Иезекииль 1 глава

Книга пророка Иезекииля
Библейской Лиги ERV → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Я — священник Иезекииль, сын Вузия. Я был в изгнании возле канала Кебар в Вавилонской земле, когда небо раскрылось и подарило мне видение Бога.
 
І было: на трыццатым годзе, на чацьвёртым месяцы, на пяты дзень месяца, калі я быў сярод перасяленцаў над ракой Хавар, разамкнуліся нябёсы — і я пабачыў уявы Божыя.

Это произошло на пятый день четвертого месяца тридцатого года. В пятый год изгнания царя Иехонии,
 
У пяты дзень месяца (гэта быў пяты год палону цара Ёакіма),

на пятый день месяца к Иезекиилю пришло слово Господнее, и снизошла на него сила Господняя.
 
было слова Гасподняе Езэкіілю, сыну Вузія, сьвятара, у зямлі Халдэйскай, над ракою Хавар; і была там на ім рука Гасподняя.

Я, Иезекииль, видел вихрь, идущий с севера. Это была большая туча, из которой рвался огонь, и вокруг нее сиял свет. Она была подобна раскалённому металлу, сияющему в огне.
 
І я бачыў: і вось буйны вецер ішоў з поўначы, вялікая хмара і палымяны агонь, і зьзяньне вакол яго,

В середине её я увидел четырёх животных, они выглядели как люди.
 
а зь сярэдзіны яго як бы сьвятло полымя зь сярэдзіны агню; і зь сярэдзіны яго відаць было як бы падабенства чатырох жывёлін, — і такі быў выгляд у іх: аблічча ў іх было, як у чалавека;

У каждого из них было по четыре лица и четыре крыла.
 
і ў кожнага чатыры твары, і ў кожнага зь іх чатыры крылы;

Их ноги были прямыми, но копыта были как у коров и блестели как начищенная медь.
 
а ногі ў іх простыя, і ступакі ног іхніх як ступак нагі ў цяляці, і зьзялі, як бліскучая медзь (і крылы ў іх лёгкія).

Под крыльями у них были человеческие руки, у тех четырёх животных было по четыре лица и четыре крыла.
 
І рукі чалавечыя былі пад крыламі ў іх, па чатырох баках іх;

Животные соприкасались друг с другом крыльями. Каждое из них шло прямо вперёд, не оглядываясь, когда передвигалось.
 
і твары ў іх і крылы ў іх — ва ўсіх чатырох; крылы ў іх прылягалі адно да аднаго; у час шэсьця свайго яны не азіраліся, а ішлі кожны перад сабою.

Каждое из них имело четыре лица: впереди было лицо человека, справа — лицо льва, слева — лицо быка, а сзади — орла.
 
Падабенства абліччаў іхніх — аблічча чалавека і аблічча ільва з правага боку ва ўсіх чатырох; а зь левага боку — аблічча цяляці ва ўсіх чатырох і аблічча арла ва ўсіх чатырох.

Их крылья были расправлены сверху. У каждого было по два крыла, которые касались крыльев другого. У них также было по два крыла, которыми они укрывали свои тела.
 
І абліччы іх і крылы іх зьверху былі разьдзеленыя, але ў кожнага два крылы прылягалі адно да аднаго, а два пакрывалі целы іхнія.

Они двигались, не поворачиваясь, туда, куда был направлен их взгляд. Они шли туда, куда их вёл дух.
 
І ішлі яны, кожнае ў свой бок перад сабою; куды дух хацеў ісьці, туды і ішлі; падчас шэсьця свайго не азіраліся.

Между животными сверкало нечто похожее на горящие угли или маленькие факелы, летающие между ними. Огонь был очень ярким, и молнии вырывались из него.
 
І выгляд у гэтых жывёлін быў як выгляд распаленага вугольля, як выгляд лампадаў; агонь хадзіў паміж жывёламі, і зьзяньне ад агню і маланка выходзілі з агню.

Быстро, как молнии, животные переносились из стороны в сторону.
 
І жывёліны шпарка рухаліся туды-сюды, як бліскае маланка.

Я посмотрел на животных и заметил четыре колеса: по одному для каждого из них.
 
І я глядзеў на жывёлін, — і вось, на зямлі каля гэтых жывёлін па адным коле перад чатырма іхнімі тварамі.

Колёса касались земли, и казалось, что они сделаны из драгоценного желтого камня, а внутри каждого колеса было ещё одно колесо.
 
