От Луки 1 глава

Евангелие от Луки благовествование
Еврейский Новый Завет → Пераклад Л. Дзекуць-Малея

 
 

Дорогой Феофил, многие взялись за составление описаний событий, произошедших среди нас.
 
Як ужо многія браліся напісаць аповесьць аб зусім добра вядомых сярод вас здарэньнях,

Они основаны на фактах, переданных нам теми, кто с самого начала были очевидцами и глашатаями вести.
 
як пераказалі нам тое быўшыя з са́мага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,

И потому, Ваше Превосходительство, после тщательного исследования всего с самого начала, я посчитал правильным изложить для Вас всё точно и последовательно,
 
то прыйшло на думку і мне́, пільна разьве́даўшы аб усім ад пачатку, як сьле́д апісаць табе́, высокапаважаны Феафіле,

чтобы Вы знали прочное основание того, чему были научены.
 
каб ты даве́даўся праўду аб тых словах, якіх цябе́ навучылі.

Во времена Ирода, Царя Иуды, был священник по имени Захария, входивший в смену Авия. Его жена была из рода Аарона, звали её Елисавета.
 
Быў у дні Ірада, цара Юдэйскага, сьвяшчэньнік з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка яго з дачок Ааронавых; і было імя яе́ Альжбе́та.

Оба они были праведны перед Богом и безукоризненно следовали всем заповедям и постановлениям Господа.
 
Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, паступаючы паводле прыказаньняў і законаў Госпада беззаганна.

Однако у них не было детей, потому что Елисавета была бесплодна; а оба были уже в летах.
 
І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбе́та была няплодная, і абое яны былі паджылыя ў гадох сваіх.

Однажды Захария выполнял обязанности священника, когда его смена совершала служение перед Богом,
 
І ста́лася, калі ў парадку свае́ чаргі служыў ён перад Богам,

и ему выпал жребий (согласно традиции священников) войти в Храм и совершить всесожжение.
 
выпала яму паводле звычаю сьвяшчэньнікаў увайсьці ў царкву Гасподнюю кадзíць;

Все находились снаружи и молились, пока совершалось всесожжение,
 
а ўся маса народу вонках малілася ў час каджэньня.

как вдруг справа от жертвенника перед Захарией предстал ангел Господа.
 
І зьявіўся яму Ангел Гасподні, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніку.

Увидев его, Захария пришёл в ужас.
 
І спалохаўся Захарыя, убачыўшы яго, і зьняў яго страх.

Но ангел сказал ему: "Не бойся, Захария, потому что молитва твоя была услышана. Жена твоя Елисавета родит тебе сына, а ты назови его Иоанн.
 
Ангел жа сказаў яму: ня бойся, Захарыя; бо вы́слухана малітва твая, і жонка твая Альжбе́та ўродзіць табе́ сына, і дасі яму імя — Іоан.

Он станет радостью и утешением для вас, и многие будут радоваться его рождению,
 
І будзе табе́ радасьць і ўце́ха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.

так как он будет велик в глазах Господа. Он не будет пить вина и других крепких напитков и ещё в чреве матери будет исполнен Святого Духа.
 
Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі свае́.

Многих из народа Израиля обратит он к Господу, Богу их.
 
І многіх з сыноў Ізраілявых наве́рне да Госпада Бога іх.

Он выйдет перед Господом в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов к детям (Малахия 3:23-24(4:5-6), и непокорных — к мудрости праведных, чтобы приготовить для Господа народ".
 
І пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзе́цям, і непаслухмя́ных да мудрасьці праведных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.

Захария сказал ангелу: "Как я могу быть уверен в этом? Ведь я старый человек, жена моя тоже в летах".
 
І сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазна́ю я гэтае? То-ж я стары́, і жонка мая ў гадо́х пажылых.

Гавриил, — ответил ему ангел, — и стою в присутствии Бога. Я был послан говорить с тобой и сообщить тебе эту радостную весть.
 
І сказаў яму Ангел у адказ: я — Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасла́ны гаварыць з табою і абвясьціць табе́ гэтае.

Теперь же, поскольку ты не поверил сказанному мной, и что оно исполнится в должное время, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, как всё это произойдёт".
 
І вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, што не паве́рыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.

Между тем люди ждали Захарию, удивляясь тому, что он так долго находится в Храме.
 
І ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царкве́.

Когда же он вышел и не мог говорить, они поняли, что он видел в Храме видение. Не говоря ни слова, он объяснялся с ними жестами.
 
Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыць да іх: і пазналі, што бачыў зья́ву ў царкве́; і ён ківаў і астаўся не́мы.

Когда время его служения в Храме подошло к концу, он вернулся домой.
 
І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.

