Іоана 1 глава

Паводле Іоана Сьвятое Эвангельле
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Елизаветинская на русском

На пача́тку было Слова, і Слова было ў Бога, і Богам было Слова.

В начале бе слово, и слово бе к Богу, и Бог бе слово.

Яно было ў Бога спрадве́ку.

Сей бе искони к Богу:

Усё праз Яго ста́лася, і без Яго нічога ня было з таго, што ста́лася.

вся тем быша, и без него ничтоже бысть, еже бысть.

У Ім жыцьцё было, і жыцьцё было сьвятло́м для людзе́й.

В том живот бе, и живот бе свет человеком:

І сьвятло́ ў це́мры сьве́ціць, і це́мра не агарнула яго.

и свет во тме светится, и тма его не объят.

Быў чалаве́к, пасла́ны ад Бога; імя яго Іоан.

Бысть человек послан от Бога, имя ему иоанн:

Ён прыйшоў дзеля сьве́дчаньня, каб сьве́дчыў аб сьвятле́, каб усе́ мелі ве́ру праз Яго.

сей прииде во свидетелство, да свидетелствует о свете, да вси веру имут ему.

Ня быў ён сьвятлом, але каб сьве́дчыў аб Сьвятле́.

Не бе той свет, но да свидетелствует о свете:

Было Сьвятло́ праўдзівае, якое прасьвячае ўсякага чалаве́ка прыходзячы ў сьве́т.

бе свет истинный, иже просвещает всякаго человека грядущаго в мир:

Было Яно на сьве́це, і сьве́т праз Яго стаўся, і сьве́т Яго не пазнаў.

в мире бе, и мир тем бысть, и мир его не позна:

Да сваіх прыйшло, і свае́ Яго ня прыня́лі.

во своя прииде, и свои его не прияша.

А тым, што прыня́лі Яго, ве́руючым у імя Яго, дало Яно ім сілу дзяцьмі Божымі ста́цца, тым, якія ве́руюць у імя Яго,

Елицы же прияша его, даде им область чадом Божиим быти, верующым во имя его,

тым, што не ад крыві, не ад жаданьня це́ла, не ад жаданьня мужа, але ад Бога нарадзіліся.

иже не от крове, ни от похоти плотския, ни от похоти мужеския, но от Бога родишася.

І Слова це́лам ста́лася і пасялілася між нас, (і бачылі мы славу Яго, славу, як Адзінароднага ад Айца), поўнае ласкі і праўды.

И слово Плоть бысть и вселися в ны, и видехом славу его, славу яко единороднаго от Отца, исполнь благодати и истины.

Іоан сьве́дчыць аб Ім і го́ласна кажа: Гэта Той, пра Якога я сказаў: Той, што пасьля мяне́ йдзе, Ён напе́радзе мяне́ стаў, бо ране́й за мяне́ быў.

Иоанн свидетелствует о нем и воззва глаголя: сей бе, егоже рех, иже по мне грядый, предо мною бысть, яко первее мене бе.

І ад поўнасьці Яго ўсе́ мы прынялі ласку на ласку;

И от исполнения его мы вси прияхом и благодать воз благодать:

бо закон быў да́дзены праз Майсе́я, ласка-ж і праўда сталіся праз Ісуса Хрыста.

яко закон моисеом дан бысть, благодать (же) и истина Иисус Христом бысть.

Бога ня бачыў ніхто ніколі; Адзінародны Сын, што ў улоньні Айца, Той зьявіў.

Бога никтоже виде нигдеже: единородный Сын, сый в лоне Отчи, той исповеда.

І вось сьве́дчаньне Іоана, як Жыды паслалі з Ерузаліму сьвяшчэньнікаў і лявітаў, каб спыталіся ў яго: хто ты?

И сие есть свидетелство иоанново, егда послаша жидове от Иерусалима иереев и левитов, да вопросят его: ты кто еси?

Ён сказаў і ня зрокся, і сказаў: я ня Хрыстос.

И исповеда и не отвержеся: и исповеда, яко несмь аз Христос.

