3 Царств 1 глава

Третья книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Когда царь Давид состарился, он никак не мог согреться, и слуги укрывали его одеялами.
 
І цар Давід састарэўся і меў вельмі шмат гадоў; і не мог ён сагрэцца, хоць накрывалі яго коўдрамі.

И сказали ему слуги: «Мы найдём молодую девушку, которая будет заботиться о тебе. Она будет лежать возле тебя, и тебе будет тепло».
 
І сказалі паслугачы яго: «Трэба знайсці гаспадару нашаму, цару, маладую дзяўчыну, і хай яна стане перад царом, і клапоціцца аб ім, і хай спіць на яго грудзях, і грэе гаспадара нашага, цара».

Они искали красивую девушку по всей Израильской земле, и нашли Ависагу сонамитянку, и привели её к царю.
 
І шукалі прыгожую маладую дзяўчыну па ўсёй зямлі Ізраэльскай, і знайшлі Абісаг, сунаміцянку, і прывялі яе да цара.

Девушка была очень красива. Она ухаживала за царём, прислуживала ему, но царь не познал её.
 
Дзяўчына ж была вельмі прыгожая; і яна апекавалася над царом і паслугавала яму, але цар не дакрануўся да яе.

Адония, сын Давида и Аггифы, очень возгордился и сказал: «Я буду царём». Он приобрёл себе колесницу, всадников и пятьдесят человек, чтобы они бежали впереди него.
 
А Адонія, сын Хагіт, узганарыўся і казаў: «Я буду цараваць!» І займеў ён сабе калясніцу, і коннікаў, і пяцьдзесят чалавек, што беглі перад ім.

Адония был очень красивым мужчиной. Он родился после своего брата Авессалома. Царь Давид никогда не огорчал Адонию и никогда не спрашивал его: «Почему ты так поступаешь?»
 
І бацька яго ніколі з ім не сварыўся, кажучы: «Нашто ты гэта зрабіў?» А быў ён і сам вельмі прыгожы, другі сын па Абсаломе.

Адония посоветовался с Иоавом, сыном Саруи, и со священником Авиафаром. Они решили помочь ему стать новым царём.
 
Ён дамовіўся з Ёабам, сынам Сэруі, і з Абіятарам, святаром, якія дапамагалі Адоніі.

Но священник Садок, Ванея, сын Иодая, пророк Нафан, Шимей, Рисий и воины Давида не присоединились к Адонии.
 
Але Садок, святар, і Баная, сын Ёяды, і Натан, прарок, і Сямэй, і Рэй, і моцнае войска Давіда не былі на баку Адоніі.

Однажды у камня Зохелет, возле источника Рогель, Адония принёс в жертву содружества овец, волов и жирных телят. Он пригласил всех своих братьев, сыновей царя, и всех иудеев, которые служили царю.
 
Так, Адонія, забіўшы авечак, і цялят, і тлустую жывёлу каля каменя Загэлет, які быў блізка каля крыніцы Рагель, запрасіў усіх братоў сваіх, сыноў цара, і ўсіх людзей юдэйскіх, паслугачоў цара;

Но Адония не пригласил ни пророка Нафана, ни Ванею, ни воинов отца, ни своего брата Соломона.
 
а прарока Натана, і Банаю, і ўсіх ваяроў, і свайго брата Саламона не запрасіў.

Нафан услышал об этом и спросил Вирсавию, мать Соломона: «Слышала ли ты, что Адония, сын Аггифы, провозгласил себя царём? А настоящий царь, Давид, ничего об этом не знает.
 
Дык сказаў Натан Бэтсэбе, маці Саламона: «Ці ты не чула, што царуе Адонія, сын Хагіт, і што гаспадар наш Давід гэтага не ведае?

Твоя собственная жизнь и жизнь твоего сына Соломона может быть в опасности. Но я посоветую, что тебе сделать, чтобы спастись.
 
Дык хачу табе параіць, каб захавала ты жыццё сваё і сына свайго Саламона.

Пойди к царю Давиду и скажи ему: „Господин мой царь, ты клялся мне, твоей рабе, что мой сын Соломон будет царём после тебя и будет сидеть на твоём троне. Так почему же Адония стал новым царём?”
 
І ідзі, і ўвайдзі да цара Давіда, і скажы яму: “Гаспадару мой, цар, ці не прысягнуў ты мне, паслугачцы тваёй, кажучы: “Саламон, сын твой, будзе па мне цараваць, і ён будзе сядзець на маім пасадзе?” Дык чаму царуе Адонія?”

