Лукі 1 глава

Паводле Лукі Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Перевод Еп. Кассиана

 
 

Як ужо многія браліся напісаць аповесьць аб зусім добра вядомых сярод вас здарэньнях,
 
Так как уже многие взялись за составление повествования о совершившихся среди нас событиях,

як пераказалі нам тое быўшыя з са́мага пачатку вачавідцамі і слугамі Слова,
 
как передали нам те, кому от начала довелось быть очевидцами и служителями слова,

то прыйшло на думку і мне́, пільна разьве́даўшы аб усім ад пачатку, як сьле́д апісаць табе́, высокапаважаны Феафіле,
 
решил и я, тщательно исследовав все с самого начала, последовательно написать для тебя, превосходнейший Феофил,

каб ты даве́даўся праўду аб тых словах, якіх цябе́ навучылі.
 
чтобы ты познал достоверность того учения, в котором был наставлен.

Быў у дні Ірада, цара Юдэйскага, сьвяшчэньнік з Авіявае чаргі, на імя Захарыя, і жонка яго з дачок Ааронавых; і было імя яе́ Альжбе́та.
 
Был в дни Ирода, царя Иудейского, некий священник по имени Захария, из чреды Авиевой, и жена у него из дочерей Аароновых, имя ее Елисавета.

Былі-ж яны абое праведныя перад Богам, паступаючы паводле прыказаньняў і законаў Госпада беззаганна.
 
Были же праведны они оба пред Богом, поступая по всем заповедям и уставам Господним безукоризненно.

І ня было ў іх дзіцяці, бо Альжбе́та была няплодная, і абое яны былі паджылыя ў гадох сваіх.
 
И были они бездетны, ибо Елисавета была неплодна, и оба достигли преклонного возраста.

І ста́лася, калі ў парадку свае́ чаргі служыў ён перад Богам,
 
Было же: когда священнодействовал он в порядке чреды своей пред Богом, по обычаю священного служения,

выпала яму паводле звычаю сьвяшчэньнікаў увайсьці ў царкву Гасподнюю кадзíць;
 
выпал ему жребий воскурить фимиам, войдя в храм Господень;

а ўся маса народу вонках малілася ў час каджэньня.
 
а все множество народа молилось вне во время каждения,

І зьявіўся яму Ангел Гасподні, стоячы справа ля кадзільнага ахвярніку.
 
Явился же ему ангел Господень, став по правую сторону жертвенника кадильного.

І спалохаўся Захарыя, убачыўшы яго, і зьняў яго страх.
 
И смущен был Захария этим видением, и страх напал на него.

Ангел жа сказаў яму: ня бойся, Захарыя; бо вы́слухана малітва твая, і жонка твая Альжбе́та ўродзіць табе́ сына, і дасі яму імя — Іоан.
 
Сказал же ему ангел: не бойся, Захария, ибо услышана молитва твоя, и жена твоя Елисавета родит тебе сына, и наречешь имя ему: Иоанн.

І будзе табе́ радасьць і ўце́ха, і многія ўзрадуюцца з нараджэньня яго.
 
И будет радость тебе и ликование, и многие о рождении его возрадуются;

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам; і ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым напоўніцца яшчэ ў чэраве маткі свае́.
 
ибо он будет велик пред Господом, и вина и хмельного не будет пить, и Духа Святого исполнится еще от чрева матери своей,

І многіх з сыноў Ізраілявых наве́рне да Госпада Бога іх.
 
и многих из сынов Израилевых обратит к Господу Богу их.

І пройдзе перад Ім у духу і сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзе́цям, і непаслухмя́ных да мудрасьці праведных, каб прыгатаваць Госпаду народ падгатоўлены.
 
он будет идти перед Ним в духе и силе Илии, чтобы возвратить сердца отцов детям и непокорным образ мыслей праведных, представить Господу народ приготовленный.

І сказаў Захарыя Ангелу: Па чым пазна́ю я гэтае? То-ж я стары́, і жонка мая ў гадо́х пажылых.
 
И сказал Захария ангелу: по какому знаку узнаю я это? Я ведь стар, и жена моя достигла преклонного возраста.

І сказаў яму Ангел у адказ: я — Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасла́ны гаварыць з табою і абвясьціць табе́ гэтае.
 
