Откровение 19 глава

Откровение святого Иоанна Богослова
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Яна Станкевіча

После этого я услышал словно голос великий толпы большой на небе. Они говорили: Аллилуйя! Спасение и слава и сила — Богу нашему,

Просьле гэтага я чуў быццам вялікі голас вялікага груду на небе, каторы казаў: «Галілуя! спасеньне а слава а магутнасьць Богу нашаму!

потому что истинны и праведны суды Его; потому что Он судил блудницу великую, которая растлевала землю блудом своим, и взыскал кровь рабов Своих от руки её.

Бо праўдзівыя а справядлівыя суды Ягоныя, бо Ён засудзіў тую вялікую бязулю, каторая папсавала зямлю бязулствам сваім, і памсьціў кроў слугаў Сваіх з рукі ейнае».

И вторично сказали: Аллилуйя! И дым её поднимается во веки веков.

І ўдругава сказалі: «Галілуя! І дым ейны ўзыходзе на векі вякоў».

И двадцать четыре старца и четыре животных пали и поклонились Богу, сидящему на престоле, говоря; Аминь! Аллилуйя!

І дваццаць чатыры старых і чатыры жывыя стварэньні палі а пакланіліся Богу, Каторы сядзіць на пасадзе, кажучы: «Амін! Галілуя!»

И голос от престола исшел, говорящий: Хвалите Бога нашего все рабы Его, боящиеся Его, малые и великие.

І голас ад пасаду вышаў, што казаў: «Хваліце Бога нашага, усі слугі а баязьнікі Ягоныя, малыя й вялікія».

И я услышал словно голос большой толпы и словно голос вод многих и словно голос громов сильных, говорящих: Аллилуйя! Ибо воцарился Господь Бог наш Вседержитель.

І чуў я быццам голас вялікага груду, і быццам шум шмат водаў, і быццам грукат моцных пяруноў, што казалі: «Галілуя! бо загаспадарстваваў Спадар, Бог наш Усемагучы.

Будем радоваться и ликовать и воздадим славу Ему, потому что наступил брак Агнца, и жена Его приготовила себя,

Цешмася а весялімася, і ўздайма славу Яму, бо настала вясельле Баранчыкава, і жонка Ягоная прыгатавалася.

и дано ей было облечься в виссон блестящий, чистый; ибо виссон есть праведные дела святых.

І дана было ёй адзецца ў цянюсенькае палатно, сьветлае й чыстае», бо цянюсенькае палатно ё справядлівасьць сьвятых.

И он говорит мне: напиши: «блаженны званные на брачную вечерю Агнца». И говорит мне: эти слова — истинные слова Божии.

І сказаў імне: «Напішы: дабраславёныя пагуканыя на вясельную вячэру Баранчыкаву;» і сказаў імне: «Гэта праўдзівыя словы Божыя».

И я пал к ногам его, чтобы поклониться ему. И он говорит мне: смотри не делай этого. Я соработник твой и братьев твоих, имеющих свидетельство Иисуса. Богу поклонись. Ибо свидетельство Иисуса есть дух пророчества.

Я паў у ногі яму, каб яму пакланіцца; але ён сказаў імне: «Глядзі, не рабі гэтага; я суслугачы твой і братоў тваіх, каторыя маюць сьветчаньне Ісусава. Кланяйцеся Богу», бо сьветчаньне Ісусава ё дух прароцтва.

И я увидел отверстое небо, и вот конь белый, и Сидящий на нем называется: Верный и Истинный, и Он праведно судит и воинствует.

І абачыў я рашчыненае неба, і вось, конь белы, і седзячы на ім завецца Верны а Праўдзівы, і ў справядлІЕасьці Ён судзе й ваюе.

Глаза Его — пламя огня, и на голове Его много диадем. Он имеет имя написанное, которого никто не знает, кроме Его Самого,

І вочы Ягоныя — бы поламя агняное, і на галаве ў Яго шмат дыядэмаў. Меў імя напісанае, каторага ніхто ня ведае, апрача Яго Самога.

и облечён Он в одежду, обагрённую кровью, и наречено имя Ему: Слово Божие.

Ён быў адзеўшыся ў вадзецьце, абмочанае ў кроў. Імя Ягоне: Слова Божае.

И воинства небесные следуют за Ним на конях белых, одетые в виссон белый, чистый.

І войскі нябёсныя ехалі за Ім на конях белых, убраўшыся ў белае, чыстае цянюсенькае палатно.

И из уст Его исходит меч острый, чтобы им поражать народы. И Он Сам пасёт их посохом железным, и Сам топчет точило вина ярости гнева Бога Вседержителя.

І з роту Ягонага выходзе войстры меч, каб ім цяць народы. І Ён будзе пасьціць іх прутом зялезным; і Ён цісьне вінную таўчэльню палкага гневу Бога ўсемагучага.

И Он имеет на одежде и на бедре Своем имя написанное: Царь царей и Господь господствующих.

І на адзецьцю і на сьцягне Ягоным напісана імя: КАРОЛЬ КАРАЛЁЎ і СПАДАР СПАДАРОЎ.

И я увидел одного ангела, стоящего на солнце, и он прокричал голосом великим, говоря всем птицам, летящим высоко в небе: придите, соберитесь на великую вечерю Божию,

І абачыў я аднаго ангіла, што стаяў на сонцу; і ён гукнуў вялікім голасам, кажучы ўсім птушкам, што лётаюць па сярэдзіне неба: «Прыляціце, зьбярыцеся на вялікую вячэру Божую,

чтобы пожрать плоть царей и плоть тысяченачальников и плоть сильных, и плоть коней и сидящих на них и плоть всех, как свободных, так и рабов, и малых и великих.

Пажэрці целы каралёў а целы тысячнікаў а целы дужасілаў а мяса коні а целы коньнікаў а целы ўсіх вольнікаў і нявольнікаў, і малых і вялікіх».

И я увидел зверя и царей земли и воинства их собранные, чтобы сразиться с Сидящим на коне и с воинством Его.

І бачыў я зьвера й каралёў земных а войскі іхныя, зьбертыя ваяваць із Коньнікам а з войскам Ягоным.

И схвачен был зверь и с ним лжепророк, сотворивший перед ним знамения, которыми он обманул принявших клеймо зверя и поклоняющихся образу его. Они живыми были брошены оба в озеро огненное, горящее серой.

І схоплены быў зьвер і зь ім хвальшывы прарока, што чыніў чудосы перад ім, якімі зводзіў тых, што прынялі знак зьвера, і тых, што кланяліся абразу. Абодва жывыя кінены ў возера агняное, што гарэла серкаю;

И остальные были убиты мечем Сидящего на коне, исшедшим из уст Его, и все птицы насытились плотью их.

А засталыя забіты мячом Коньнікавым, што выходзіў з роту Ягонага; і ўсі птушкі насыціліся целам іхным.

« 18 глава 20 глава »