1 да Карыньцянаў 1 глава

Першае Пасланьне Паўлы да Карыньцянаў
Пераклад Л. Дзекуць-Малея → Русского Библейского Центра

 
 

Паўла, воляй Божай пакліканы Апостал Ісуса Хрыста, і Состэн, брат, —
 
Павел, призванный Божьей волей апостол Христа Иисуса, и со мной брат Сосфен —

царкве́ Божай, што ў Карыньце, асьвячоным у Хрысьце́ Ісусе, пакліканым сьвятым з усімі, што́ прызываюць імя Госпада нашага Ісуса Хрыста ў-ва ўсякім ме́сцы, у іх і ў нас:
 
Призванному свыше, святому по святости Христа Иисуса, народу Божьей церкви в Коринфе, всем, кто вместе с нами где бы то ни было призывает имя Господа нашего Иисуса Христа:

ласка вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
 
Милость вам и мир от Бога Отца нашего и Господа Иисуса Христа!

Заўсёды дзякую Богу майму за вас з прычыны ласкі Божае, да́нае вам у Хрысьце́ Ісусе,
 
Всегда благодарю Бога моего за вас, за Божью благодать, дарованную вам через Христа Иисуса.

бо ўсім абагаціліся вы ў Ім, усякім словам і ўсякаю ве́даю, —
 
Насколько выше стал уровень вашего владения словом, ваших знаний! И это все Он, Христос!

бо сьве́дчаньне Хрыстовае ўмацавалася ў вас, —
 
Наше свидетельство о Нем дало свои результаты.

дзеля чаго вы ня маеце нястачы ні ў якім дары, ждучы адкрыцьця Госпада нашага Ісуса Хрыста,
 
Ни в каких дарах свыше нет у вас теперь недостатка. Ждите лишь возвращения Господа нашего Иисуса Христа.

Які і ўгрунтуе вас да канца, каб быць вам бязьвіннымі ў дзе́нь Госпада нашага Ісуса Хрыста.
 
С мыслью об этом не так трудно будет продержаться до конца, до истощения упрека в День Господа нашего Иисуса Христа.

Ве́рны Бог, якім вы пакліканы ў лучнасьць Сына Яго, Ісуса Хрыста, Госпада нашага.
 
Верен Бог. Он призвал вас к духовному родству со Своим Сыном Иисусом Христом, нашим Господом.

Малю вас, браты, іменем Госпада нашага Ісуса Хрыста, каб усе́ вы гаварылі адно, і ня было-б між вамі падзе́лаў, але каб вы злучаны былі ў адным розуме і ў аднэй думцы.
 
Именем нашего Господа Иисуса Христа умоляю вас, братья, друг другу в речах не перечить, разобщению не способствовать, а хранить единство мысли и толка.

Бо ад Хлоіных сталася мне́ ве́дама аб вас, браты мае́, што між вамі есьць спрэчкі.
 
От домашних Хлои мне стало известно, братья, что среди вас пошли раздоры.

Кажу-ж аб тым, што кожны ў вас кажа: я — Паўлавы, я — Апалёсавы, я — Кіфавы, а я — Хрыстовы.
 
Как я понимаю, каждый у вас говорит свое: «Я Павлов», или: «Я Аполлосов», или: «Я Кифин», или: «Я Христов».

Ці-ж разьдзяліўся Хрыстос? Ці-ж Паўла раскрыжаваўся за вас? Ці ў імя Паўлава вы ахрысьціліся?
 
Христос что, расщепился? Да и разве Павел был за вас распят? Павлово ли приняли вы крещение?

Дзякую Богу, што я нікога з вас не ахрысьціў, апрача Крыспа і Гайя,
 
Благодарение Богу! Никого из вас я не крестил, кроме Криспа и Гая,

каб не сказаў хто, што я хрысьціў у маё імя.
 
И не давал повода говорить о Павловом крещении.