И ответил ему ангел: я Гавриил, предстоящий пред Богом, и послан говорить тебе и благовествовать тебе это.

І вось, будзеш ты маўчаць, і ня здолееш гаварыць да дня, калі гэтае станецца: за тое, што не паве́рыў словам маім, якія збудуцца ў свой час.
 
И вот, ты будешь молчать и не сможешь говорить до того дня, когда сбудется это, за то, что ты не поверил словам моим, которые исполнятся в свое время.

І ждаў народ Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіць у царкве́.
 
И ожидал народ Захарию и удивлялся промедлению его в храме.

Выйшаўшы-ж, ён ня мог гаварыць да іх: і пазналі, што бачыў зья́ву ў царкве́; і ён ківаў і астаўся не́мы.
 
А выйдя, он не мог с ними говорить, и поняли они, что он имел видение в храме; и сам он делал им знаки и оставался нем.

І сталася, як скончыліся дні службы яго, вярнуўся ён у дом свой.
 
И было: когда окончились дни служения его, ушел он в дом свой.

Пасьля гэтых дзён зачала Альжбе́та, жонка яго, і таілася пяць ме́сяцаў, ды гаварыла:
 
После же этих дней зачала Елисавета, жена его, и пять месяцев скрывала себя от всех, говоря:

так учыніў мне́ Госпад у дні гэтыя, як глянуў на мяне́, каб зьняць з мяне́ ганьбу між людзьмі.
 
так мне сотворил Господь в дни, когда Ему угодно было снять с меня поношение среди людей.

У шосты-ж ме́сяц пасланы быў Ангел Гаўрыіл ад Бога ў места Галіле́йскае, называнае Назарэт,
 
В шестой же месяц послан был ангел Гавриил от Бога в город Галилейский, по имени Назарет,

да дзе́вы, зару́чанай з мужам іме́ньнем Язэп, з дому Давідавага; імя-ж дзе́вы — Марыя.
 
к деве, обрученной мужу по имени Иосиф, из дома Давидова; и имя девы — Мариам.

Ангел, увайшоўшы да яе́, сказаў: радуйся, дабрадатная! Госпад з табою; багасла́ўлена ты між жанок.
 
И войдя к Ней, ангел сказал: радуйся, Благодатная! Господь с Тобою!

Яна-ж, убачыўшы яго, спалохалася ад слоў яго і разважала, што-б гэта было за прывітаньне такое?
 
Она же была смущена этой речью и размышляла: что же это за приветствие?

І сказаў ёй Ангел: ня бойся, Марыя; бо ты знайшла ласку ў Бога.
 
И сказал Ей ангел: не бойся, Мариам, ибо Ты обрела благодать у Бога.

І вось зачне́ш у чэраве і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус.
 
И вот. Ты зачнешь во чреве и родишь Сына и наречешь имя Ему: Иисус.

Ён будзе вялікі і Сынам Найвышэйшага назаве́цца, і дасьць Яму Госпад Бог пасад Давіда, бацькі Яго,
 
Он будет велик, и Сыном Всевышнего будет назван, и даст Ему Господь Бог престол Давида, отца Его,

і цары́ць будзе над домам Якава даве́ку, і царству Яго ня будзе канца.
 
и будет царствовать над домом Иакова вовеки, и Царству Его не будет конца.

Марыя-ж сказала Ангелу: як гэта будзе, калі я ня знаю мужа?
 
Сказала же Мариам ангелу: как же будет это, раз Я мужа не знаю?

І ў адказ сказаў ей: Дух Сьвяты найдзе́ на цябе́, і сіла Найвышэйшага ахіне́ цябе́: вось чаму й тое, што народзіцца сьвятое, Сынам Божым назаве́цца.
 
И ответил Ей ангел: Дух Святой найдет на Тебя, и сила Всевышнего осенит Тебя; потому и рождаемое Святое названо будет Сыном Божиим.

Вось і Альжбе́та, сваячка твая, і яна зачала сына ў ста́расьці сваёй, і гэта ўжо шосты ме́сяц у яе́, хоць і называнай няплоднай.
 
И вот Елисавета, родственница Твоя, и та зачала сына в старости своей, и этот месяц уже шестой для нее, которую называют неплодной,

Бо-ж у Бога ніводнае слова ня будзе немагчымым.
 