Вслед за тем его жена Елисавета зачала и в течение пяти месяцев жила в уединении, говоря:
 
Пасьля гэтых дзён зачала Альжбе́та, жонка яго, і таілася пяць ме́сяцаў, ды гаварыла:

"Господь сделал это для меня; проявил ко мне благосклонность в эти дни, сняв с меня позор".
 
так учыніў мне́ Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мяне́, каб зьняць з мяне́ ганьбу між людзьмі.

На шестой месяц ангел Гавриил был послан Богом в город в Галилеи под названием Назарет
 
У шосты-ж ме́сяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галіле́йскае, называнае Назарэт,

к девушке, обручённой с человеком по имени Иосиф, из дома Давида; девушку ту звали Мария.
 
да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.

Приблизившись к ней, ангел сказал: "Мир вам, госпожа, снискавшая расположение! Господь с тобой!"
 
Ангел, увайшоўшы да яе́, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багасла́ўлена ты між жанок.

Она была сильно взволнована его словами и не могла понять, что это за приветствие.
 
Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і разважала, што-б гэта было за прывітаньне такое?

Ангел сказал ей: "Не бойся, Мария, ибо ты снискала расположение у Бога.
 
І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыя; бо ты знайшла ласку ў Бога.

Вот, ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь его Иисус.
 
І вось зачне́ш у чэраве і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус.

Он будет велик, и назовётся Сыном Всевышнего. Господь, Бог, отдаст ему трон его праотца Давида;
 
Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назаве́цца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,

и он будет править Домом Иакова вечно, и его Царству не будет конца".
 
і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.

"Как это может произойти, если я девственница?" — спросила Мария у ангела.
 
Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня знаю мужа?

Ангел сказал ей в ответ: "Святой Дух сойдёт на тебя, сила Всевышнего покроет тебя. Поэтому святое дитя, рождённое тобой, будет названо Божьим Сыном.
 
І ў адказ сказаў ей: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе́, і сіла Найвышэйшага ахіне́ цябе́: вось чаму й тое, што народзіцца сьвятое, Сынам Божым назаве́цца.

У тебя есть родственница, Елисавета, которая уже стара, и все считают её бесплодной. Однако она зачала сына и беременна уже шесть месяцев!
 
Вось і Альжбе́та, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста́расьці сваёй, і гэта ўжо шосты ме́сяц у яе́, хоць і называнай няплоднай.

Потому что у Бога нет ничего невозможного".
 
Бо-ж у Бога ніводнае слова ня будзе немагчымым.

Мария сказала: "Я слуга Господа, пусть со мной всё будет так, как ты сказал".
 
І сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста́нецца мне́ па слову твайму. І адыйшоў ад яе́ Ангел.

Тотчас же Мария отправилась в дорогу и поспешила в город, находившийся в горах Иудеи,
 
Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у ме́ста Юдзіна.

где жил Захария, вошла в его дом и поздоровалась с Елисаветой.
 
І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.

Когда Елисавета услышала приветствие Марии, ребёнок в её чреве зашевелился. Елисавета наполнилась Святым Духом
 
І ста́лася, як Альжбе́та ўчула прывітаньне Марыі, узварухну́лася дзіцятка ў чэраве яе́, і Альжбе́та напоўнілася Духам Сьвятым.

и громко сказала: "Благословенна ты среди женщин! И благословен ребёнок в твоём чреве!
 
І загаласіла моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены плод чэ́рава твайго.

Но кто я такая, чтобы мать моего Господа пришла ко мне?
 
І адкуль гэтае мне́, што прыйшла маці Госпада майго да мяне́?

Ведь как только звук твоего приветствия достиг моих ушей, ребёнок в моём чреве заиграл от радости!
 
Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.

В самом деле, благословенна ты, потому что поверила, что обещанное тебе Господом, исполнится".
 
І шчасьлíва паве́рыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.

Тогда Мария сказала: "Душа моя превозносит Господа,
 
І сказала Марыя: вяліча́е душа мая́ Госпада;

и дух мой радуется в Боге, Спасителе моём,
 
і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,

который заметил свою рабу в смирении её. (1 Царств 2:1, 1:11) Ибо впредь — подумать только! — все поколения будут называть меня благословенной!
 
што глянуў Ён на пакорнасьць рабы свае́, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мяне́ ўсе́ роды,

Могущественный сделал для меня великое! Да, свято Его имя;
 
бо вялікае ўчыніў мне́ Дужы́; і сьвятое імя Яго;

и в каждом поколении Он проявляет милость к боящимся Его . (Псалом 110:9, 102:17)
 
і міласьць Яго ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.

