От Луки 1 глава

Евангелие от Луки святое благовествование
Перевод Еп. Кассиана → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

Так как уже многие взялись за составление повествования о совершившихся среди нас событиях,
 
Як ужо многія браліся напісаць аповесьць аб зусім добра вядомых сярод вас здарэньнях,

как передали нам те, кому от начала довелось быть очевидцами и служителями слова,
 
як пераказалі нам тое быўшыя з са́мага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,

решил и я, тщательно исследовав все с самого начала, последовательно написать для тебя, превосходнейший Феофил,
 
то прыйшло на думку і мне́, пільна разьве́даўшы аб усім ад пачатку, як сьле́д апісаць табе́, высокапаважаны Феафіле,

чтобы ты познал достоверность того учения, в котором был наставлен.
 
каб ты даве́даўся праўду аб тых словах, якіх цябе́ навучылі.

Был в дни Ирода, царя Иудейского, некий священник по имени Захария, из чреды Авиевой, и жена у него из дочерей Аароновых, имя ее Елисавета.
 
Быў у дні Ірада, цара Юдэйскага, сьвяшчэньнік з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка яго з дачок Ааронавых; і было імя яе́ Альжбе́та.

Были же праведны они оба пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним безукоризненно.
 
Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, паступаючы паводле прыказаньняў і законаў Госпада беззаганна.

И были они бездетны, ибо Елисавета была неплодна, и оба достигли преклонного возраста.
 
І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбе́та была няплодная, і абое яны былі паджылыя ў гадох сваіх.

Было же: когда священнодействовал он в порядке чреды своей пред Богом, по обычаю священного служения,
 
І ста́лася, калі ў парадку свае́ чаргі служыў ён перад Богам,

выпал ему жребий воскурить фимиам, войдя в храм Господень;
 
выпала яму паводле звычаю сьвяшчэньнікаў увайсьці ў царкву Гасподнюю кадзíць;

а все множество народа молилось вне во время каждения,
 
а ўся маса народу вонках малілася ў час каджэньня.

Явился же ему ангел Господень, став по правую сторону жертвенника кадильного.
 
І зьявіўся яму Ангел Гасподні, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніку.

И смущен был Захария этим видением, и страх напал на него.
 
І спалохаўся Захарыя, убачыўшы яго, і зьняў яго страх.

Сказал же ему ангел: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь имя ему: Иоанн.
 
Ангел жа сказаў яму: ня бойся, Захарыя; бо вы́слухана малітва твая, і жонка твая Альжбе́та ўродзіць табе́ сына, і дасі яму імя — Іоан.

И будет радость тебе и ликование, и многие о рождении его возрадуются;
 
І будзе табе́ радасьць і ўце́ха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.

ибо он будет велик пред Господом, и вина и хмельного не будет пить, и Духа Святого исполнится еще от чрева матери своей,
 
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі свае́.

и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их.
 
І многіх з сыноў Ізраілявых наве́рне да Госпада Бога іх.

он будет идти перед Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным образ мыслей праведных, представить Господу народ приготовленный.
 
І пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзе́цям, і непаслухмя́ных да мудрасьці праведных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.

И сказал Захария ангелу: по какому знаку узнаю я это? Я ведь стар, и жена моя достигла преклонного возраста.
 
І сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазна́ю я гэтае? То-ж я стары́, і жонка мая ў гадо́х пажылых.

И ответил ему ангел: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить тебе и благовествовать тебе это.
 
І сказаў яму Ангел у адказ: я — Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасла́ны гаварыць з табою і абвясьціць табе́ гэтае.

И вот, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, когда сбудется это, за то, что ты не поверил словам моим, которые исполнятся в свое время.
 
І вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, што не паве́рыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.

И ожидал народ Захарию и удивлялся промедлению его в храме.
 
І ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царкве́.

А выйдя, он не мог с ними говорить, и поняли они, что он имел видение в храме; и сам он делал им знаки и оставался нем.
 
Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыць да іх: і пазналі, што бачыў зья́ву ў царкве́; і ён ківаў і астаўся не́мы.

И было: когда окончились дни служения его, ушел он в дом свой.
 
І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.

