1 Паўла і Цімахве́й, слугі Ісуса Хрыста, — усім сьвятым у Хрысьце́ Ісусе, што ў Філіпах, з япіскапамі і дыяканамі:
2 ласка вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
3 Дзякую Богу майму пры ўсякім успаміне аб вас,
4 (заўсёды ў кожнай малітве мае́й за ўсіх вас молячыся з радасьцяй,)
5 за вашае ўчасьце ў дабраве́шчаньні ад пе́ршага дня аж дагэтуль,
6 перакананы ў тым, што той, хто пачаў у вас добрае дзе́ла, будзе завяршаць ажно па дзе́нь Ісуса Хрыста,
7 як і справядліва мне́ думаць аб усіх вас, бо я ма́ю вас у сэрцы, у путах маіх і ў абароне і ўмацаваньні Эвангельля, вас, якія ўсе́ — супольнікі маі ў ласцы.
8 Бо Бог мне́ сьве́дка, што я люблю вас у любві Ісуса Хрыста;
9 і малюся аб тое, каб любоў вашая яшчэ бале́й і бале́й узрастала ў пазнаньні і ўсякім пачуцьці,
10 каб пазнаць вам ле́пшае, каб вы былі чыстымі і неспаткнуўшыміся ў дзе́нь Хрыстовы,
11 напоўненымі пладамі праведнасьці праз Ісуса Хрыста на славу й пахвалу Божую.
12 Хачу, браты, каб вы ведалі, што тое, што са мной (сталася), служыла бале́й на пасьпе́х Эвангельля,
13 бо путы маі ў Хрысьце́ сталіся вядомымі ўсе́й прэторыі і ўсім іншым,
14 і большая частка братоў у Госпадзе, перакананыя путамі маімі, яшчэ бале́й адважыліся бяз страху апавядаць Слова.
15 А некаторыя праз зайздрасьць і перакорлівасьць, іншыя-ж з добрай думкай абвяшчаюць Хрыста:
16 тыя, што праз непакорлівасьць, абвяшчаюць Хрыста ня чыста, думаючы дадаць гора путам маім;
17 тыя-ж, што з любві, ве́даючы, што дзеля абароны Эвангельля ляжу.
18 Дык што? Так, ці сяк, дзеля віду, ці праўдзіва, Хрыстос абвяшчаецца, і я з гэтага це́шуся і буду це́шыцца,
19 бо я ве́даю, што гэта паслужыць мне́ на збаўле́ньне праз вашу малітву, з дапамогай Духа Ісуса Хрыста,
20 водле спадзяваньня і надзе́і мае́й, што я ні ў чым ня буду асаромлены, а з усе́нькай адвагай, як заўсёды, гэтак і цяпе́р, узьвялічаны будзе Хрыстос у це́ле маім, ці то жыцьцём, ці сьме́рцяй.
21 Бо для мяне́ жыцьцё — Хрыстос, і сьме́рць — набытак.
22 А як жыцьцё водле це́ла — гэта мне́ плод дзе́ла, дык і ня ве́даю, што выбраць.
23 Цягне тое і другое: ма́ю жаданьне разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта шмат ле́пшае,
24 але аставацца ў це́ле патрабне́й дзеля вас.
25 І я напэўна ве́даю, што астануся і перабуду з усімі вамі на вашу карысьць і радасьць ве́ры,
26 каб пахвала вашая ў Хрысьце́ Ісусе павялічылася праз мяне́ пры маім паўторным да вас прыходзе.
27 Толькі жыве́це дастойна Эвангельля Хрыстовага, каб мне́, ці прыду і ўгле́джу вас, ці ня прыду, чуць аб вас, што вы стаіцё ў адным духу, змагаючыся аднадушна за ве́ру Эвангельскую
28 і ані не палохаючыся супраціўнікаў; гэтае для іх ёсьць знак пагібелі, а для вас — збаўле́ньня, і яно ад Бога;
29 бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі ве́рыць у Яго, але і мучыцца за Яго,
30 вядучы тую-ж барацьбу, якую вы бачылі ў-ва мне́ і цяпе́р чуеце аба мне́.
1 Церкви (поместные). Краткое пояснение. Поместная церковь — это собрание верующих в Иисуса Христа, проживающих большей частью поблизости друг от друга, которые сходятся для совместного Преломления хлеба, Богослужения, прославления Бога, молитв, свидетельств, служения словом, учебы и распространения Евангелия (Евр 10:25; Деян 20:7; 1Кор 14:26; 1Кор 5:4−5; Флп 4:14−18; 1Фес 1:8; Деян 13:1−4). Подобные церкви возникают там, где двое или трое собраны во имя Христа (Мф 18:20). Во всякой такой поместной церкви Христос пребывает посреди них, и потому она является храмом Божиим, в Дух Святой живет в ней (1Кор 3:16−17). Будучи усовершенствована в своей организации, поместная церковь состоит из «святых... с епископами и диаконами».