Второзаконие 1 глава

Пятая Книга Моисеева. Второзаконие
Библейской Лиги ERV → Пераклад Чарняўскага 2017

 
 

Вот какие слова сказал Моисей израильтянам, когда они находились в долине реки Иордан, в пустыне к востоку от реки Иордан, против Суфа, между пустыней Фаран и городами Тофелом, Лаваном, Асирофом и Дизагавом.
 
Гэта словы, якія прамаўляў Майсей да ўсяго Ізраэля за Ярданам у пустыні, у Арабе насупраць Суфа, паміж Паранам, і Тафелам, і Лабанам, і Асэротам, і Дызагабам,

Путь из Хорива через горы Сеира в Кадес-Варну занимает всего одиннадцать дней,
 
на адлегласці ў адзінаццаць дзён дарогі ад Гарэба да Кадэс-Барнэ праз горы Сэір.

но с того времени, как израильский народ покинул Египет, и до того как израильтяне пришли на то место, прошло сорок лет. В первый день одиннадцатого месяца сорокового года Моисей говорил с народом и передал ему всё, что повелел Господь.
 
У саракавым годзе, у адзінаццатым месяцы, у першы дзень месяца сказаў Майсей сынам Ізраэля ўсё, што яму Госпад загадаў, каб ён сказаў ім.

Это произошло после победы Господа над Сигоном, царём аморрейским, который жил в Есевоне, и Огом, царём васанским, жившим в Аштарофе и Едреи.
 
Пасля таго, як ён забіў Сэгона, цара амарэяў, які жыў у Хесебоне, і Ога, цара Басана, які жыў у Астароце і ў Эдраі,

Израильский народ находился на восточном берегу реки Иордан в Моаве, когда Моисей начал объяснять, что повелел Господь:
 
за Ярданам, у зямлі Мааба, пачаў Майсей тлумачыць закон гэты і казаць:

«Господь, Бог наш, говорил с нами на горе Хорив и сказал: „Вы долго оставались на той горе,
 
«Госпад, Бог наш, прамаўляў да нас на Гарэбе, кажучы: “Досыць ужо вам быць на гэтай гары.

так отправляйтесь же в горы, где живут аморреи, и по всей округе, идите в долину Иордана, в горы, на западные склоны, в Негев и на морское побережье. Пройдите через Ханаанскую землю и через Ливан до самой великой реки Евфрат.
 
Абярніцеся і выберыцеся, і ідзіце на гару амарэяў і да ўсіх суседзяў іх: у Арабе, і ў гарах, і ў Сэфэле, і ў Нагэбе, і на марскім узбярэжжы; у зямлю хананеяў, і ў Лібан, аж да вялікай ракі Эўфрат.

Я отдаю вам эту землю, идите и возьмите её. Я обещал дать эту землю вашим предкам, Аврааму, Исааку и Иакову, обещал отдать эту землю им и их потомкам”».
 
Вось, кажа, Я даю вам гэтую зямлю. Ідзіце, вазьміце яе ва ўласнасць, бо яе паабяцаў Госпад бацькам вашым Абрагаму, Ізааку і Якубу, што аддасць яе ім і іх нашчадкам пасля іх”».

Моисей сказал: «Я и тогда сказал вам, что не смогу один быть вашим предводителем,
 
І сказаў ён ім у той час: «Не магу я адзін весці вас;

теперь же вас ещё больше! Господь, Бог ваш, умножил ваше число, и сегодня вас столько, сколько звёзд на небе!
 
Госпад, Бог ваш, памножыў вас, і сёння вас так многа, як зорак у небе.

Пусть Господь, Бог предков ваших, умножит вас тысячекратно по сравнению с тем, сколько вас сейчас! Да благословит Он вас, как обещал!
 
Дык хай Госпад, Бог бацькоў вашых, дадасць да гэтай лічбы многія тысячы і дабраславіць вас, як Ён гаварыў вам.

Я же один не могу печься о вас и разрешать все ваши споры!
 
Не магу я адзін забяспечыць вашы патрэбы, пераносіць вашы цяжары і спрэчкі.

Изберите себе несколько человек из каждого колена, и я сделаю их вашими предводителями. Изберите тех, у кого есть опыт, мудрость и понимание людей.
 
Абярыце сабе людзей мудрых і богабаязных, лад жыцця якіх выпрабаваны ў пакаленнях вашых, і я пастаўлю іх кіраўнікамі вашымі».

Вы же ответили: „Так и сделаем!”
 
Тады адказалі вы мне: «Добрая гэта рэч, што ты хочаш зрабіць».

И тогда я взял мудрых и опытных людей, избранных вами из каждого колена, и сделал их вашими предводителями. Так я установил над вами тысячников, сотников, пятидесятников, десятников и также дал надзирателей каждому из ваших колен.
 