ибо у Бога не останется бессильным никакое слово.

І сказала Марыя: вось я — слуга Госпада; няхай ста́нецца мне́ па слову твайму. І адыйшоў ад яе́ Ангел.
 
Сказала же Мариам: вот — раба Господня; да будет Мне по слову твоему. И отошел от Нее ангел.

Устаўшы-ж Марыя ў тыя дні борзда пайшла ў горную краіну, у ме́ста Юдзіна.
 
В эти дни Мариам, отправившись в путь, пошла с поспешностью в горную страну, в город Иудин,

І ўвайшла ў дом Захарыі і прывітала Альжбе́ту.
 
и вошла в дом Захарии и приветствовала Елисавету.

І ста́лася, як Альжбе́та ўчула прывітаньне Марыі, узварухну́лася дзіцятка ў чэраве яе́, і Альжбе́та напоўнілася Духам Сьвятым.
 
И было: когда услышала Елисавета приветствие Марии, вострепетал младенец во чреве ее; и Елисавета исполнилась Духа Святого,

І загаласіла моцным голасам і сказала: багасла́ўлена ты між жанок, і багасла́ўлены плод чэ́рава твайго.
 
и воскликнула громким голосом и сказала: благословенна Ты в женах, и благословен плод чрева Твоего!

І адкуль гэтае мне́, што прыйшла маці Госпада майго да мяне́?
 
И откуда это мне, что Мать Господа моего пришла ко мне?

Бо вось, як голас вітаньня твайго дайшоў да вушэй маіх, узварухнулася вясёла дзіцятка ў чэраве маім.
 
Ибо когда прозвучал голос приветствия Твоего в ушах моих, вострепетал в ликовании младенец во чреве моем,

І шчасьлíва паве́рыўшая: бо збудзецца сказанае ёй ад Госпада.
 
и блаженна Поверившая, что совершится сказанное Ей от Господа.

І сказала Марыя: вяліча́е душа мая́ Госпада;
 
И сказала Мариам: Величает душа Моя Господа,

і ўзрадаваўся дух мой у Богу Спасіцелю маім,
 
и возликовал дух Мой о Боге, Спасителе Моем,

што глянуў Ён на пакорнасьць рабы свае́, бо адгэтуль шчасьліваю называцімуць мяне́ ўсе́ роды,
 
что призрел Он на малость рабы Своей; ибо отныне будут называть Меня блаженной все роды;

бо вялікае ўчыніў мне́ Дужы́; і сьвятое імя Яго;
 
что сотворил Мне великое Сильный, и свято имя Его,

і міласьць Яго ў роды радоў для тых, што баяцца Яго.
 
и милость Его в роды и роды боящимся Его;

Учыніў сілу рукой сваёй; рассе́яў гордых думкамі сэрца іх;
 
соделал Он сильное рукою Своею, рассеял гордых в помышлениях сердца их;

адабраў у моцных пасады, узьвялічыў пакорных,
 
низложил властителей с престолов и возвысил смиренных;

галодных здаволіў дабром, а багатыроў адпусьціў ні з чым.
 
алчущих преисполнил благ; и богатых отослал ни с чем;

Прыняў Ізраіля, слугу свайго, успомніў міласьць,
 
поддержал Израиля, отрока Своего, в память о милости —

як гаварыў да айцоў нашых, да Аўраама і насе́ньня яго даве́ку.
 
как Он сказал отцам нашим, — милости к Аврааму и семени его вовек.

Прабыла-ж Марыя з ёю каля трох ме́сяцаў і вярнулася ў дом свой.
 
Пробыла же Мариам с ней около трех месяцев и возвратилась в дом Свой.

Альжбе́це-ж настаў час радзіць, і яна ўрадзіла сына.
 
Елисавете же настало время родить, и она родила сына,

І пачулі сусе́дзі ды сваякі яе́, што ўзьвялічыў Госпад міласьць сваю над ёю, і це́шыліся з ёю.
 
и услышали соседи и родственники ее, что умножил Господь милость Свою к ней, и радовались с нею.

У восмы дзе́нь прыйшлі абрэзаць дзіцятка і хаце́лі назваць яго па іме́ньню бацькі яго Захарыям.
 
И было: в день восьмой пришли обрезать дитя, и хотели назвать его, по имени отца его, Захарией.