І пыталіся ў яго: дык хто-ж? ты Ільля? І сказаў: не́. Прарок? І адказаў: не́.

И вопросиша его: что убо? илиа ли еси ты? И глагола: несмь. Пророк ли еси? И отвеща: ни.

Дык сказалі яму: хто-ж ты? каб нам даць адказ тым, што нас паслалі: што́ ты кажаш аб самым сабе́?

Реша же ему: кто еси? да ответ дамы пославшым ны: что глаголеши о тебе самем?

І сказаў: я голас гука́ючага ў пустыні: Прастуйце шлях Госпаду, як сказаў прарок Ісая (Ісая 40:3).

Рече: аз глас вопиющаго в пустыни: исправите путь Господень, якоже рече исаиа пророк.

А пасланыя былі ад фарысэяў.

И посланнии беху от фарисей:

І спыталіся ў яго: Дык што-ж ты хрысьціш, калі ты ня Хрыстос, ані Ільля, ані прарок?

и вопросиша его и реша ему: что убо крещаеши, аще ты неси Христос, ни илиа, ни пророк?

Іоан сказаў ім у адказ: я хрышчу вадой, але паўстаў сярод вас, Каго вы ня ве́даеце;

Отвеща им иоанн, глагола: аз крещаю водою: посреде же вас стоит, егоже вы не весте:

гэта Той, што йдзе́ за мною, але напе́радзе мяне́ быў, Якому я ня варты разьвязаць раме́нь абуцьця Яго.

той есть грядый по мне, иже предо мною бысть, емуже несмь аз достоин, да отрешу ремень сапогу его.

Ста́лася гэта ў Віфавары, за Іорданам, дзе хрысьціў Іоан.

Сия в вифаваре быша об он пол иордана, идеже бе иоанн крестя.

На другі дзе́нь бачыць Іоан Ісуса ідучы да яго і кажа: вось Ягня Божае, што бярэ на Сябе́ грахі ўсяго сьве́ту.

Во утрий (же) виде иоанн Иисуса грядуща к себе и глагола: се, агнец Божий, вземляй грехи мира:

Гэта Той, аб Якім я сказаў: ідзе́ за мною Муж, Які стаў напе́радзе мяне́, бо ране́й за мяне́ быў;

сей есть, о немже аз рех: по мне грядет муж, иже предо мною бысть, яко первее мене бе:

і я ня ве́даў Яго; але, каб зьявіўся Ізраілю, прыйшоў я, хрысьцячы вадой.

и аз не ведех его: но да явится израилеви, сего ради приидох аз водою крестя.

І сьве́дчыў Іоан, кажучы: я бачыў Духа, зыходзячы з не́ба, як галуб, і стаў Ён над Ім.

И свидетелствова иоанн, глаголя, яко видех Духа сходяща яко голубя с небесе, и пребысть на нем:

І я ня ве́даў Яго; але Той, што паслаў мяне́ хрысьціць вадой, сказаў мне́: на каго угле́дзіш зыхо́дячы Духа, Гэты і ёсьць Той, што Духам Сьвятым хрысьціць.

и аз не ведех его: но пославый мя крестити водою, той мне рече: над негоже узриши Духа сходяща и пребывающа на нем, той есть крестяй Духом святым:

І я бачыў і засьве́дчыў, што гэты ёсьць Сын Божы.

и аз видех и свидетелствовах, яко сей есть Сын Божий.

На другі дзе́нь ізноў стаяў Іоан і двое з вучняў яго.

Во утрий (же) паки стояше иоанн, и от ученик его два.

І, угле́дзіўшы, што йдзе Ісус, сказаў: вось Ягня Божае!

И узрев Иисуса грядуща, глагола: се, агнец Божий.

І пачулі двое з вучняў яго, як казаў гэтае, і пайшлі за Ісусам.

И слышаста его оба ученика глаголющаго, и по Иисусе идоста.

Ісус жа, аглянуўшыся і ўгле́дзіўшы, што йдуць за Ім, кажа ім: чаго шука́еце? Яны адказалі Яму: Равві! (г. е. вучыцель) — дзе́ жыве́ш?