Дык выбраў я тады з вашых пакаленняў мужоў мудрых і выпрабаваных, і паставіў іх князямі над вамі: тысячнікамі, сотнікамі, кіраўнікамі над пяццюдзесяццю, кіраўнікамі над дзесяццю і загадчыкамі працы для пакаленняў вашых.

Тогда я сказал судьям: „Выслушивайте споры братьев и судите справедливо, спорят ли между собой двое израильтян или израильтянин и чужестранец.
 
У той час загадаў я суддзям вашым: «Слухайце справу братоў вашых і судзіце справядліва, — суайчыннік ён ці прыбылец.

Не считайте, что один человек важнее другого, выслушивайте и малого, и великого. Никого не бойтесь, потому что суд — дело Божье; а если дело слишком трудно для вас, обратитесь ко мне, и я рассужу”.
 
Не глядзіце на асобу на судзе: выслухайце як вялікага, так і малога, не бойцеся ніводнай асобы, бо гэта суд Божы. А калі б якая справа падавалася вам цяжкай, скіроўвайце да мяне, і я выслухаю».

В то же время я дал вам повеление обо всём, что вам необходимо сделать».
 
У той час загадаў я вам усё, што вы маеце рабіць.

«И тогда, повинуясь Господу, Богу нашему, мы отправились с горы Хорив в горную страну аморреев, прошли через огромную и страшную пустыню, которую вы видели, и пришли в Кадес-Варну.
 
Потым пакінулі мы Гарэб і прайшлі ўсю тую вялікую і страшную пустыню, якую вы бачылі, праз гару амарэйскую, як загадаў нам Госпад, Бог наш, і прыйшлі ў Кадэс-Барнэ.

Я вам сказал: „Вы пришли в горную страну аморреев, которую Господь, Бог наш, даёт нам.
 
І сказаў я вам: «Вы прыйшлі да гары амарэйскай, якую мае нам даць Госпад, Бог наш.

Смотрите же, вот она! Поднимитесь и возьмите эту землю в своё владение! Господь, Бог ваших предков, повелел вам сделать это! Не бойтесь и ни о чём не беспокойтесь!”
 
Агледзь зямлю, якую дае табе Госпад, Бог твой, увайдзі і вазьмі яе ва ўладанне, як сказаў табе Госпад, Бог бацькоў тваіх; не бойся і нічога не палохайся».

Тогда вы пришли ко мне и сказали: „Давай сначала пошлём несколько человек, чтобы они осмотрели эту землю. Пусть разведают, в чём её сила и в чём слабость, а потом пусть возвратятся и скажут, какой дорогой нам идти и в какие города”.
 
Прыступілі тады вы ўсе да мяне і сказалі: «Пашлём людзей перад намі, каб агледзелі зямлю і паведамілі пра дарогу, якою маем ісці, і пра гарады, у якія маем увайсці».

Эта мысль мне пришлась по душе, и я выбрал из вашего числа двенадцать человек, по одному от каждого колена.
 
Слова мне спадабалася, і я выбраў паміж вас дванаццаць мужчын, па адным з кожнага пакалення іх.

Они ушли и, поднявшись в горы, пришли в долину Эшкол и осмотрели её.
 
Яны выйшлі, і скіраваліся ў горы, і дайшлі аж да даліны Нэгэлескал, і агледзелі зямлю.

Набрав плодов этой земли, они принесли их и рассказали нам об этой земле. „Господь, Бог наш, даёт нам хорошую землю”, — сказали они.
 
І ўзялі яны плады тае зямлі, і прынеслі нам, і сказалі: «Добрая тая зямля, якую мае даць нам Госпад, Бог наш».

Вы же отказались идти в ту землю, отказались повиноваться Господу, Богу вашему,
 
Але вы не хацелі ісці і не паверылі слову Госпада, Бога вашага.

разошлись по своим шатрам и стали жаловаться: „Господь, из ненависти к нам, вывел нас из Египетской страны только для того, чтобы нас истребили аморреи!
 
І наракалі ў палатках сваіх, і казалі: «Ненавідзіць нас Госпад, таму і вывеў нас з зямлі Егіпецкай, каб выдаць нас у рукі амарэяў ды пагубіць.

Куда же нам теперь идти? Наши братья испугали нас своими рассказами. Народ там крупнее и выше нас! — восклицали они. — Города большие, и стены их до самого неба! И мы видели там исполинов!”
 
Куды пойдзем? Нашы браты напалохалі сэрца наша, кажучы: народ той шматлікі і перавышае нас ростам, гарады вялікія і аж у неба ўмацаваныя; бачылі мы нават там сыноў Анака».

Я сказал вам: „Не страшитесь и не бойтесь этого народа!
 
Дык сказаў я вам: «Не дрыжыце і не бойцеся іх.

Господь, Бог ваш, пойдёт впереди вас и будет сражаться за вас, как сделал это в Египте. Вы видели, что Он шёл впереди вас там
 
Госпад Бог, Які ёсць правадыр ваш, Сам будзе за нас ваяваць, як зрабіў у Егіпце на вачах вашых.