После же этих дней зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех, говоря:
 
Пасьля гэтых дзён зачала Альжбе́та, жонка яго, і таілася пяць ме́сяцаў, ды гаварыла:

так мне сотворил Господь в дни, когда Ему угодно было снять с меня поношение среди людей.
 
так учыніў мне́ Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мяне́, каб зьняць з мяне́ ганьбу між людзьмі.

В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, по имени Назарет,
 
У шосты-ж ме́сяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галіле́йскае, называнае Назарэт,

к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; и имя девы — Мариам.
 
да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.

И войдя к Ней, ангел сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою!
 
Ангел, увайшоўшы да яе́, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багасла́ўлена ты між жанок.

Она же была смущена этой речью и размышляла: что же это за приветствие?
 
Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і разважала, што-б гэта было за прывітаньне такое?

И сказал Ей ангел: не бойся, Мариам, ибо Ты обрела благодать у Бога.
 
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыя; бо ты знайшла ласку ў Бога.

И вот. Ты зачнешь во чреве и родишь Сына и наречешь имя Ему: Иисус.
 
І вось зачне́ш у чэраве і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус.

Он будет велик, и Сыном Всевышнего будет назван, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его,
 
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назаве́цца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,

и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.
 
і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.

Сказала же Мариам ангелу: как же будет это, раз Я мужа не знаю?
 
Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня знаю мужа?

И ответил Ей ангел: Дух Святой найдет на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; потому и рождаемое Святое названо будет Сыном Божиим.
 
І ў адказ сказаў ей: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе́, і сіла Найвышэйшага ахіне́ цябе́: вось чаму й тое, што народзіцца сьвятое, Сынам Божым назаве́цца.

И вот Елисавета, родственница Твоя, и та зачала сына в старости своей, и этот месяц уже шестой для нее, которую называют неплодной,
 
Вось і Альжбе́та, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста́расьці сваёй, і гэта ўжо шосты ме́сяц у яе́, хоць і называнай няплоднай.

ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.
 
Бо-ж у Бога ніводнае слова ня будзе немагчымым.

Сказала же Мариам: вот — раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошел от Нее ангел.
 
І сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста́нецца мне́ па слову твайму. І адыйшоў ад яе́ Ангел.

В эти дни Мариам, отправившись в путь, пошла с поспешностью в горную страну, в город Иудин,
 
Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у ме́ста Юдзіна.

и вошла в дом Захарии и приветствовала Елисавету.
 
І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.

И было: когда услышала Елисавета приветствие Марии, вострепетал младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Духа Святого,
 
І ста́лася, як Альжбе́та ўчула прывітаньне Марыі, узварухну́лася дзіцятка ў чэраве яе́, і Альжбе́та напоўнілася Духам Сьвятым.

и воскликнула громким голосом и сказала: благословенна Ты в женах, и благословен плод чрева Твоего!
 
І загаласіла моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены плод чэ́рава твайго.

И откуда это мне, что Мать Господа моего пришла ко мне?
 
І адкуль гэтае мне́, што прыйшла маці Госпада майго да мяне́?

Ибо когда прозвучал голос приветствия Твоего в ушах моих, вострепетал в ликовании младенец во чреве моем,
 
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.

и блаженна Поверившая, что совершится сказанное Ей от Господа.
 
І шчасьлíва паве́рыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.

И сказала Мариам: Величает душа Моя Господа,
 
І сказала Марыя: вяліча́е душа мая́ Госпада;

и возликовал дух Мой о Боге, Спасителе Моем,
 
і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,

что призрел Он на малость рабы Своей; ибо отныне будут называть Меня блаженной все роды;
 
што глянуў Ён на пакорнасьць рабы свае́, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мяне́ ўсе́ роды,

что сотворил Мне великое Сильный, и свято имя Его,
 
бо вялікае ўчыніў мне́ Дужы́; і сьвятое імя Яго;

и милость Его в роды и роды боящимся Его;
 
і міласьць Яго ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.

