3 Іоана 1 глава

Трэцяе Пасланьне Іоана
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Елизаветинская на русском

Старшы — улюбленаму Гаю, каторага я люблю запраўды.

Старец гаиеви возлюбленному, егоже аз люблю воистинну.

Умілаваны! Малюся, каб ты быў здароў і пасьпяваў ува ўсім, як пасьпявае душа твая.

Возлюбленне, во всех молюся (о тебе) благоспеятися тебе и здравствовати, якоже благоспеется тебе душа.

Бо я дужа ўце́шыўся, калі прыйшлі браты і засьве́дчылі тваю праўду, як ты ходзіш у праўдзе.

Возрадовахся зело, пришедшым братиям и свидетельствующым твою истину, якоже ты во истине ходиши.

Для мяне́ няма большай радасьці, як чуць, што дзе́ці мае́ ходзяць у праўдзе.

Болши сея не имам радости, да слышу моя чада во истине ходяща.

Улюблены! ты робіш ве́рнае, што робіш для братоў і для чужакоў,

Возлюбленне, верно твориши, еже аще делаеши в братию и в странныя,

якія засьве́дчылі перад царквою тваю любоў; ты добра зробіш, калі адправіш іх, як трэба дзеля Бога,

иже свидетельствоваша о твоей любви пред Царковию. ихже предпослав достойно Богу, добре твориши.

бо яны дзеля іме́ньня Яго пайшлі, ня ўзяўшы нічога ад паганаў.

о имени бо его изыдоша, ничтоже приемлюще от язык.

Дык мы павінны прымаць гэтакіх, каб стацца супрацоўнікамі праўдзе.

Мы убо должни есмы приимати таковых, да поспешницы будем истине.

Я напісаў царкве́; але Дыатрэф, што любіць у іх старшынстваваць, ня прымае нас.

Писах Церкви: но первенстволюбец их диотреф не приемлет нас.

Дзеля гэтага, калі я прыду, то напомню пра ўчынкі, якія ён робіць, абмаўляючы нас благімі словамі; і, не здаволіваючыся гэтым, і сам ня прымае братоў, і не дае хочучым ды выганяе з царквы.

Сего ради, аще прииду, воспомяну его дела, яже творит, словесы лукавыми укоряя нас: и недоволен бывая о сих, ни сам приемлет братию, и хотящым возбраняет, и от Церкве изгонит.

Улюблены! не патурай ліху, але дабру. Хто робіць дабро, той ад Бога; а хто робіць зло, ня бачыў Бога.

Возлюбленне, не уподобляися злому, но благому. Благотворяй от Бога есть: а злотворяй не виде Бога.

Пра Зьмітра засьве́дчана ўсімі і самой праўдаю; сьве́дчым таксама і мы, і вы ве́даеце, што пасьве́дчаньне нашае праўдзівае.

Димитриеви свидетельствовася от всех и от самыя истины: и мы же свидетельствуем, и весте, яко свидетельство наше истинно есть.

Шмат ме́ў я пісаць; але не хачу пісаць да цябе́ чарніламі і трысьцінай,

Многа имех писати, но не хощу чернилом и тростию писати тебе,

але спадзяюся борзда пабачыць цябе́ і пагутарыць вуснамі ў вусны.

уповаю же абие видети тя и усты ко устом глаголати.

Мір табе́! Вітаюць цябе́ сябры; прывітай сяброў паіме́нна.

Мир тебе. Целуют тя друзи: целуй други по имени. Аминь.

« 1 глава 1 глава »