и в пустыне, видели, что Господь Бог нёс вас, как отец несёт сына, и привёл вас невредимыми к этому месту”.
 
Бачыў ты сам на пустыні, як Госпад, Бог твой, насіў цябе, як звычайна носіць бацька свайго сына малога, ва ўсякай дарозе, якой вы ішлі, аж пакуль не прыйшлі вы ў гэтае месца.

И всё-таки вы не верили Господу, Богу вашему!
 
Але вы так і не паверылі Госпаду, Богу вашаму,

Во время ваших скитаний Он шёл впереди вас и находил вам место, где поставить стан, шёл впереди вас ночью в огне, а днём — в облаке, указывая вам путь».
 
Які ідзе перад вамі ў дарозе і вызначае месца, на якім вам належыць ставіць палаткі, паказваючы вам шлях: ноччу — агнём, каб асвятляць вам дарогу, удзень — у слупе воблачным».

«Господь услышал ваши речи, разгневался и поклялся, сказав:
 
Калі Госпад пачуў голас слоў вашых, то разгневаўся, і прысягнуў, і сказаў:

„Вы — народ, полный зла, и потому никто из вас не увидит доброй земли, обещанной Мной вашим предкам,
 
«Не ўбачыць ніводзін чалавек з гэтага пакалення ліхога тую добрую зямлю, якую Я пад прысягай абяцаў бацькам вашым,

только Халев, сын Иефоннии, увидит её. Я дам Халеву и его потомкам землю, по которой он прошёл, потому что Халев исполнил всё, что Я повелел”.
 
за выключэннем Калеба, сына Ефоны. Ён яе ўбачыць, яму і сынам яго дам Я гэтую зямлю, па якой ён хадзіў, бо ён рабіў усё, каб быць паслухмяным Госпаду».

Из-за вас Господь разгневался и на меня и сказал: „Моисей, и ты тоже не вступишь на эту землю,
 
Праз вас і на мяне загневаўся Госпад і казаў: «І ты туды не ўвойдзеш,

Иисус, сын Навина, твой помощник, вступит на эту землю. Ободряй Иисуса, потому что он поведёт за собой израильтян, чтобы они владели этой землёй”.
 
але Ешуа, сын Нуна, твой паслугач, ён туды ўвойдзе. Яго падбадзёрвай, бо ён размяркуе зямлю Ізраэлю.

Затем Господь обратился к нам с такими словами: „Вы сказали, что враг захватит ваших детей, но эти дети вступят на ту землю. Они ещё слишком молоды, чтобы отличить добро от зла, и потому Я отдам им эту землю, и ваши дети овладеют ею.
 
Дзеці вашы, пра якіх гаварылі вы, што павядуць іх у палон, і сыны вашы, якія сёння не разумеюць, што добрае або ліхое, яны ўвойдуць; ім дам Я яе, і яны завалодаюць ёю.

А вы поверните и отправляйтесь обратно в пустыню по дороге, ведущей к Красному морю”.
 
А вы павярніце ды адыдзіце ў пустыню па дарозе праз мора Чырвонае».

„Моисей, — признались вы тогда, — мы согрешили против Господа, но теперь мы пойдём и сразимся, как повелел нам Господь, Бог наш”. И каждый из вас взял своё оружие, думая, что вам будет легко захватить эту горную страну.
 
І адказалі вы мне: «Зграшылі мы перад Госпадам, мы пойдзем і будзем ваяваць, як загадаў нам Госпад, Бог наш». І вы падперазаліся зброяй і выправіліся на гару.

Господь же повелел мне: „Скажи людям, чтобы они не ходили в ту землю и ни с кем не сражались, потому что Меня не будет с ними и враги одолеют их”.
 
Госпад сказаў мне: Скажы ім: «Не ўзыходзьце і не ваюйце, бо Я не з вамі, каб не пападалі вы перад ворагамі вашымі».

Я говорил с вами, но вы не слушали и отказывались повиноваться Господу, считая, что можете полагаться на свои силы. Вы поднялись в горы,
 
Сказаў я, ды вы не паслухалі, і супрацівіліся загаду Госпадаву, і, гнаныя пыхаю, вы ўзышлі на вяршыню гары.

но живущие там аморреи вышли сразиться с вами и преследовали вас словно пчелиный рой от Сеира до самой Хормы.
 
Дык выйшаў супраць вас амарэй, які жыў на той гары, і пагнаў вас, як звычайна гоняць пчолы, і пабіў вас ад Сэіра аж да Хормы.

Тогда вы пришли назад и воззвали к Господу о помощи, но Господь отказался слушать вас,
 
І вярнуліся вы і плакалі перад Госпадам, але Госпад не выслухаў вас і не захацеў звярнуць увагі на голас ваш.

и вы остались в Кадесе на долгое время».
 
І прабылі вы ў Кадэсе на працягу таго доўгага часу, пакуль вы там заставаліся.



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.