соделал Он сильное рукою Своею, рассеял гордых в помышлениях сердца их;
 
Учыніў сілу рукой сваёй; рассе́яў гордых думкамі сэрца іх;

низложил властителей с престолов и возвысил смиренных;
 
адабраў у моцных пасады, узьвялічыў пакорных,

алчущих преисполнил благ; и богатых отослал ни с чем;
 
галодных здаволіў дабром, а багатыроў адпусьціў ні з чым.

поддержал Израиля, отрока Своего, в память о милости —
 
Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,

как Он сказал отцам нашим, — милости к Аврааму и семени его вовек.
 
як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.

Пробыла же Мариам с ней около трех месяцев и возвратилась в дом Свой.
 
Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.

Елисавете же настало время родить, и она родила сына,
 
Альжбе́це-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.

и услышали соседи и родственники ее, что умножил Господь милость Свою к ней, и радовались с нею.
 
І пачулі сусе́дзі ды сваякі яе́, што ўзьвялічыў Госпад міласьць сваю над ёю, і це́шыліся з ёю.

И было: в день восьмой пришли обрезать дитя, и хотели назвать его, по имени отца его, Захарией.
 
У восмы дзе́нь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хаце́лі назваць яго па іме́ньню бацькі яго Захарыям.

И мать его ответила: нет, но будет он назван Иоанном.
 
На гэтае маці яго сказала: не́, а назваць яго Іоанам.

И сказали ей: никого нет из родни твоей, кто назывался бы этим именем;
 
І сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэтым іме́ньнем.

и начали знаками задавать отцу его вопрос, как хотел бы он, чтобы называли его.
 
І пыталіся на міга́х у бацькі, як бы ён хаце́ў назваць яго.

И попросив дощечку, он написал так: Иоанн — имя ему. И удивились все.
 
Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іоан імя яму. І ўсе́ дзівіліся.

И тотчас открылись уста его и язык, и он говорил, благословляя Бога.
 
І ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багасла́ўлючы Бога.

И был страх у всех живущих вокруг них, и по всей горной стране Иудейской шла молва о всём этом.
 
І страх узьняўся сярод сусе́дзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старане́ Юдэйскай.

И все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: что же будет дитя это? Ибо рука Господня была с ним.
 
І ўсе́ чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж гэта будзе за дзіця? І рука Госпадава была з ім.

И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал, говоря:
 
І Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:

Благословен Господь Бог Израилев, что посетил и сотворил искупление народу Своему,
 
Багасла́ўлены Госпад Бог Ізраіляў, што адве́даў народ свой і даў выбаўле́ньне яму;

и воздвиг нам рог спасения в доме Давида, отрока Своего, —
 
і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

как Он сказал устами святых древних пророков Своих, —
 
(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),

спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас:
 
спасе́ нас ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх ненавíдзячых нас;

сотворить милость отцам нашим и вспомнить завет Свой святой,
 
і ўчы́ніць ла́ску бацьком нашым і спамяне́ сьвяты тастамант свой,

клятву, которою Он клялся Аврааму, отцу нашему,
 
прысягу, што кляўся Аўрааму, бацьцы нашаму, даць нам,

чтобы безбоязненно, избавившись от руки врагов,
 
не з баязьні, па выбаўле́ньні з рукі ворагаў нашых

служили мы Ему в святости и праведности, все дни наши пред Ним.
 
служыць Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад ім у-ва ўсе́ дні жыцьця нашага.

И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь названо, ибо ты будешь идти пред Ним, чтобы приготовить пути Ему,
 
І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напе́рад прад абліччам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,

дать народу Его познать спасение в отпущении грехов их,
 
даць народу пазнаць спасе́ньне ў адпушчэньні грахоў яго,

по глубине милосердия Бога нашего, которым с высоты посетит нас Восходящее Светило,
 
па ўну́транаму міласэрдзю Бога нашага, якім адве́даў нас Усход з вышыні,

воссиять сидящим во тьме и тени смерти, направить ноги наши на путь мира.
 
прасьвяціць тых, што ў це́мры і ў цяню́ сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя, на дарогу міра.

Дитя же возрастало и укреплялось духом. И был он в пустынях до дня явления его пред Израилем.
 
Дзіця-ж узрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўле́ньня свайго Ізраілю.

Примечания:

 
 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
9 + вершы 21, 22 — царква = храм.
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.