На гэтае маці яго сказала: не́, а назваць яго Іоанам.
 
И мать его ответила: нет, но будет он назван Иоанном.

І сказалі ёй: нікога няма ў родзе тваім, хто зваўся-б гэтым іме́ньнем.
 
И сказали ей: никого нет из родни твоей, кто назывался бы этим именем;

І пыталіся на міга́х у бацькі, як бы ён хаце́ў назваць яго.
 
и начали знаками задавать отцу его вопрос, как хотел бы он, чтобы называли его.

Ён зажадаў дошчачку і напісаў: Іоан імя яму. І ўсе́ дзівіліся.
 
И попросив дощечку, он написал так: Иоанн — имя ему. И удивились все.

І ў той жа час расчыніліся вусны яго і язык яго, і ён стаў гаварыць, багасла́ўлючы Бога.
 
И тотчас открылись уста его и язык, и он говорил, благословляя Бога.

І страх узьняўся сярод сусе́дзяў іх; і расказвалі пра ўсё гэтае па ўсёй нагорнай старане́ Юдэйскай.
 
И был страх у всех живущих вокруг них, и по всей горной стране Иудейской шла молва о всём этом.

І ўсе́ чуўшыя ўзялі гэтае да сэрца свайго і гаварылі: што-ж гэта будзе за дзіця? І рука Госпадава была з ім.
 
И все слышавшие положили это на сердце свое и говорили: что же будет дитя это? Ибо рука Господня была с ним.

І Захарыя, бацька яго, напоўніўся Сьвятым Духам і прарочыў, кажучы:
 
И Захария, отец его, исполнился Духа Святого и пророчествовал, говоря:

Багасла́ўлены Госпад Бог Ізраіляў, што адве́даў народ свой і даў выбаўле́ньне яму;
 
Благословен Господь Бог Израилев, что посетил и сотворил искупление народу Своему,

і падняў рог спасе́ньня нашага ў доме Давіда, слугі Свайго,
 
и воздвиг нам рог спасения в доме Давида, отрока Своего, —

(як апавясьцíў вуснамі быўшых ад ве́ку сьвятых прарокаў Сваіх),
 
как Он сказал устами святых древних пророков Своих, —

спасе́ нас ад ворагаў нашых і ад рукі ўсіх ненавíдзячых нас;
 
спасение от врагов наших и от руки всех ненавидящих нас:

і ўчы́ніць ла́ску бацьком нашым і спамяне́ сьвяты тастамант свой,
 
сотворить милость отцам нашим и вспомнить завет Свой святой,

прысягу, што кляўся Аўрааму, бацьцы нашаму, даць нам,
 
клятву, которою Он клялся Аврааму, отцу нашему,

не з баязьні, па выбаўле́ньні з рукі ворагаў нашых
 
чтобы безбоязненно, избавившись от руки врагов,

служыць Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад ім у-ва ўсе́ дні жыцьця нашага.
 
служили мы Ему в святости и праведности, все дни наши пред Ним.

І ты, дзіцятка, назавешся прарокам Усявышняга, бо пройдзеш напе́рад прад абліччам Госпада — прыгатаваць шляхі Яму,
 
И ты, дитя, пророком Всевышнего будешь названо, ибо ты будешь идти пред Ним, чтобы приготовить пути Ему,

даць народу пазнаць спасе́ньне ў адпушчэньні грахоў яго,
 
дать народу Его познать спасение в отпущении грехов их,

па ўну́транаму міласэрдзю Бога нашага, якім адве́даў нас Усход з вышыні,
 
по глубине милосердия Бога нашего, которым с высоты посетит нас Восходящее Светило,

прасьвяціць тых, што ў це́мры і ў цяню́ сьмяротным, пакіраваць ногі нашыя, на дарогу міра.
 
воссиять сидящим во тьме и тени смерти, направить ноги наши на путь мира.

Дзіця-ж узрастала і ўмацоўвалася духам, і было ў пустынях да дня зьяўле́ньня свайго Ізраілю.
 
Дитя же возрастало и укреплялось духом. И был он в пустынях до дня явления его пред Израилем.

Примечания:

 
Пераклад Л. Дзекуць-Малея
9 + вершы 21, 22 — царква = храм.
 
 


2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.