Ахрысьціў я таксама Сьцяпанавы дом, а ці ахрысьціў яшчэ каго, ня ве́даю.
 
Крестил Стефановых чад и домочадцев. А больше никого память не подсказывает.

Бо і Хрыстос паслаў мяне́ не хрысьціць, а абвяшчаць Эвангельле; не ў прамудрасьці-ж слова, каб не панізіць крыжа Хрыстовага;
 
Христос послал меня не крестить, а возвещать евангелие, при этом не увлекаться умозрительными построениями, не забывать о силе прямого воздействия креста Христова.

бо слова, што аб крыжу, для пагібаючых ёсьць вар’яцтва, а для нас, якія спасаюцца, — сіла Божая.
 
Слово о Распятии для пропащих грешников — глупость, а для нас, спасенных, — Божья сила.

Бо напісана: загублю мудрасьць мудрацоў, і розум разумных адкіну (Ісая 29:14).
 
Написано: «Развею мудрость мудрецов, разум разумных обессмыслю».

Гдзе́ мудрэц? гдзе́ кніжнік? гдзе́ дасьледчык гэтага ве́ку? Ці не ператварыў Бог мудрасьць сьве́ту гэтага ў вар’яцтва? (Ісая 33:18.)
 
Где ты, мудрец, книгочей, провозвестник этого века? Бог не дает ли нам знать, что мудрость мира глупа?

Бо, калі сьве́т свае́ю мудрасьцяй не пазнаў Бога ў прамудрасьці Божай, дык угодна было Богу праз дурасьць пропаведзі збавіць ве́руючых.
 
Вот Божья мудрость: при всем своем уме мир не знает Бога. Богу угодно было спасти верующих «глупостью» евангельской проповеди.

Бо і Юдэі трэбуюць цудаў, і Грэкі шукаюць мудрасьці;
 
Иудеи требуют знамений, эллинам подавай глубокую мысль,

а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, для Юдэяў спакусу, а для Грэкаў дурасьць,
 
А мы возвещаем распятого Христа: для иудеев — досада, для язычников — глупость.

для самых жа пакліканых, і Юдэяў, і Грэкаў, — Хрыста, Божую сілу і Божую прамудрасьць;
 
Но для призванных, как иудеев, так и эллинов, Христос — Божья сила и Божья мудрость.

бо дурное Божае мудрэйшае за людзе́й, і слабое Божае дужэйшае за людзе́й.
 
И выходит, что немудреное Божье мудрее человека и бессильное Божье — сильнее.

Бо паглядзе́це, браты, на пакліканьне вашае: ня многа мудрых паводле це́ла, ня многа дужых, ня многа дабрародных;
 
Взгляните, братья, на самих себя, призванных. Много ли было среди вас прежде по свойству человека мудрых? Много ли в чемнибудь сильных? Много ли именитых?

але Бог выбраў дурноту сьве́ту, каб асароміць мудрых, і бяссільнае сьве́ту выбраў Бог, каб асароміць дужо́е;
 
Но Бог избрал немудреное мира, чтобы посрамить мудрых, и бессильное мира избрал Бог, чтобы посрамить силу.

і бязроднае сьве́ту, і пагарджанае і няістотнае выбраў Бог, каб зьнішчыць істотнае,
 
И неприметное в мире, приниженное и малоценное избрал Бог для упразднения ценимого,

дзеля таго, каб ніводнае це́ла не хвалілася перад Ім.
 
Чтобы не заноситься перед Богом ничему человеческому.

З Яго і вы ў Хрысьце́ Ісусе, які стаўся для нас прамудрасьцяй ад Бога, і праведнасьцяй, і асьвячэньнем, і адкупле́ньнем,
 
Он — начало вашей причастности ко Христу Иисусу, который сделался для нас мудростью от Бога, праведностью и святостью. И искуплением.

каб было, як напісана: хто хваліцца, хваліся ў Госпадзе (Ерамія 9:24).
 
По этому поводу написано: «Превозносящийся — превозносись Господом».



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.