И в то время, когда ты ещё будешь говорить с царём, я войду и расскажу царю, что произошло, и подтвержу твои слова».
 
І калі ты яшчэ будзеш размаўляць там з царом, за табою прыйду я і падтрымаю словы твае».

Вирсавия пошла к старому царю в спальню, где Ависага сонамитянка прислуживала ему,
 
Тады Бэтсэба ўвайшла да цара ў спальню; цар жа быў надта стары, і сунаміцянка Абісаг паслугавала яму.

низко поклонилась и встала на колени перед царём. Царь спросил: «Что я могу сделать для тебя?»
 
І ўкленчыла Бэтсэба, і пакланілася цару; а цар звярнуўся да яе: «Чаго ты хочаш сабе?»

Вирсавия ответила: «Господин мой, ты сам клялся мне Господом, Богом твоим: „Сын твой Соломон будет следующим царём после меня. Он будет сидеть на моём троне”.
 
Яна адказала яму: «Гаспадару мой, ты прысягнуў Госпадам, Богам тваім, паслугачцы тваёй: “Саламон, сын твой, будзе цараваць пасля мяне і ён будзе сядзець на пасадзе маім”,

Но теперь Адония делает себя царём, а ты, господин мой царь, не знаешь об этом.
 
а вось цяпер Адонія царуе, калі ты, гаспадар мой, цар, не ведаеш пра гэта.

Он принёс в жертву множество волов, телят и овец. Он пригласил всех царских сыновей, священника Авиафара и военачальника Иоава, а твоего слугу Соломона он не пригласил.
 
Забіў ён валоў, і ўсю тлустую жывёлу, і мноства авечак, і запрасіў усіх сыноў цара, таксама Абіятара, святара, і Ёаба, кіраўніка войска; а Саламона, паслугача твайго, не паклікаў.

Господин мой царь, все израильтяне смотрят на тебя. Они ждут, чтобы ты решил, кто будет следующим царём после тебя.
 
Але ты, гаспадару мой, — цар, на цябе звернуты вочы ўсяго Ізраэля, каб ты яму аб’явіў, хто па табе, гаспадар мой, цар, павінен сядзець на тваім пасадзе!

Иначе, как только господин мой царь будет похоронен со своими праотцами, эти люди будут считать меня и моего сына Соломона преступниками».
 
Інакш, калі ты, гаспадар мой, цар, заснеш з бацькамі сваімі, на мяне і на сына майго Саламона спадзе абвінавачванне».

Когда Вирсавия ещё говорила с царём, пришёл пророк Нафан.
 
Калі яна яшчэ гаварыла з царом, прыйшоў і прарок Натан.

Слуги сказали царю: «Здесь Нафан, пророк». И он вошёл к царю и поклонился ему лицом до земли.
 
І паведамілі аб гэтым цару, кажучы: «Вось, Натан, прарок». І калі ўвайшоў ён перад аблічча цара, і пакланіўся яму нізка да зямлі,

Нафан сказал: «Господин мой царь, объявил ли ты, что Адония будет царствовать после тебя и что он будет сидеть на твоём престоле?
 
сказаў Натан: «Гаспадару мой, цар, ці ты сказаў: “Адонія хай царуе пасля мяне, і хай ён сядзе на пасад мой?”

Сегодня он спустился в долину и заколол множество волов, телят и овец для жертвоприношения. Он пригласил всех царских сыновей, военачальников и священника Авиафара. И сейчас они едят и пьют с ним, и восклицают: „Долго живи, царь Адония!”
 
Таму што сёння ён пайшоў і забіў у ахвяру валоў, і тлустую жывёлу, і мноства авечак, і запрасіў усіх сыноў царскіх, і начальнікаў войска, і святара Абіятара, і яны разам з ім ядуць, і п’юць, і гамоняць: “Хай жыве цар Адонія!”

Но он не пригласил ни меня, ни священника Садока, ни Ванею, сына Иодая, ни Соломона, твоего слугу.
 
А мяне, твайго паслугача, і святара Садока, і Банаю, сына Ёяды, і Саламона, паслугача твайго, ён не запрасіў.

Господин мой царь, сделал ли ты это, не сказав нам? Скажи нам, кто будет царём после тебя?»
 
Ці не сталася гэта па волі гаспадара майго, цара, і чаму ты не аб’явіў мне, слузе твайму, хто будзе сядзець на пасадзе гаспадара майго, цара, пасля яго?»