Обращься же Иисус и видев я по себе идуща, глагола има: чесо ищета? Она же реста ему: равви, еже глаголется сказаемо учителю, где живеши?

Кажа ім: пайдзе́це і ўбачыце. Яны пайшлі і ўбачылі, дзе́ Ён жыве́, і астава́ліся ў Яго гэты дзе́нь. Было-ж каля дзесятае гадзіны.

(И) глагола има: приидита и видита. Приидоста и видеста, где живяше, и у него пребыста день той. Бе же час яко десятый.

Адзін з двох, што чулі ад Іоана і пайшлі за Ісусам, быў Андрэй, брат Сымона Пятра.

Бе (же) андрей, брат симона петра, един от обою слышавшею от иоанна и по нем шедшею.

Ён пе́ршы знаходзіць брата свайго Сымона і кажа яму: мы знайшлі Мэсію (што азначае Хрыста).

Обрете сей прежде брата своего симона и глагола ему: обретохом мессию, еже есть сказаемо Христос.

І прывёў яго да Ісуса. Ісус жа, глянуўшы на яго, сказаў: Ты Сымон, сын Іонін, ты назаве́шся Кіфа, што значыць ка́мень (Пётр).

И приведе его ко Иисусови. Воззрев же нань Иисус рече: ты еси симон сын ионин: ты наречешися кифа, еже сказается петр.

На другі дзе́нь Ісус хаце́ў ісьці ў Галіле́ю і знаходзіць Піліпа ды кажа яму: ідзі за Мною.

Во утрий (же) восхоте изыти в галилею: и обрете филиппа и глагола ему: гряди по мне.

Піліп жа быў з Віфсаіды, з ме́ста Андрэя і Пятра.

Бе (же) филипп от вифсаиды, от града андреова и петрова.

Піліп знаходзіць Натанаіла і кажа яму: мы знайшлі Таго, аб Кім пісаў Майсе́й у законе і прарокі: Ісуса, Сына Язэпавага, што з Назарэту.

Обрете филипп нафанаила и глагола ему: егоже писа моисей в законе и пророцы, обретохом Иисуса Сына иосифова, иже от назарета.

Але Натанаіл сказаў яму: ці-ж можа быць што́ добрае з Назарэту? Піліп кажа яму: пайдзі ды паглядзі.

И глагола ему нафанаил: от назарета может ли что добро быти? Глагола ему филипп: прииди и виждь.

Ісус, угле́дзіўшы Натанаіла, як ішоў да Яго, кажа аб ім: вось, запраўды, ізраільцянін, у якім няма няшчырасьці.

Виде (же) Иисус нафанаила грядуща к себе и глагола о нем: се, воистинну израилтянин, в немже льсти несть.

Натанаіл кажа Яму: скуль ве́даеш мяне́? Ісус адказаў і сказаў яму: пе́рш, чым Піліп паклікаў цябе́, я бачыў цябе, як ты быў пад смакоўніцаю.

Глагола ему нафанаил: како мя знаеши? Отвеща Иисус и рече ему: прежде даже не возгласи тебе филипп, суща под смоковницею видех тя.

І кажа Яму Натанаіл: Равві! Ты Сын Божы! Ты — Цар Ізраіляў!

Отвеща нафанаил и глагола ему: равви, ты еси Сын Божий, ты еси Царь израилев.

Ісус у адказ сказаў яму: ве́рыш, бо Я сказаў табе: Я бачыў цябе́ пад смакоўніцаю; убачыш больш за гэтае.

Отвеща Иисус и рече ему: зане рех ти, яко видех тя под смоковницею, веруеши: болша сих узриши.

І кажа яму: запраўды́, запраўды́ кажу вам: адгэтуль будзеце бачыць не́ба адчы́ненае і ангелаў Божых узыходзячы і сходзячы ўніз да Сына Чалаве́чага.

И глагола ему: аминь, аминь глаголю вам, отселе узрите небо отверсто и ангелы Божия восходящыя и нисходящыя над сына Человеческаго.

« 24 глава 2 глава »