмі разьвіты сувой з рукі ангіла, каторы стаіць на мору і на зямлі».

И я пошел к ангелу, говоря ему дать мне книжку. И говорит мне: возьми и съешь её, и произведет она горечь в твоем чреве, но в устах твоих она будет сладка, как мёд.

І я пайшоў да ангіла, і сказаў яму: «Дай імне гэты сувойчык». І ён кажа імне: «Вазьмі й зьеж яго; ён будзе гаркі ў жываце тваім, але ў роце тваім будзе салодкі, як мёд».

И взял я книжку из руки ангела и съел её, и была она в устах моих словно мёд сладкий; и когда я съел её, стало горько во чреве моем.

І ўзяў я сувойчык із рукі ў вангіла, і зьеў яго; і ён у роце маім быў, як мёд салодкі; як жа я ізьеў яго, горка стала ў жываце маім.

И говорят мне: должно тебе снова пророчествовать о народах, и племенах, и языках и царях многих.

І сказаў ён імне: «Ты маеш ізноў праракаць людам а народам а мовам а шмат якім каралём».

« 9 глава 11 глава »