Он сотворил великие дела Своей рукой, обратил в бегство гордых сердцем,
 
Учыніў сілу рукой сваёй; рассе́яў гордых думкамі сэрца іх;

свергнул с тронов правителей, возвысил смиренных,
 
адабраў у моцных пасады, узьвялічыў пакорных,

дал блага голодным, а богатых отпустил ни с чем.
 
галодных здаволіў дабром, а багатыроў адпусьціў ні з чым.

Он стал на сторону Своего слуги Израиля, помня о милости,
 
Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,

которую обещал нашим отцам, Аврааму и его семени навеки".
 
як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.

Мария оставалась у Елисаветы около трёх месяцев, и затем вернулась домой.
 
Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.

Елисавете настало время рожать, и она родила сына.
 
Альжбе́це-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.

Её соседи и родственники узнали о том, как добр был к ней Господь, и радовались вместе с ней.
 
І пачулі сусе́дзі ды сваякі яе́, што ўзьвялічыў Госпад міласьць сваю над ёю, і це́шыліся з ёю.

На восьмой день они пришли сделать ребёнку ритуал обрезания. Они уже собирались назвать его Захарией, в честь отца,
 
У восмы дзе́нь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хаце́лі назваць яго па іме́ньню бацькі яго Захарыям.

но мать его громко сказала: "Нет, нужно назвать его Иоанном".
 
На гэтае маці яго сказала: не́, а назваць яго Іоанам.

Они сказали ей: "У вас в роду никого так не звали",
 
І сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэтым іме́ньнем.

и спрашивали у отца жестами, как бы он хотел его назвать.
 
І пыталіся на міга́х у бацькі, як бы ён хаце́ў назваць яго.

Тот подал знак, чтобы ему принесли дощечку, и ко всеобщему удивлению написал на ней: "Его имя — Иоанн".
 
Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іоан імя яму. І ўсе́ дзівіліся.

И в этот момент к нему вернулся дар речи, и первыми его словами было благословение Богу.
 
І ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багасла́ўлючы Бога.

Все соседи были охвачены благоговейным страхом; и по всей горной области Иудеи люди говорили о том, что произошло.
 
І страх узьняўся сярод сусе́дзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старане́ Юдэйскай.

Все, кто слышали об этом, задавались вопросом: "Кем же будет этот ребёнок?" Так как несомненно рука Господа была с ним.
 
І ўсе́ чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж гэта будзе за дзіця? І рука Госпадава была з ім.

Отец ребёнка, Захария, наполнился Святым Духом и произнёс пророчество:
 
І Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:

"Да будет возвеличен Господь, Бог Израиля", (Псалом 40:14, 71:18, 105:48) потому что Он посетил Свой народ и сотворил для него искупление
 
Багасла́ўлены Госпад Бог Ізраіляў, што адве́даў народ свой і даў выбаўле́ньне яму;

воздвигнув для нас могущественного Спасителя, потомка слуги Его Давида.
 
і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,

Как говорил устами пророков от самого начала —
 
(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),

что мы будем освобождены от врагов и от власти всех ненавидящих нас.
 
спасе́ нас ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх ненавíдзячых нас;

Это случилось для того, чтобы Он мог проявить милость, обещанную нашим отцам, вспомнить Свой святой договор,
 
і ўчы́ніць ла́ску бацьком нашым і спамяне́ сьвяты тастамант свой,

клятву, которой клялся отцу нашему Аврааму
 
прысягу, што кляўся Аўрааму, бацьцы нашаму, даць нам,

дать нам, по избавлении от наших врагов, служить Ему без страха;
 
не з баязьні, па выбаўле́ньні з рукі ворагаў нашых

в святости и праведности перед Ним все дни нашей жизни.
 
служыць Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад ім у-ва ўсе́ дні жыцьця нашага.

Ты, дитя, назовёшься пророком Всевышнего, Ты выйдешь перед Господом, чтобы приготовить Ему путь, (Малахия 3:1, Исайя 40:3)
 
І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напе́рад прад абліччам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,

возвещая среди Его народа о том, что спасение — в прощении грехов
 
даць народу пазнаць спасе́ньне ў адпушчэньні грахоў яго,

по любви и милосердию Бога, благодаря которым Утренняя Заря посетит нас с Небес,
 
па ўну́транаму міласэрдзю Бога нашага, якім адве́даў нас Усход з вышыні,

чтобы осветить находящихся во тьме, живущих в тени смертной (Исайя 9:1(2) и направить наши стопы на путь мира".
 
прасьвяціць тых, што ў це́мры і ў цяню́ сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя, на дарогу міра.

Ребёнок рос и становился сильным в духе, и жил в пустыне до тех пор, пока не пришло время появиться открыто перед Израилем.
 
Дзіця-ж узрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўле́ньня свайго Ізраілю.

Примечания:

 
 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
9 + вершы 21, 22 — царква = храм.
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.