Выгляд колаў і будова іхняя — як выгляд тапаза, і падабенства ва ўсіх чатырох — адно; і з выгляду іх і з будовы іх здавалася, быццам кола было ў коле.

Животные могли перемещаться только в четырёх направлениях, куда смотрели их лица, но поворачивать они не могли.
 
Калі яны ішлі, ішлі на чатыры свае бакі; падчас шэсьця не азіраліся.

Колёса, усеянные глазами, были огромных размеров, и на них нельзя было смотреть без страха.
 
А абады на іх — высокія і страшныя былі яны; абады на ўсіх чатырох вакол былі поўныя вачэй.

Колёса двигались одновременно с животными, и если животные поднимались ввысь, то и колёса поднимались вместе с ними.
 
І калі ішлі жывёлы, ішлі і колы поруч іх; а калі жывёлы падымаліся ад зямлі, тады падымаліся і колы.

Животные шли в том направлении, куда вёл их дух, и колёса двигались вместе с ними, потому что сила, находящаяся в этих колёсах, двигала их.
 
Куды дух хацеў ісьці, туды ішлі і яны; куды б ні пайшоў дух, і колы падымаліся нароўні зь імі, бо дух жывёлін быў у колах.

И если они двигались, то двигались и колёса, а если останавливались, то и колёса замирали. Если колёса поднимались, то и животные поднимались за ними, потому что в этих колёсах был дух.
 
Калі ішлі тыя, ішлі і яны; і калі тыя стаялі, стаялі і яны; і калі тыя падымаліся ад зямлі, тады нароўні зь імі падымаліся і колы, бо дух жывёлін быў у колах.

Над их головами находилось нечто, выглядевшее как великолепный хрустальный свод, простирающийся над ними.
 
Над галовамі ў жывёлін было падабенства скляпеньня, як выгляд дзівоснага крышталю, расхінутага зьверху над галовамі ў іх.

Под сводом у каждого из животных было по четыре крыла, по два с каждой стороны его тела: два крыла, соприкасаясь друг с другом, простирались в одну сторону, а два других — в другую, покрывая тело.
 
А пад скляпеньнем прасьціраліся крылы іхнія проста адно да аднаго, і ў кожнага было два крылы, якія пакрывалі іх, у кожнага два крылы пакрывалі целы іхнія.

И тогда я услышал их крылья. При каждом движении животных их крылья издавали шум, подобный бурной, несущейся рядом воде. Они были громкими, как громогласный Господь Всемогущий, как армия или толпа людей. И когда животные останавливались, то их крылья складывались по бокам.
 
І калі яны ішлі, я чуў шум крылаў іх, як бы шум многіх водаў, як бы голас Усемагутнага, моцны шум, як бы шум у вайсковым стане; калі яны спыняліся, — апускалі крылы свае.

Животные останавливались и опускали крылья, а сверху, из свода над их головами, раздавался громкий звук.
 
І голас быў са скляпеньня, якое над галовамі ў іх; калі яны спыняліся, тады апускалі свае крылы.

Над сводом, находившемся над их головами, было подобие престола цвета голубого сапфира, а на престоле этом сидел некто, напоминающий собою человека.
 
А над скляпеньнем, якое над галовамі ў іх, было падабенства трона з выгляду як бы з каменя сапфіра; а над падабенствам прастола як бы падабенства чалавека зьверху на ім.

Я видел его от пояса и выше, он был как горячий металл, окружённый огнём, а от пояса книзу всё вокруг сияло ярким пламенем.
 
І бачыў я як бы палаючы метал, як бы выгляд агню ўсярэдзіне яго вакол; ад выгляду сьцёгнаў яго і вышэй і ад выгляду сьцёгнаў яго і ніжэй я бачыў як бы нейкі агонь, і зьзяньне было вакол яго.

Вокруг него был сияющий свет, словно радуга, пробивающаяся сквозь тучи. Так выглядела слава Господняя. И тогда я пал на землю и, склонившись лицом к ней, услышал голос, говорящий со мной.
 
У якім выглядзе бывае вясёлка на аблоках падчас дажджу, такі выгляд мела гэтае зьзяньне вакол.

Примечания:

 
 
Пераклад Васіля Сёмухі
15 У друкаванай версіі «лапамі», аднак хутчэй за ўсё павінна быць — «тварамі». Габрэйскае слова פָּנָֽיו׃ (H6440) звычайна перакладаецца як «твар» ці «перад».
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.