Да Жыдоў 1 глава

¹ Бог, які многакротна і рознымі спосабамі прамаўляў здаўна да айцоў праз прарокаў,

² у апошнія гэтыя дні прамовіў да нас праз Сына, Якога наставіў за насьле́дніка ўсяго, праз Якога й вякі стварыў.

³ Той, будучы зьяньнем славы і ўзорам пастаці Яго, усё словам сілы Свае́й носячы, учыніўшы цераз Сябе́ ачышчэньне грахоў нашых, се́ў праваруч ве́лічы на вышынях,

⁴ дасканальшы за Ангелаў нагэтулькі, наколькі слаўне́йшае за іх дастаў у спадчыне імя.

⁵ Бо каму із Ангелаў сказаў Ён калі: Ты — Сын Мой, сягоньня Я цябе́ спарадзіў, — і яшчэ: Я буду Яму Айцом, і Ён будзе Мне́ Сынам? (Псальм 2:7; 2 Царств 7:14.)

⁶ Калі-ж ізноў уводзіць Першароднага ў сусьве́т, кажа: І няхай паклоняцца Яму ўсе́ Ангелы Божыя (Псальм 96:7).

⁷ Да Ангелаў жа кажа: Ты Ангеламі Сваімі духаў робіш і служкамі Сваімі — полымя агнявое (Псальм 103:4).

⁸ А аб Сыне: Пасад Твой, Божа, па ве́к ве́чны; па́ліца пра́васьці — па́ліца царства Твайго.

⁹ Ты праўду палюбіў і зьненавідзіў беззаконьне; дзеля гэтага памазаў Цябе́, Божа, Твой Бог але́ем радасьці бале́й за супольнікаў Тваіх (Псальм 44:7−8).

¹⁰ І: напачатку заснаваў Ты, Госпадзе, зямлю, і нябёсы — дзе́ла рук Тваіх;

¹¹ яны пагібнуць, а Ты трываеш; і ўсе́, быццам вопратка, пастарэюць,

¹² і, як вопратку, скруціш іх, і пераме́няцца; але Ты — Той Самы, і гады́ Твае́ ня скончацца (Псальм 101:26−28).

¹³ Каму із Ангелаў сказаў Ён калі: Сядзь праваруч Мяне́, дакуль пакладу ворагаў Тваіх за падножжа ног Тваіх? (Псальм 109:2.)

¹⁴ Ці ня ўсе́ яны — служэбныя духі, пасланыя на служэньне дзеля тых, што маюць збаўле́ньне ўнасьле́даваць?

Стих 1

И в самом деле, издревле жертвопри­ношения народа Божия многократно и многообразно предзнаменовали при­ход сего одного. Ибо Сам Христос есть агнец по невинности Своей чистой (несмешанной) души, и козел в подо­бии плоти греховной (3 Как закон, ослабленный плотию, был бессилен, то Бог послал Сына Своего в подобии плоти греховной в жертву за грех и осудил грех во плоти, Рим 8:3). И что бы только иное и каким бы образом в жертвоприношениях Ветхого Заве­та ни предсказывалось, предсказано в этом единственном отношении, рас­крытом в Новом Завете.

Источник: Августин Иппонский. Проповеди 228В.2

Стих 2

Всякая тварь [существует] не до века, а от века. Ибо от неё уже произошли века, а не она от века, так как начало её было и началом веков; до века же [существовал] один Единородный, которым и века сотворены. Посему от лица Премудрости говорится: прежде век основа Мя (23 от века я помазана, от начала, прежде бытия земли. Притч 8:23), так что в Ней сотворил все Тот, о Ком сказано: вся премудростию сотворил еси (24 Как многочисленны дела Твои, Господи! Все соделал Ты премудро; земля полна произведений Твоих. Пс 103:24).

Источник: О книге Бытия буквально, 5.19