Тогда царь Давид сказал: «Позовите ко мне Вирсавию». И она предстала перед царём.
 
І ў адказ сказаў цар Давід: «Паклічце да мяне Бэтсэбу». Калі ўвайшла яна да цара і стала перад ім,

И царь поклялся: «Так же верно, как и то, что жив Господь, избавивший меня от всякой беды, я даю тебе эту клятву.
 
пакляўся цар і сказаў: «Жыве Госпад, Які выратаваў душу маю з усялякае бяды, бо,

Я сделаю сегодня то, в чём клялся тебе Господом, Богом Израиля. Я обещал, что Соломон, твой сын, будет царём и сядет на мой престол после меня. Я сдержу своё обещание!»
 
як я пакляўся табе Госпадам, Богам Ізраэля, кажучы: “Саламон, сын твой, будзе цараваць пасля мяне, і ён сядзе на мой пасад замест мяне”, — так сёння і зраблю».

Вирсавия опустилась на колени, поклонилась царю лицом до самой земли и сказала: «Да живёт господин мой, царь Давид, во веки веков!»
 
І Бэтсэба, упаўшы тварам на зямлю, пакланілася цару і сказала: «Няхай жыве, гаспадар мой, цар Давід, вечна!»

Затем царь Давид сказал: «Позовите ко мне священника Садока, пророка Нафана и Ванею, сына Иодая». И они пришли к царю.
 
І загадаў цар Давід: «Паклічце да мяне Садока, святара, і Натана, прарока, і Банаю, сына Ёяды». Калі яны з’явіліся перад царом,

Тогда царь сказал им: «Возьмите с собой моих слуг. Посадите моего сына Соломона на моего мула и отведите его к источнику Гион.
 
сказаў ён ім: «Вазьміце з сабою паслугачоў гаспадара вашага і пасадзіце Саламона, сына майго, на мула майго, і вядзіце яго ў Гіхон,

Там священник Садок и пророк Нафан помажут его на царство в Израиле. Затем затрубите в трубы и кричите: „Вот новый царь — Соломон!”
 
і хай там святар Садок і прарок Натан намасцяць яго на цара Ізраэля, і затрубіце ў рог, і абвясціце: “Хай жыве цар Саламон!”

А затем возвращайтесь с ним назад. Он придёт, сядет на мой трон и будет царствовать вместо меня. Я назначил его вождём над Израилем и Иудой».
 
І пойдзеце за ім, і прыйдзе ён, і сядзе на пасад мой, і будзе цараваць замест мяне; і я загадаю яму, каб быў ён валадаром над Ізраэлем і над Юдэяй».

Затем Ванея, сын Иодая, ответил царю: «Аминь! Это также верно, как если бы Господь сам сказал это, господин мой царь!
 
І ў адказ Баная, сын Ёяды, сказаў цару: «Амін, хай скажа гэтак Госпад, Бог гаспадара майго, цара!

Господин мой царь, Господь всегда был с тобой. И теперь я молюсь о том, чтобы Он был с Соломоном и сделал его царство ещё могущественнее, чем твоё, мой господин царь!»
 
Як быў Госпад з гаспадаром маім царом, так няхай будзе Ён з Саламонам і хай узвялічыць пасад яго больш за пасад гаспадара майго, цара Давіда!»

После этого священник Садок и пророк Нафан, Ванея, сын Иодая, и телохранители Давида, пошли и посадили Соломона на мула царя Давида и повели его к источнику Гион.
 
І пайшоў Садок, святар, і Натан, прарок, і Баная, сын Ёяды, і херэты, і фелеты, і пасадзілі Саламона на мула цара Давіда і прывязлі яго ў Гіхон.

Священник Садок взял рог с елеем из священного шатра и вылил его на голову Соломона, показав этим, что Соломон стал царём. Затем они затрубили в трубы, и весь народ закричал: «Пусть жизнь царя Соломона будет долгой!»
 
Там святар Садок узяў рог алею са скініі, і памазаў Саламона; і затрубіў у рог, і закрычаў увесь народ: «Хай жыве цар Саламон!»

После этого весь народ последовал за Соломоном в город. Люди играли на флейтах и были так счастливы, и так радовались, что земля сотрясалась от их криков.
 
І увесь народ праводзіў Саламона, і граў народ на флейтах, і радаваўся вялікай радасцю, і зямля шумела ад іх гомана.

