1 Тимофею 1 глава

Первое послание к Тимофею святого апостола Павла
Перевод Десницкого → Пераклад П. Татарыновіча

Павел, апостол Христа Иисуса по велению Бога, Спасителя нашего, и Христа Иисуса, надежды нашей, —

Павал, Апостал Езуса Хрыстуса з загаду Бога Збавіцеля нашага і Ўсеспадара Езуса Хрыстуса, надзеі нашай,

Тимофею, истинному сыну по вере: благодать, милость и мир тебе от Бога Отца и Христа Иисуса, Господа нашего.

Тыматэю, праўдзіваму сыну ў веры: ласка, міласэрдзе і спакой ад Бога Айца й Хрыстуса Езуса, Усеспадара нашага.

Когда я отправился в Македонию, то попросил тебя остаться в Эфесе, чтобы ты потребовал от некоторых людей не учить иначе, чем мы,

Я прасіў цябе, адыйходзячы ў Македонію, каб застаўся ў Эфэзе і запавясьціў іншым: не выглашаць інакшаў навукі

не обсуждать всякие сказания и бесконечные родословия — всё это ведет скорее к спорам, чем к исполнению Божьего замысла о вере.

ды не займацца басьнямі, ці бясконцымі радаводамі, даводзячымі больш да спрэчак, чымся Божага збудаваньня ў веры.

С какой целью я этого требую? Жду любви от чистого сердца, доброй совести и непритворной веры.

Мэтай бо навучаньня ёсьць любасьць з добрага сэрца й чыстага сумленьня ды шчырай веры;

Но есть люди, которые от этого отвернулись и обратились к пустым разговорам:

ад гэтага адступіўшы, некаторыя аддаліся пустаслоўю,

они желают учить закону, а сами не понимают, что говорят и о чем так уверенно рассуждают.

жадаючы стацца вучыцелямі закону, а не разумеючы ні таго, што гавораць, ні таго, што ўпорыста пацьвярджаюць.

Мы знаем, что закон прекрасен, если пользоваться им законно,

А мы-ж знаем, што закон ёсьць добры, калі хто законна карыстаецца ім,

с ясным пониманием: закон дан не для праведника, но для людей беззаконных и непокорных, нечестивых и грешных. Такие чужды благочестию и святыне, губят мать и отца, совершают убийства,

ведаючы тое, што закон ня ёсьць устаноўлены для праведніка, але для бунтарнае погані, для бязбожных і грэшнікаў, разбэшчаных і аганьбеных, бацькабойцаў, для душагубаў,

предаются разврату и ложатся с мужчинами, торгуют людьми и лгут, нарушают клятву и совершают другие дела, противные здравому учению —

блудадзееў, мужаложцаў, людаграбежнікаў, лгуноў, вераломных, ды для ўсяго іншага, праціўнага здароваму вучэньню,

славному Евангелию блаженного Бога, и мне доверено его проповедовать.

водле паверанай мне Эванэліі хвалы Бога дабраслаўлёнага.

Благодарю Того, Кто дал мне силу, — Христа Иисуса, Господа нашего. Он счел меня верным и определил на служение,

Дзякую падмацаваўшаму мяне Хрысту Езусу, Усеспадару нашаму, што прызнаў мяне верным, паставіўшы на служэньне,

хотя прежде я Его хулил, гнал и оскорблял, — я поступал так по незнанию и неверию, и Он помиловал меня.

мяне, які раней і зьневажаў, і прасьледаваў, і крыўдзіў, аднак памілаваны, бо так паступаў празь няведаньне й няверу.

Все пределы превзошла благодать Господа нашего вместе с верой и любовью — той, что во Христе Иисусе.

Ласка-ж Госпада нашага ў-ва мне памножылася разам зь вераю і любасьцю ў Хрыстусе Езусе.

Достоверна эта весть и достойна быть принятой всеми: Христос Иисус пришел в мир спасти грешников, и я — первый из них.

Праўдзівае слова гэтае і ўсякага прыняцьця вартае, што Хрыстус Езус прыйшоў на гэты сьвет збавіць грэшнікаў міжякімі я першы.

Для того и был я помилован, чтобы на моем примере, прежде других, Иисус Христос показал и как велико Его терпение, и что всех, кто доверится Ему, ожидает вечная жизнь.

Але дзеля таго я й памілаваны, каб Езус Хрыстус у-ва мне першым паказаў усю цярплівасьць у прыклад тым, якіе ўвераць у Яго дзеля жыцьця вечнага.

Извечному Царю, нетленному, незримому Единому Богу честь и слава во веки веков. Аминь!

Усеваладару-ж вякоў несьмяротнаму, нявідомаму, адзінаму Богу чэсьць і хвала на вякі вякоў. Амэн.

Вот чего я теперь требую от тебя, сын мой Тимофей: как и говорят давние пророчества о тебе, сражайся, как умелый воин, вдохновляясь ими!

Гэты вось запавет давяраю табе, сын мой Тыматэй, водле былых аб табе запавесьцяў, каб ты, згодна зь імі, ваяваў як добры ваяк,

У тебя есть вера и добрая совесть, а ведь некоторые их отвергли, потому и вера их потерпела крушение.

маючы веру й добрае сумленьне, якое адкінуўшы, некаторые заняпалі ў веры;

В их числе — Гименей и Александр, и я предал их сатане, чтобы они отучились оскорблять Бога.

між імі Гымэнэй і Аляксандар, якіх я аддаў шатану, каб адвыклі ад богазьнявагі.

Примечания:

Пераклад П. Татарыновіча

3−4 Тые «іншые» — гэта прэтэсыянальные «вучоные» сярод хрысьціян. А гэрэтыкі, зь якімі Тыматэю прышлося дзела мець у Эфэзе, распаўсюджвалі вучэньне, зь якога потым у ІІ і ІІІ ст. сфармаваўся «гностыцызм», як гэта відно з канчальных слоў лісту, дзе сказана, што яны называлі сваё вучэньне «пазнаньнем», па-грэцку «Гносіс». Дзьве другія асаблівасьці гэнага вучэньня адзначаны ў лісьце (3, 4, 7), менавіта: пагляд на плоць, як на пачатак зла ў сьвеце, ды склоннасьць завіваць абстрактные сьветагляды ў абгортку міталягічных выдумак. Дзеля таго некаторые вучоные не беспадстаўна дабачваюць у словах Апостала аб бясконцых радаводах спорных, нацёк на мэтафізычные гэнэалёгіі, выдуманые гностыкамі. Фактычна яны сьцьвярджаюць пасьцежнае паходжаньне із лона Боства даўгіе шэрэгі родзячыхся адна за другою вечных духовых істасьцяў, называных «зонамі»; Хрысту аддавалі пашану, як аднаму із «зонаў».

8−11 Закон дабракарысны, бо ён цугляе натуральны поцяг чалавека да благоцьця, да зла, як наступства першароднага граху.

10 Зладзеі, хапаўшые людзей на прадажу іх у нявольніцтва, былі караные законам Майжэша караю сьмерці (Выйсьц. 21:16).

18 Яснавідцы прадвяшчалі Тыматэя будучым добрым пастырам Эфэзу.

20 Гымэнэй ня верыў у згробуўстаньне мяртвых (2Тым. 2:17), а меднік Аляксандар быў, відаць, заядлым праціўнікам Паўла ў жыцьці й навучаньні (2Тым. 4:14−15). Абодва былі вылучаныя з Эклезіі.

« 3 глава 2 глава »