Адония и все приглашённые как раз заканчивали свой пир. Они услышали звук трубы, и Иоав спросил: «Что это за шум? Что происходит в городе?»
 
І пачуў Адонія і ўсе запрошаныя ім; і ўжо застолле было скончана. Але і Ёаб, пачуўшы гук трубы, сказаў: «Што гэта за гоман узрушанага горада?»

Он ещё говорил, когда пришёл Ионафан, сын священника Авиафара. Адония сказал: «Входи! Ты достойный человек, и поэтому ты должен нести хорошие вести».
 
Калі ён яшчэ гаварыў, прыйшоў Ёнатан, сын Абіятара, святара; сказаў яму Адонія: «Увайдзі, бо ты чалавек дастойны і добрае нам абвяшчаеш».

Но Ионафан ответил Адонии: «Нет! Для тебя это плохие новости! Господин наш, царь Давид, избрал Соломона царём.
 
І Ёнатан сказаў Адоніі: «Зусім не! Бо гаспадар наш, цар Давід, абвясціў царом Саламона,

Царь послал с Соломоном священника Садока, пророка Нафана, Ванею, сына Иодая, и своего телохранителя. Они посадили Соломона на царского мула,
 
і паслаў з ім Садока, святара, і Натана, прарока, і Банаю, сына Ёяды, і херэтаў, і фелетаў; і яны пасадзілі Саламона на мула цара,

а затем священник Садок и пророк Нафан помазали его на царство в Гионе. Оттуда они пошли в город праздновать. Вот почему вы слышите этот шум.
 
і святар Садок і прарок Натан намасцілі яго на цара ў Гіхоне. І адтуль выйшлі яны з радасцю, і горад загаманіў; гэта той гоман, які вы чуеце.

И сейчас Соломон уже сидит на царском троне,
 
Але і Саламон сядзеў на пасадзе царскім,

а все царские слуги поздравляют царя Давида. Они говорят: „Царь Давид, ты великий царь! И теперь мы молимся, чтобы твой Бог сделал и Соломона великим царём. Мы молимся о том, что Бог прославит Соломона ещё больше, чем тебя, и возвеличит его царство больше, чем твоё! Тогда царь Давид поклонился Соломону, не вставая со своей постели”.
 
і царскія паслугачы папрыходзілі дабраславіць гаспадара нашага, цара Давіда, кажучы: “Хай Бог праславіць імя Саламона па-над тваім імем, і ўзвялічыць пасад яго па-над тваім пасадам”. І цар пакланіўся на ложку сваім.

Царь Давид сказал: „Благословен Господь, Бог Израиля, Который посадил моего собственного сына на мой трон и позволил мне жить, чтобы увидеть это”».
 
І, апроч таго, сказаў ён так: “Дабраславёны Госпад, Бог Ізраэля, Які даў сёння вачам маім бачыць таго, хто сядзіць на пасадзе маім”».

Все гости Адонии испугались и быстро разошлись.
 
Такім чынам, спалохаліся і паўскаквалі ўсе, запрошаныя Адоніем, і кожны з іх пайшоў сваёй дарогаю.

Адония же, боясь Соломона, пошёл и схватился за рога алтаря.
 
А Адонія, баючыся Саламона, устаў і пайшоў, і ўхапіўся за рогі ахвярніка.

Затем Соломону сказали: «Адония боится тебя, царь Соломон. Он держится за рога алтаря и говорит: „Пусть пообещает мне сейчас царь Соломон, что не убьёт меня”».
 
І паведамілі пра гэта Саламону, кажучы: «Вось, Адонія, баючыся цара Саламона, ухапіўся за рогі ахвярніка, кажучы: “Хай сёння прысягне мне цар Саламон, што не заб’е паслугача свайго мечам”».

И ответил Соломон: «Если он будет человеком достойным, то ни один волос с его головы не упадёт на землю, но если он сделает недоброе, то умрёт».
 
І Саламон сказаў: «Калі ён будзе чалавекам добрым, не ўпадзе на зямлю ніводны волас яго; але калі выявіцца ў ім ліха, то памрэ».

Царь Соломон послал людей, и они привели Адонию. Адония пришёл и поклонился царю Соломону. Соломон сказал: «Иди в свой дом».
 
І паслаў за ім Саламон, і адвялі яго ад ахвярніка, і ён увайшоў і пакланіўся цару Саламону; і Саламон сказаў яму: «Ідзі дамоў».



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.